Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φλώρινας συμμετέχει δυναμικά στην 24ωρη Πανελλαδική Απεργία που προκηρύχθηκε από τη ΓΣΕΕ, την Πέμπτη 10 Ιουνίου 2021 και καλεί όλες και όλους τους εργαζόμενους του Νομού Φλώρινας να συμμετέχουν σε αυτή.
Επίσης, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του, η διοίκηση του Ε.Κ.Φ. και Σωματεία μέλη της δύναμης του, θα συμμετάσχουν και στην μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη.
Είναι πλέον καθαρό στους ανθρώπους της εργασίας ότι το νέο εργασιακό νομοσχέδιο εμπεριέχει στοχευμένες νομικές κατασκευές και επικίνδυνες για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες ιδεολογικές ακροβασίες, όπως είναι η επονομαζόμενη ατομική «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας που ουδόλως σχετίζεται με τη γνωστή σε όλους μας διευθέτηση, ούτε βεβαίως εξυπηρετεί πρόσκαιρες – εποχικές ανάγκες επιχειρήσεων. Με «φερετζέ» τη συμφιλίωση της οικογενειακής με την επαγγελματική ζωή επιχειρείται μια οριζόντια διάνοιξη ενός σκοτεινού εργασιακού τούνελ που θα μετατρέψει σε κόλαση τον εργασιακό βίο εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Με ατομική συμφωνία, εργοδότες και εργαζόμενοι, υποτίθεται ότι θα «συμφωνούν» εργασία με υπερβάλλουσα-απλήρωτη εργασία για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Κι όλα αυτά με ατομική συμφωνία, όταν είναι τοις πάσι γνωστό ότι οι εργαζόμενοι χωρίς την κάλυψη της συλλογικής εκπροσώπησης δεν θα έχουν τη δυνατότητα να διαπραγματευτούν ως ισότιμοι συνομιλητές.
Από την άλλη, στην πιο κρίσιμη για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα περίοδο, όπου οι μεταπανδημικές απαιτήσεις για ελέγχους στην αγορά εργασίας είναι αυξημένες και η παραβατικότητα οξυμένη, αντί εμπλουτισμού, στελέχωσης και θωράκισης του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, το Υπουργείο Εργασίας προωθεί διατάξεις για τον μετασχηματισμό του σε «Ανεξάρτητη Αρχή». Σε μια περίοδο που επιβάλλεται το Υπουργείο Εργασίας, στο πλαίσιο της πολιτικής ευθύνης, να χαράξει στρατηγική ελέγχων στην αγορά εργασίας για τη μείωση της εργοδοτικής παραβατικότητας, εκείνο επιλέγει να αποτινάξει από πάνω του το ισχυρότερο εργαλείο προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα Κυβέρνηση και Υπουργείο Εργασίας «απεκδύονται» της πολιτικής ευθύνης για την εργασιακή δυστοπία που διαμορφώνει η πανδημική κρίση και η εργοδοτική ασυδοσία στην αγορά εργασίας.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο:
α) Αυξάνεται το πλαφόν των νόμιμων υπερωριών, ενώ οι εργαζόμενοι χάνουν το δικαίωμα στη θέση εργασίας τους οριστικά καθώς οι εργοδότες -πλέον- υποχρεούνται να καταβάλλουν ορισμένους μόνο μισθούς υπερημερίας σε περίπτωσης άκυρης απόλυσης και εφόσον το επιτρέπει η οικονομική κατάσταση της εκάστοτε επιχείρησης,
β)Περιορίζεται το απεργιακό δικαίωμα, ενώ αίρεται και η θεμελιώδης προστασία των εκπροσώπων των εργαζομένων από απολύσεις,
γ) Απελευθερώνονται οι απολύσεις και γίνονται ανεξέλεγκτες, ξηλώνεται το δίκαιο της καταγγελίας και η προστασία από την απόλυση,
δ) Ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να σταματήσει εκ των υστέρων την ακυρότητα της απόλυσης -ένα μήνα μάλιστα μετά την λήξη της τρίμηνης αποσβεστικής προθεσμίας του εργαζόμενου για κατάθεση ακυρωτικής αγωγής- σε περίπτωση που πάσχει ακυρότητας για μη καταβολή αποζημίωσης ή δεν τηρήθηκε ορθά ο τύπος. Αίρεται συνεπώς, η θεμελιώδης υποχρέωση του εργοδότη σε περίπτωση απόλυσης, να τηρήσει τον έγγραφο τύπο και να καταβάλλει την νόμιμη αποζημίωση,
ε) Καταργεί την Κυριακάτικη αργία για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους, ακόμα και σε επιχειρήσεις που τα εργατικά ατυχήματα και οι θάνατοι γεμίζουν πλέον την ημερήσια διάταξη.
Ακόμα και για τα ζητήματα βίας και παρενόχλησης στους χώρους εργασίας, συμφιλίωσης της οικογενειακής, με την επαγγελματική ζωή, την τηλεργασία και την ψηφιακή κάρτα, υπάρχουν κενά και παραλείψεις που στην πραγματικότητα ακυρώνουν κάθε θετική προσέγγιση.
Εμείς λοιπόν, συνεπείς στην ιστορία και τους αγώνες μας, θα ανταποκριθούμε σε κάθε ευθύνη που μας αναλογεί. Και επειδή η κρίση στην αγορά εργασίας που προκλήθηκε από την πανδημία COVID-19, ως συνέχεια της κρίσης των μνημονίων, έχει αυξήσει την πιθανότητα σημαντικής υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, απέναντι στο αντεργατικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, όχι μόνο εκφράζουμε τις αντιρρήσεις μας, αλλά προτάσσουμε και το δικό μας διεκδικητικό πλαίσιο
Στο πλαίσιο αυτό, το τεκμηριωμένο αίτημα της ΓΣΕΕ για αύξηση του κατώτατου μισθού συνιστά εργαλείο οικονομικής ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης και συσπείρωσης των δυνάμεων της εργασίας μέσα στα συνδικάτα. Η θεσμοθέτηση του κατώτατου μισθού μέσα από την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε είναι η ύψιστη προστασία των εργαζομένων από μια χαμηλή αμοιβή που δεν διασφαλίζει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Οι εργαζόμενες, oι εργαζόμενοι, απαιτούμε σεβασμό στα θεμελιώδη ατομικά και συλλογικά εργατικά δικαιώματά μας, σεβασμό στα κοινωνικοασφαλιστικά μας δικαιώματα, σεβασμό της αξίας της προσωπικότητάς μας, σεβασμό στην υγεία και στην ασφάλειά μας.
Σε αυτή την ιδιαίτερη συγκυρία τα συνδικάτα προτάσσουμε ξανά τις δικές μας διεκδικήσεις οι οποίες βασίζονται στις πραγματικές ανάγκες του κόσμου της μισθωτής εργασίας.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
Με εξαθλιωμένους εργαζόμενους, ανάπτυξη ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!
