Τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο για τους 15 απαγχονισθέντες στην Κλαδοράχη από τον Φ.Σ.Φ. “Ο Αριστοτέλης”

Πανοσιολογιότατε

Σεβαστές στρατιωτικές και πολιτικές αρχές.

Ευλαβείς προσκυνητές

Η περιοχή μας, στη μακρόχρονη ιστορία της, πέρασε δύσκολες και μεγάλες περιπέτειες, κατακτήθηκε από δεκάδες κατακτητές και έδωσε πολλά από τα παιδιά της στους αγώνες για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία.

Έτσι λοιπόν με απέραντο σεβασμό και με δέος προσήλθαμε σήμερα εδώ, για να τελέσουμε την επιμνημόσυνη δέηση των 15 πατριωτών που θυσιάστηκαν για την πατρίδα!.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής ο «Αριστοτέλης» ανέγειρε το Μνημείο αυτό το 1981 με εισφορές των μελών του και το οποίο φιλοτέχνησε ο κ. Χατζηλάμπρου Γρηγόρης  οδοντίατρος μέλος του  τότε Δ.Σ , για να θυμίζει σε όλους τους  νεοέλληνες  πως δεν υποκλινόμαστε στο δίκαιο της ισχύος, αλλά στην ισχύ του δικαίου. Για μας υπάρχουν οι ιερές αξίες υπάρχει η ιστορία, υπάρχουν οι συμβολισμοί, υπάρχουν οι κοινές θυσίες. Υπάρχουν αξίες ζώσες και αθάνατες.

Όμως, όσος κι αν είναι ο πόνος μας, για την απώλεια αυτών των ανθρώπων , οφείλουμε να στρέψουμε τα βλέμματα πίσω και τα ιστορικά διδάγματα, που οφείλουμε όλοι να αντλούμε από το χθες της ιστορίας μας, να είναι η πυξίδα για την πορεία του σήμερα και του αύριο για την  περιοχής μας και κατ΄επέκταση για την  Ελλάδα .
Αλλά ιστορική μνήμη σημαίνει ιστορική συνείδηση. Και ιστορική συνείδηση για μας τους Έλληνες σημαίνει συνείδηση της αδιάσπαστης συνέχειας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Μια συνέχεια που ενισχύθηκε με τις θυσίες γενεών και διατηρήθηκε χάρις στο πάθος μας για ελευθερία και σταθερή πίστη στην ανάγκη προάσπισης της εθνικής ακεραιότητος της πατρίδας μας .

Τα γεγονότα  γνωστά,  σε κάποιους λίγο περισσότερο και σε άλλους λίγο λιγότερο.

Κυριακή 8 Αυγούστου 1943, ξεκίνησε η θλιβερή αυτή ιστορία, η τραγωδία που έπληξε τη Φλώρινα και τα χωριά της. Ήδη στο 3ο έτος της τριπλής κατοχής, η Φλώρινα δεινώς δοκιμάζεται, ενώ αντιστέκεται ενόπλως και αόπλως.

Μέλη νεοσύστατης αντιστασιακής ομάδας, αποτελούμενη από μικρή ομάδα νέων των Άνω Κλεινών, σύμφωνα με την ιστορική έρευνα, στήνουν ενέδρα στο σημείο που βρισκόμαστε σε ένα γερμανικό αυτοκίνητο του Λόχου Σφαγής Ζώων που έδρευε στην πόλη της Φλώρινας. Το αυτοκίνητο αυτό έκανε πολύ συχνά την ίδια διαδρομή, ξεκινώντας από τη Φλώρινα με κατεύθυνση τα χωριά στα βόρεια του νομού, με σκοπό την επίταξη βοοειδών για τις ανάγκες των γερμανικών αρχών της Φλώρινας.

Σύμφωνα με τον τότε Νομάρχη Φλώρινας, Κωνσταντίνο Μπόνη, την ημέρα της ενέδρας επέβαιναν στο αυτοκίνητο τρεις Γερμανοί στρατιώτες, οι οποίοι συνοδεύονταν από τον υπάλληλο της εφορείας Μίμη Παπαδόπουλο. Όταν το φορτηγό αυτοκίνητο πλησίασε στο σημείο της ενέδρας οι αντάρτες πυροβόλησαν εναντίον του, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας από τους επιβαίνοντες Γερμανούς και να τραυματιστούν ελαφρά οι άλλοι δύο, οι οποίοι μαζί με τον Παπαδόπουλο (τον υπάλληλο της εφορίας) συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι.

Οι Γερμανοί ως αντίποινα εκτελούν την επομένη 9η  Αυγούστου 1943 ημέρα (Δευτέρα), με απαγχονισμό τους 15 Έλληνες Συμπατριώτες μας , η επιλογή των οποίων δημιουργεί πολλές αμφιβολίες για το κατά πόσο τυχαία ήταν.

Το απόγευμα της Κυριακής, κατόπιν διαταγής του Κομπ Φρούραρχου της Φλώρινας και μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις,  απόσπασμα μεταβαίνει στις Κάτω Κλεινές όπου συλλαμβάνονται οι Απόστολος Ρωμανίδης και ο Τριαντάφυλλος Τιλκερίδης με την πληροφορία ότι οι γιοί τους ήταν αντάρτες. Στο δρόμο συλλαμβάνεται και ο Μεθόδιος Μπερέας από τον Άγιο Παντελεήμονα-Αμυνταίου, που εργάζονταν σε αγροτικές δουλειές στις Άνω Κλεινές .

Άλλο απόσπασμα συλλαμβάνει τον Ναούμ Κωστίδη από τη Μελίτη, ενώ εργαζόταν στο χωράφι.

Τέσσερις κρατούμενοι των γερμανικών φυλακών, θα οδηγηθούν στην αγχόνη ο έμπορος Βασίλειος Βακαλόπουλος,  και ο Γρηγόριος Τσήτος, δάσκαλος από τα Ιωάννινα, ο Ααρών Λεβή και ο Νισίμ Μπατή επίσης έμποροι.

Από τη πόλη της Φλώρινας συλλαμβάνονται ο Αλέξανδρος Καραμανλής, ηλεκτροτεχνίτης της Ηλεκτρικής Εταιρείας ο Αθανάσιος Κουγιουμτζής, έφεδρος ανθυπολοχαγός από τη Δράμα και, ο Νικόλαος Τσακίρης, ιδιώτης. ο Χαράλαμπος Τορώνης, καφεπώλης καταγόμενος από την Κιουτάχεια.

Λίγο πριν τα μεσάνυκτα της Κυριακής συλλαμβάνονται ο μαέστρος της Χορωδίας του «Αριστοτέλη» Θεόδωρος Θωμαΐδης από το Μοναστήρι, και ο παπα-Δημήτρης Σταμπουλής στη Σκοπιά .

Τέλος συλλαμβάνεται και ο Ιωάννης Τσώργος, από τα Αμάραντα Κονίτσης, υλοτόμος της Εθνικής Τράπεζας, εν ώρα εργασίας στην τράπεζα, σύμφωνα με την κόρη του, που φιλοξενούνταν σε φιλικό τους σπίτι στη Φλώρινα.

Παρά τις προσπάθειες του τότε Νομάρχη Κων/νου Μπόνη  η γερμανική διοίκηση δεν αλλάζει την απόφασή της.

Όλους του κρεμούν σε πρόχειρο ικρίωμα των εδώ δένδρων .

Κατόπιν διαταγής του Κομπ, (Φρούραρχου της Φλώρινας) τα σώματα των δεκαπέντε ατόμων παρέμειναν τρεις μέρες κρεμασμένα, όσο ήταν και η διορία που είχε δοθεί για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτών.

Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι το δικαστήριο του Βίρτσμπουργκ απάλλαξε όλους τους κατηγορούμενους της υπόθεσης της Κλαδοράχης κρίνοντας ότι η εκτέλεση των ομήρων της Κλαδοράχης ήταν νόμιμη στηρίζοντας την απόφασή του στο διεθνές εθιμικό δίκαιο, ελλείψει προπολεμικής διεθνούς σύμβασης στα πολεμικά εγχειρίδια των συμμάχων χωρών που να απαγορεύει τη σύλληψη και εκτέλεση ομήρων,.

Παρουσία Γερμανών γίνεται η αποκαθήλωση και η ταφή τους στο διπλανό χωράφι. Μέλος του «Αριστοτέλη», που δούλευε ως εργάτης κατά την ταφή, αποσπά, με κίνδυνο της ζωής του, τη θηλιά του μαέστρου και την παραδίδει μετά από χρόνια στον «Αριστοτέλη». Η θηλιά τοποθετείται σε ειδική θήκη και φυλάσσεται, ως κειμήλιο, στο Σύλλογο. Από το 2012 έως τις αρχές του 2015 η θηλιά εκτέθηκε στο Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Δρέσδη της Γερμανίας, σε Έκθεση κειμηλίων για τις θηριωδίες των Ναζί.

 Αυτοί ήταν οι φυσικοί αυτουργοί. Υπήρξαν όμως και οι ηθικοί αυτουργοί και αυτοί δεν ήταν άλλοι παρά οι σύμμαχοι των Γερμανών οι Βούλγαροι. Οι Βούλγαροι κομιτατζήδες μισούσαν ανέκαθεν δύο πράγματα , πρώτον, τους ορθόδοξους ιερείς ,γιατί η συμβολή του κλήρου στη συντήρηση του ελληνορθοδόξου φρονήματος και της αγάπης του προς την ελευθερία καθώς και η συμμετοχή του  στις ένοπλες εξεγέρσεις και συγκρούσεις κατά των κατακτητών υπήρξε καταλυτική και  δεύτερον μισούσαν  τον πολιτισμό των Ελλήνων. Έτσι λοιπόν ο πρώτος που κρεμάστηκε ήταν ο ιερέας Σκοπιάς Φλώρινας Παπαδημήτρης Σταμπουλής

Ο Θεόδωρος Θωίδης εκπροσωπούσε τον πολιτισμό , ήταν ο μαέστρος της χορωδίας του  Αριστοτέλη. Ο Φ.Σ.Φ. Αριστοτέλης επιτελούσε μεγάλο πολιτιστικό έργο μέσω της χορωδίας του, κρατούσε αμείωτη την ελληνική Εθνική συνείδηση των Φλωρινιωτών επιτελώντας ταυτόχρονα και εθνικό έργο. Για εκφοβισμό και διάλυση της χορωδίας και κατ΄ επέκταση του Αριστοτέλη εκτέλεσαν το μαέστρο της χορωδίας.
Η απόδοση τιμής σε ήρωες , όπως οι απαγχονισμένοι συμπατριώτες μας είναι μια οφειλόμενη διαχρονική επιταγή. Μια πράξη υπόμνησης της αγωνιστικής πορείας του λαού μας , που διερχόμενος δια πυρός και σιδήρου, έκανε αγώνα για την εθνική του ανεξαρτησία , την αξιοπρέπεια , και κοινωνική πρόοδο .
Εκδηλώσεις όπως η σημερινή, έχουν ακόμα σαν κύριο στόχο, πέρα από την απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης, να χρησιμεύουν για την άντληση διδαγμάτων κυρίως για τις νεότερες γενιές .

Ακούμε την προτροπή τους. Διαβάζουμε τους οιωνούς της νέας εποχής, αλλά και ανταποκρινόμαστε στο πολύβουο κάλεσμα της ιστορίας. Να κτίσουμε το καινούριο με όραμα και πυξίδα πλεύσης τις άφθορες διαχρονικά αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
Αυτό είναι το καλύτερο μνημόσυνο, η μέγιστη τιμή για την αγέραστη μνήμη των αθάνατων που τιμούμε σήμερα.
Τους το χρωστούμε.

Το χρωστούμε στις μελλοντικές γενιές.

Τιμή και δόξα στους απαγχονησθένετες συμπατριώτες μας !

Ας είναι αιώνια η μνήμη τους.