Περισσότερες από 10.000 ευρώ συγκεντρώθηκαν στην εκδήλωση οικονομικής υποστήριξης του έργου αποκατάστασης του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Φλώρινας με τον τίτλο «Χτίζω ναό, αγγίζω ουρανό», που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης 10 Σεπτεμβρίου στην γεμάτη αίθουσα θεάτρου του “Αριστοτέλη”.
Παράλληλα δε, ήταν και μια εκδήλωση ενημέρωσης των κατοίκων της Φλώρινας για τις ενέργειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και κυρίως για τα βήματα που απαιτούνται από ‘δω και πέρα στην κατεύθυνση της αποκατάστασης και επαναλειτουργίας του Ναού.
Όπως τόνισε και ο Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ. Ειρηναίος, που ήταν και ο κεντρικός ομιλητής, περίπου το Πάσχα του 2025 θα έχουν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες γραφειοκρατικές διαδικασίες (παράδοση μελέτης και αδειοδότηση των έργων) και θα ξεκινήσουν οι εργασίες.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε με λεπτομέρειες στο ιστορικό, στα όσα έχουν γίνει όλο αυτό το διάστημα και στα όσα αναμένεται να γίνουν στην πορεία, υπογραμμίζοντας πως “ούτε παραμελούμε, ούτε κρύβουμε πράγματα. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους με τρόπο ξεκάθαρο, δημόσιο και κυρίως πνευματικό”.
Με αφορμή την εκδήλωση, ο κ. Ειρηναίος έκανε αναφορά και στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Αχλάδας και στα όσα γράφτηκαν στο διαδίκτυο, χρησιμοποιώντας ακόμα και σκληρή γλώσσα, μιλώντας για “φαιδρά πρόσωπα” και για “προσβολή της Φλώρινας από τα δημοσιεύματα”. Χαρακτηριστικά δε ανέφερε πως “εμείς δεν είμαστε άνθρωποι που γκρεμίζουμε ναούς, ούτε είμαστε άνθρωποι που πουλάμε την πίστη μας ή την θρησκεία μας ή την αγάπη μας για την πατρίδα, όπως γράφει, ούτε εξυπηρετούμε συμφέροντα κάποιων”.
Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο πρόεδρος του Φ.Σ.Φ. “Ο Αριστοτέλης” Κωνσταντίνος Ραπτόπουλος, ο αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας Αθανάσιος Τάσκας, ο Δήμαρχος Φλώρινας Βασίλης Γιαννάκης και η ομογενής Αλεξάνδρα Βακιτσίδου, η οποία μαζί με πολυάριθμη ομάδα εθελοντών και εθελοντριών συνέβαλλαν στην επιτυχημένη διοργάνωση της εκδήλωσης.
Στο καλλιτεχνικό μέρος εμφανίστηκε η μουσικός Δέσποινα Μυτούλα, με ένα εξαιρετικό πρόγραμμα.
Αναλυτικά όλη η ομιλία του Μητροπολίτη:
“Συγκεντρωθήκαμε σήμερα όλοι εδώ, μετά από την αγωνία που έχουμε, βλέποντας για δύο έτη και επιπλέον τον μεγαλύτερο ναό της πόλης μας κλειστό. Το επέτρεψε ο Θεός να γίνει έτσι αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα μας επιτρέψει να παραμείνει έτσι.
Πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε μία αρχή. Την ευθύνη την πρώτη και την μεγαλύτερη, για την λειτουργία ενός ναού στη ζωή της Εκκλησίας την έχει ο Επίσκοπος και εγώ από την πρώτη στιγμή που ήρθα έγινα αποδέκτης σκέψεων και προβληματισμών και αγωνίας και από τους αιρετούς άρχοντες μας, αλλά και από όλο τον λαό της Φλώρινας, πως υπάρχει ο συγκεκριμένος ναός που έχει κλείσει, σας παρακαλούμε να ξεκινήσουνε οι διαδικασίες για να επαναλειτουργήσει και εμείς θα είμαστε δίπλα σας.
Εγώ λοιπόν αρχικά το άκουσα, αλλά δεν το πίστεψα. Πολλές φορές μας λένε οι άνθρωποι ξεκινήστε, αλλά στην πορεία βλέπεις ότι έχουν φύγει όλοι και πορεύεσαι μόνος. Αυτή όμως είναι, θα έλεγα, η ευθύνη που έχει ο πρώτος και ο μαχητής. Στο διάβα του χρόνου, έστω και αυτού του σύντομου, της παραμονής μου εδώ είδα ότι δεν λάκισαν οι άνθρωποι, ότι σε αυτή την πορεία κατάλαβα ότι θα είμαστε όλοι και αυτό έκανε την δική μου ευθύνη μεγαλύτερη και κυρίως τον σχεδιασμό μου πιο στέρεο.
Έτσι λοιπόν στην αρχή θέλοντας να καταλάβω τη σοβαρότητα του προβλήματος του κτηρίου, ας το πω έτσι, του ναού μας, απευθύνθηκα σε ειδικούς που γνώριζα για να πάρω τη γνώμη τους. Οι γνώμες είδα ότι συνέκλιναν στο ότι ο ναός έχει σοβαρά στατικά θέματα, ακόμη και γεωλογικά, όμως μπορεί να λειτουργήσει διότι οι υπεύθυνοι – και κρατικές υπηρεσίες αλλά και ιδιώτες ειδικοί – έκριναν τον ναό διατηρητέο, που χρειάζεται όμως σοβαρές εκ θεμελίων επεμβάσεις για να παραμείνει.
Έπειτα, από αυτούς τους ανθρώπους ζήτησα να μου κοστολογήσουν το ενδεχόμενο της επαναλειτουργίας του. Εκεί λοιπόν φέραμε δύο εταιρείες ειδικές, διότι εδώ δεν έχουμε ένα απλό κτήριο όπως είναι το σπίτι μας, αλλά μιλούμε για ένα κτήριο που έχει εμβαδό περίπου στο σύνολό του 1.000 τετραγωνικά μέτρα και ύψος 25 μ, αν θυμάμαι καλά.
Επιπλέον, έχει έναν τεράστιο τρούλο του οποίου, σε όλο το συγκρότημα το κτηριακό, το βάρος καταπονεί όλο το κτήριο και επιπλέον η γεωλογία του χώρου, το έδαφος του, είναι επικίνδυνο επειδή από κάτω μου είπανε έχει νερά.
Άρα λοιπόν μιλάμε για ένα πολύ επικίνδυνο κτήριο σε ένα ακόμη πιο επικίνδυνο μέρος. Για τον λόγο αυτόν, οι μηχανικοί εδώ και οι ειδικοί της πόλης μου είπαν ότι ξέρετε, Σεβασμιώτατε – εγώ ήθελα πρώτα να δω κάποιους τοπικούς – μου είπαν οι ίδιοι λοιπόν ότι δεν μπορούμε εμείς, δεν έχουμε την εμπειρία να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο κτίριο και για τον λόγο αυτόν απευθύνθηκα σε δύο μεγάλες εταιρείες οι οποίες συντηρούν τα υπεραιωνόβια κτίρια του Αγίου Όρους, τα οποία ξεκινούν από τον δέκατο αιώνα, χίλια χρόνια πριν.
Ήρθαν λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι, είδαν τους χώρους, πήραν δείγματα και υλικά και έκαναν μια αρχική έκθεση αυτοψίας, όπως ονομάζεται, με ένα κοστολόγιο. Το αρχικό τους κοστολόγιο έλεγε ότι ο ναός είναι ασύμφορος να επιδιορθωθεί. Η πρόταση: Πρέπει να γκρεμιστεί, παρότι κρίνεται διατηρητέος, οικονομικά λέω τη σκέψη τους, και να κτιστεί ένας μικρότερος ναός, ίσως μια Βασιλική. Η ιδέα αυτή δεν μου άρεσε, ούτε εμένα, ούτε στον πατέρα Χριστόδουλο και τους συνεργάτες και φαντάζομαι και σε κανέναν από εσάς. Επιπλέον δε εγώ, ως καινούργιος επίσκοπος δεν θα ήθελα να έρθω σε μια περιοχή που θα γκρεμίσω έναν μεγάλο ναό και λόγω των όρων δόμησης που σήμερα υπάρχουν, το νέο κτίσμα θα ήταν πολύ μικρότερο.
Έτσι λοιπόν μπήκαμε στο οικονομικό κομμάτι, το οποίο ισχύει σήμερα και σύμφωνα πάλι με την έκθεση των ειδικών η λειτουργία του ναού από σήμερα μέχρι την πρώτη μέρα λειτουργίας, Θείας Λειτουργίας εννοώ, είναι 800.000€ με 1.000.000€. Είναι νούμερα που μόνο ως εφιάλτες μπορούμε να τα δούμε στον ύπνο μας, όχι στα χέρια μας, ούτε στον λογαριασμό μας.
Σκέφτηκα λοιπόν ότι δεν μπορώ να κάνω πίσω και ότι αυτήν την αγωνία μου πρέπει να τη μεταφέρω σε τρία πρόσωπα. Πρώτον, στην Αγία Παρασκευή, που αν θέλει το ναό της να τον δει ανοιχτό θα πρέπει να μας βοηθήσει. Δεύτερον, στην Παναγία την Πελαγονίτισσα, της οποίας η εικόνα θησαυρίζεται, βρίσκεται μέσα στο ναό. Εκεί περισσότερο από την Αγία Παρασκευή θα μας δώσει εκείνη όλες τις λύσεις. Και τρίτον, την Αγία Υπομονή, της οποίας το όνομα εμείς ως χάρη χρειαζόμαστε για να κάνουμε αυτόν τον ναό. Γι’ αυτό λοιπόν και δεν φοβηθήκαμε τίποτα, επειδή είδαμε από την πρώτη στιγμή τη στήριξη όλων των ανθρώπων.
Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε την πρώτη κίνηση. Η πρώτη κίνηση ήταν να δώσουμε την εντολή σε έναν ειδικό φορέα, ιδιωτικό, που ασχολείται με κτίρια του Αγίου Όρους να αρχίσει τις μελέτες. Η εταιρεία αυτή μας ζήτησε 70.000 ευρώ για να μας παραδώσουν σε έξι μήνες τη μελέτη, την οποία μελέτη εμείς μέχρι το τέλος του χρόνου, μέχρι την 31η Δεκεμβρίου, θα καταθέσουμε στη ΔΑΕΦ έτσι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα ως κτίριο που επλήγη από σεισμό να επιχορηγηθεί, όπως μας είπαν από το Υπουργείο, με το υψηλότερο ποσό που θα μπορούσαμε να πάρουμε που ήταν αυτό των 100.000 ευρώ. Έπρεπε να δώσουμε τα 70.000€ στις μελέτες, για να πάρουμε τα 100.000€ από το Υπουργείο. Εκεί λοιπόν έρχεται το πρώτο στήριγμα, ο Δήμαρχος και ο Δήμος Φλώρινας και λέει πως εμείς, δώσε μας τη δυνατότητα να σας βοηθήσουμε και να καλύψουμε τη μελέτη έτσι ώστε να έχουμε όλο το όφελος των χρημάτων για την ανέγερση. Πράγματι έγινε με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, με έγκριση της Περιφέρειας, τα χρήματα αυτά εξασφαλίστηκαν, η εταιρεία έκανε υπομονή και κάνει γιατί κάποια στιγμή μας είπε θα παρατήσω το έργο αφού δεν παίρνω τα χρήματα, αλλά ξέρουν από τις διαδικασίες του Δημοσίου. Οπότε λοιπόν, έγινε το πρώτο και μεγάλο βήμα, γιατί ξέρετε, όπως λέει και ένας μεγάλος σοφός ερευνητής, οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις άρχισαν με ένα βήμα, το πρώτο, για να ξεκινήσει και αυτό θεωρώ πως είναι το πρώτο βήμα που κάνατε.
Συγχρόνως και στην Περιφέρεια κάναμε μια συνάντηση με τον κ. Τάστκα και αν θυμάμαι το όνομα του υπευθύνου ήταν Πηλείδης, ο οποίος είπε μαζί με τον κ. Τάσκα ότι ό,τι χρειαστεί, όποτε χρειαστεί, οποιαδήποτε επίβλεψη ή μελέτη οι υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας είναι στη διάθεσή σας. Το κρατάμε, διότι τα βήματα είναι πολλά και σε κάθε βήματα θα χρειαστεί κάποιος.
Στις αρχές του καλοκαιριού, για πρώτη φορά, ήρθε στο γραφείο μου, την είχα ακουστά η κ. Αλεξάνδρα από την Αυστραλία, έτσι μου είχαν πει έτσι την περίμενα, με τον σύζυγό της. Μου είπε, λοιπόν, η κ. Αλεξάνδρα ότι ξέρετε σεβασμιώτατε κάνουμε κάποιες δράσεις, μέχρι τώρα βοηθούσαμε το Γηροκομείο, το Γηροκομείο είναι ένα άλλο πρόβλημα που πήρε τον δρόμο του, αλλά αυτή τη στιγμή δεν χρειάζεται αυτή την ενίσχυση. Θέλουμε λοιπόν να κάνουμε μία εκδήλωση για να ενισχύσουμε το έργο της Αγίας Παρασκευής. Μου εξήγησε λοιπόν τον τρόπο που γινόταν και της είπα ό,τι μου πείτε αλλά ξέρετε εγώ έχω μία αρχή, δεν μπορώ να ζητώ χρήματα εάν δεν αρχίσω έργο, διότι όλα όσα χρειάζονται τώρα και είναι κοστοβόρα για μελέτες και πολλά και διάφορα δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά απ’ τον κόσμο. Ο κόσμος θα καταλάβει το έργο όταν δει μπουλντόζα όπως λέμε και σκαλωσιά γι’ αυτό και δεν ήθελα να απευθυνθώ στον καθένα από εσάς από σεβασμό πρώτον και δεύτερον για να μην χάσω τα επιχειρήματα μου και φανώ αφερέγγυος. Διότι όλα αυτά τα έργα θέλουν πολύ χρόνο και όπου ανακατεύονται και επιπλέον υπηρεσίες δημόσιες, όπως είναι και η εκκλησία, εκεί ο χρόνος πολλαπλασιάζεται.
Έτσι λοιπόν, με τη βοήθεια όλων των εθελοντριών και των εθελοντών, πραγματοποιούμε σήμερα αυτήν την εκδήλωση, που για μένα και θέλω να το πιστέψετε, δεν έχει στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων, αλλά την ενημέρωσή σας. Θέλω ο Φλωρινιώτης και η Φλωρινιώτισσα να ξέρει οποιαδήποτε στιγμή τις φάσεις του έργου και όταν θα έρθει η ώρα, και αυτή θεωρώ ότι θα είναι περίπου το Πάσχα του 2025, να έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες που χρειάζονται και ποιες είναι αυτές: Πρώτον, μέχρι τέλος Δεκεμβρίου η παράδοση της μελέτης, μέχρι τότε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα και από τον Δεκέμβριο και τουλάχιστον για ένα τετράμηνο μπαίνουμε στη διαδικασία της αδειοδοτήσεως των έργων από όπου χρειαστεί εδώ, αλλά κυρίως με υπηρεσίες της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Ναοδομίας και όλες αυτές τις υπηρεσίες, την κατάθεση σχεδίων επιδιορθώσεως και όλων όσων κρίνουν απαραίτητα οι αρμόδιοι για να καταθέσουν.
Άρα, λοιπόν, εγώ έπρεπε να απευθυνθώ σε εσάς τον Μάη του 2025, έτσι ώστε αυτά που λέω να τα βλέπετε στο έργο, να δείτε σκαλωσιές, να δείτε μπουλντόζες, να δείτε εργάτες. Όμως επέμεναν οι άνθρωποι, όχι Σεβασμιώτατε, όσο είναι εδώ, κυρίως η κ. Αλεξάνδρα, εγώ θέλω να κάνω αυτή την εκδήλωση και από εκεί και πέρα τα χρήματα αυτά θα μπουν στον λογαριασμό της εκκλησίας κι ας παραμένουν εκεί. Κάποια στιγμή μάλιστα κάναμε μια συνάντηση με τον π. Χριστόδουλο και τους επιτρόπους και είπαμε ότι για το έργο θα χρησιμοποιήσουμε τον λογαριασμό του ναού για να μην ανοίξουμε ειδικό, έχει νομικά προβλήματα και διαχείριση ο ειδικός λογαριασμός, όμως θέλω στη διαχείριση του και μια εποπτεία από μια ευρύτερη ομάδα ανθρώπων που θα λογοδοτούμε και θα λέμε ότι αυτό το τρίμηνο γίνανε αυτές οι καταθέσεις, οι δωρεές και έγιναν αυτές οι πληρωμές. Και έτσι θα γίνει, έτσι ώστε να είστε ενήμεροι όλοι και να βαδίζουμε τον δρόμο, όπως λένε, της διαφάνειας και της ενημέρωσης. Είναι αρχές που η εκκλησία πάντοτε τις έχει άσχετα με όσα επίκαιρα ακούστηκαν.
Και εδώ λοιπόν, και μου δίνεται τώρα η ευκαιρία, σε αυτό που εμείς ονομάζουμε «Χτίζω ναό, αγγίζω ουρανό», έρχεται ο πρώτος πειρασμός διότι ξέρουμε πολύ καλά και από την προσωπική μας ζωή και από την εμπειρία που ο καθένας μας έχει, αλλά και εγώ προσωπικά ως κληρικός και ως επίσκοπος ότι όταν πάμε να κάνουμε ένα έργο ο διάβολος το ζηλεύει και πρέπει να περιμένουμε προβλήματα.
Το πρώτο λοιπόν πρόβλημα, και δεν θα το ανέφερα εάν δεν είχε δημοσιοποιηθεί, σε αυτή την προσπάθειά μας, είναι η κοινοποίηση από ένα πρόσωπο γνωστό στην κοινωνία μας, φαιδρά φερόμενο. Η βιντεοσκόπηση, λοιπόν, και η προβολή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της καταστροφής του ναού του Αγίου Γεωργίου Αχλάδας, το οποίο βίντεο, εάν και εγώ δεν είχα πάει, δεν είχα επισκεφτεί, δεν το ήξερα όπως το ξέρετε και πολλοί από εσάς, πράγματι θα με συγκλόνιζε.
Όμως οι κύριοι αυτοί, θα το πω απλά για να γίνει κατανοητό, σκότωσαν έναν άνθρωπο, πήραν το πτώμα και όταν το παραλαμβάνει ο νεκροθάφτης να το θάψει τότε τον κατηγορούν για δολοφόνο. Προσέξτε το, ο νεκροθάφτης ή ο παπάς κάνει την κηδεία, τη δολοφονία την έχει κάνει άλλος! Δεν το κρίνω, θα το κρίνει η ιστορία, όπως και δεν θα κρίνω το τι απολαβές είχαν οι άνθρωποι αυτοί.
Αλλά σ’ ό,τι αφορά τον ναό για τον οποίο θεωρώ ότι είναι προσβολή του Νομού και της πόλης της Φλώρινας στο διαδίκτυο, γιατί εμείς δεν είμαστε άνθρωποι που γκρεμίζουμε ναούς, ούτε είμαστε άνθρωποι που πουλάμε την πίστη μας ή την θρησκεία μας ή την αγάπη μας για την πατρίδα, όπως γράφει, ούτε εξυπηρετούμε συμφέροντα κάποιων.
Όμως, για κάποιον νοήμων άνθρωπο και για κάποιον που έχει κάνει μια επιτόπια εκεί επίσκεψη, θα καταλάβει ότι αυτό ήταν ένα μετέωρο κομμάτι γης που επάνω βρισκόταν ένα μικρό παρεκκλήσιο, το οποίο ήταν γεμάτο ρωγμές και ήταν θέμα χρόνου να πέσει. Και ακριβώς όπως η Εκκλησία ορίζει ένα τελετουργικό, τηρήσαμε αυτό το τελετουργικό της λεγόμενης αποϊεροποίησης παίρνοντας τα λείψανα, τα οποία θα τα παίρναμε είτε έπεφτε με τη φαγάνα, με το jcb, είτε έπεφτε από τον χρόνο, ήταν θέμα χρόνου.
Αλλά κάποιοι, για προσωπικούς τους λόγους, θέλουν αυτά να τα κρατούν σε μια επικαιρότητα και κυρίως να βεβηλώνουν ανθρώπους και να εξευτελίζουν περιοχές, στο όνομα μάλλον προσωπικού κέρδους. Τους το γυρίζουμε αυτό.
Θέλω επίσης να πω πως γράφτηκαν, από αιρετό μάλιστα, ψευδή πράγματα τα οποία αφορούν και την Αγία Παρασκευή. Γράφτηκε λοιπόν ότι αυτό το εκκλησάκι έπεσε και δόθηκαν 400.000 ευρώ στον ναό της Αγίας Παρασκευής. Καλό θα ήταν, θα μας εξυπηρετούσε, αλλά δεν έγινε. Η αλήθεια δεν είναι αυτή και μπορώ να πω την αλήθεια σε εσάς, διότι μέρος των χρημάτων της αποζημίωσης που όρισαν δικαστήρια, κανένας άλλος, ήρθε στην Μητρόπολη και κατατέθηκε σε λογαριασμό, αναμένοντας οικόπεδο που θα χτίσουμε το εκκλησάκι του Αγίου Αγαθαγγέλου του εκ Φλωρίνης και θα είναι εδώ στην πόλη μας. Διότι, είναι λίγες οι πόλεις και τα μέρη που έχουν τοπικό Άγιο και δεν έχουν Ναό να τον τιμήσουν.
Μέρος λοιπόν, πράγματι, αυτών των χρημάτων θα τα χρησιμοποιήσουμε για να γίνει ο Ναός, όταν πάλι με την βοήθεια του Δήμου αλλά και του κ. Παπασωτηρίου και του γραφείου του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, θεωρώ πως θα ξεπεράσουμε τα προβλήματα. Δεν λέω τον χώρο ακόμη για να μην αλλάξει κάτι, αλλά θέλουμε να είναι ένα κεντρικό σημείο, όπου θα μπορούμε οποιαδήποτε ώρα να πάμε και να προσκυνήσουμε τον Άγιο και συμπατριώτη μας. Αυτό λοιπόν θα γίνει και το λέω για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις και να μην καλλιεργούνται και μεταφέρονται ψεύδη από φαιδρά πρόσωπα, το κλείνω για να μην παραφερθώ.
Γιατί λοιπόν επιλέξαμε το «Χτίζω ναό, αγγίζω ουρανό», γιατί συγχρόνως χτίζω και ουρανό; Η εκκλησία και η ζωή μας, η πνευματική, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το οικοδόμημα του Ιερού Ναού, είναι το σπίτι μας ο Ναός. Σύμφωνα με την θεολογία την ορθόδοξη και τα συγγράμματα των πατέρων μας, ολόκληρος ο κόσμος και η πραγματικότητα, εκτός από την αισθητή τους διάσταση έχουν και μία υπεραισθητή, μία πνευματική διάσταση. Έτσι, λοιπόν, θα έλεγα πως ο ορθόδοξος ναός είναι ο χώρος και των δύο διαστάσεων, μπαίνουμε δηλαδή αισθητά, ο καθένας εισέρχεται μέσα στο ναό, αλλά ανοίγεται πνευματικά η σκέψη του. Η σκέψη του, προσέξτε, η λατρεία μας είναι λογική, λογική λατρεία λέμε. Η σκέψη του λοιπόν και η καρδιά του ανοίγεται σε έναν υπεραισθητό κόσμο, σε έναν πνευματικό κόσμο όπου υπάρχουν πολλοί συμβολισμοί που οδηγούν σε προσωπικές πνευματικές εμπειρίες.
Έτσι λοιπόν, για εμάς τους χριστιανούς, ο ναός ο ορθόδοξος είναι μια μικρογραφία του ουρανού και της γης, του ορατού και του αόρατου κόσμου. Και η σημασία όλων αυτών των πραγμάτων που ζούμε και βιώνουμε μπορεί να γίνει αντιληπτή, να αποκαλυφθεί από τον Θεό να το πω καλύτερα, μόνο στους χριστιανούς, μόνο σε αυτούς που μυούνται μέσα σε αυτόν τον χώρο και προσπαθούν πνευματικά να ζήσουν αυτές τις όμορφες στιγμές της λατρείας.
Έτσι λοιπόν, αυτοί οι συμβολισμοί, για να μάθουμε και κάποια πράγματα για τον ναό, είναι σοβαροί και είναι πνευματικοί. Ο τρούλος που βλέπουμε και που έχουμε πάνω από έναν ναό και που εικονίζεται πάντοτε ο Παντοκράτωρ Σωτήρ, ο Χριστός, μας κοιτάει από πάνω ως ο κυρίαρχος των πάντων του ορατού και του αοράτου κόσμου, είναι στην ουσία ο ουρανός από όπου ο Θεός μας κοιτάει τον καθένα και προσπαθεί, εάν εμείς το θέλουμε, να μας κατευθύνει. Εκεί λοιπόν βλέπουμε γύρω από τον Παντοκράτορα να υπάρχουν οι προφήτες, να υπάρχουν οι Απόστολοι, να υπάρχουν οι Άγγελοι, είναι όλοι εκείνοι που κήρυξαν τον ερχομό του Μεσσία, που δίδαξαν και εξασφάλισαν την αλήθεια του Ευαγγελίου και για εμάς που είμαστε ζωντανοί και που είμαστε στρατευόμενοι αποτελούν τον κόσμο της θριαμβεύουσας εκκλησίας. Ο ναός και κυρίως μέσω της Θείας Λειτουργίας είναι η ένωση του ουρανού με την γη. Ο τρούλος γίνεται δάπεδο που πατάει ο καθένας από εμάς και το δάπεδο με τον δικό μας προσωπικό αγώνα μπορεί να γίνει τρούλος, δηλαδή να γίνει ουρανός.
Το Άγιο Βήμα που είναι το ιερότερο σημείο του ναού συμβολίζει τον παράδεισο και την Άνω Ιερουσαλήμ. Μέσα εκεί βρίσκεται η Αγία Τράπεζα γι’ αυτό και είναι το ιερότερο σημείο του ναού μας. Εκεί όπου το αρνίο, που ο Χριστός, σφαγιάζεται για να δώσει ζωή στον καθένα μας. Είναι ο μοναδικός τάφος, κάθε Αγία Τράπεζα, μέσα από τον οποίο εκπηγάζει ζωή και όχι θάνατος και αυτή η ζωή είναι ο Χριστός.
Όλο το υπόλοιπο μέρος του ναού χωρίζεται στον κυρίως ναό και στον πρόναο. Στον κυρίως ναό βρισκόμαστε εμείς οι χριστιανοί και παρακολουθούμε τα μυστήρια, έχοντας τα πόδια μας στη γη και κοιτώντας πάντοτε δια του ιερού θυσιαστηρίου και της Αγίας Τραπέζης τον ουρανό, κοιτάζοντας επάνω. Αυτό σημαίνει και άνθρωπος, κοιτώ ψηλά. Και αυτό δεν είναι τυχαίο, διότι εγώ που είμαι στη γη και πατώ σ’ αυτή αν θελήσω να πάω στον ουρανό και για να καταφέρω να πάω στον ουρανό, πρέπει να πάω μέσω του Ιησού Χριστού, μέσω του αγίου θυσιαστηρίου. Γι’ αυτό και η πνευματική ζωή μας και ο τρόπος που πιστεύουμε δεν είναι κάτι θεωρητικό, αλλά είναι η συμμετοχή μας στην λατρεία, στα Μυστήρια και κυρίως η συμμετοχή μας στη Θεία μετάληψη.
Σήμερα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που λένε πως, ξέρεις πάτερ εγώ πιστεύω με έναν δικό μου τρόπο, δεν πηγαίνω στην εκκλησία αλλά είμαι πολύ πιστός. Εγώ τους απαντώ πολλές φορές και εγώ αγαπώ πολύ τα παιδιά μου αλλά δεν θέλω να τα δω ποτέ, αυτό μου λένε, το καταλαβαίνετε οι γονείς.
Λοιπόν, η πίστη μας, η εκκλησία μας και η ορθόδοξη θεολογία δεν είναι κάτι φιλοσοφικό, είναι κάτι πρακτικό. Πιστεύω σημαίνει συναντώ τον Χριστό μέσω των Μυστηρίων πρώτον και δεύτερον στο πρόσωπο του κάθε αδερφού, στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου. Γι’ αυτό λοιπόν και ο ναός που είναι γήινο κατασκεύασμα μπορεί να γίνει ουράνια κατοικία. Επειδή κυρίως μέσω της λατρείας ενώνεται η γη με τον ουρανό, η θριαμβεύσουσα με την στρατευομένη, και το λέω και απλά και πρακτικά οι ζωντανοί με τους κεκοιμημένους. Κάθε Θεία Λειτουργία είναι συνάντηση ζωντανών και κεκοιμημένων, επειδή όλων οι ψυχές είναι ζωντανές. Αυτή είναι μια συνάντηση που ξεκινάει από την προσκομιδή μέσα στο ιερό, στο ιερό δισκάριο που μνημονεύουμε τα ονόματα των ανθρώπων. Και έπειτα αυτοί οι μαργαρίδες όπως τους λέμε, τα ψίχουλα από τον άρτο, από το πρόσφορο, μέσα στο Κοινό Ποτήριο γίνονται σώμα και αίμα Χριστού. Γι’ αυτό και μιλούμε για ένωση ουρανού και γης. Λέει κάποιος ποιητής, όμορφα περιγράφει, το διαβάζω: η γη και ο ουρανός ανακατεύονται κάθε Κυριακή και κάθε γιορτινή μέρα στη Θεία Λειτουργία. Το να πας την Κυριακή στη Λειτουργία σημαίνει πραγματικά να βγεις από το σπίτι σου και να πας στον ουρανό.
Αυτόν λοιπόν τον ουρανό, εμείς εδώ στη Φλώρινα σήμερα θέλουμε να τον χτίσουμε. Αυτόν το ναό της Αγίας Παρασκευής μας, θέλουμε με την συμμετοχή όλων να τον ανασκευάσουμε, επισκευάσουμε και να τον επαναλειτουργήσουμε. Θέλω λοιπόν πρώτον την προσευχή σας, διότι όσα χρήματα και να συγκεντρωθούν δεν έχουν τη δύναμη της προσευχής ενός αγίου ανθρώπου. Να το ξέρετε. Και καλύτερα η προσευχή αγίων ανθρώπων αλλά και όλων των ανθρώπων μπορεί να φέρει τα χρήματα για να κάνουμε το ναό.
Είμαι βέβαιος ότι θα ακούσουμε πολλά. Είναι χαρακτηριστικό και των Ελλήνων αλλά και πολλές φορές και των μικρών κοινωνιών η αλληλοκατηγορία. Δεν πρέπει να κάνουμε πίσω πουθενά και το λέω πρώτον στους ιερείς, στους επιτρόπους, στους άρχοντες, αλλά και στον καθένα σας προσωπικά. Μου θύμισε ο κύριος δήμαρχος κάτι που είπα, νομίζω στον εσπερινό της Αγίας Παρασκευής, ότι εγώ όπου χρειαστεί θα πάω και στην άλλη άκρη του κόσμου. Ήδη στη Σύνοδο του Πατριαρχείου που ήμουν μίλησα με τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας. Μου είπε λοιπόν ότι πράγματι κάποιες περιοχές έχουν Φλωρινιώτες και συλλόγους. Προ καιρού είδα και στο γραφείο μου έναν Ελληνοαυστραλό Πρόεδρο των συλλόγων της Μακεδονίας εκεί. Δεν μπορώ να πάω βέβαια εάν δεν αρχίσει το έργο. Δεν θα γίνω επαίτης χωρίς επιχειρήματα. Όταν έχω λοιπόν τα επιχειρήματα δεν με πειράζει, θα πάω και θα το κάνω διότι ξέρω ότι θα έχω και τις ευχές και τις προσευχές όλων σας.
Εμείς λοιπόν σήμερα εδώ, μέσω κυρίως της ενημέρωσης, κάνουμε μια αρχή. Η αρχή αυτή έχει να κάνει με τη δική σας συμμετοχή διότι σε ό,τι αφορά τις διαδικασίες και την εξέλιξη του έργου έχει αρχίσει από τον Ιούνιο. Μέσω της μελέτης, της συνεργασίας με τον Δήμο, τη συμμετοχή πολλών ανθρώπων που κάποια στιγμή, όταν τελειώσουμε, θα τους αποδοθεί τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ.
Θέλω να πω πως ούτε παραμελούμε, ούτε κρύβουμε πράγματα. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους με τρόπο ξεκάθαρο, δημόσιο και κυρίως πνευματικό. Και ξέρετε, πνευματικός τρόπος σημαίνει και σιωπή για μας πολλές φορές. Και θέλω να υπάρχει σιωπή κυρίως στους κληρικούς. Και πάλι λέω ότι μπορεί να κατηγορηθούμε και απ’ όλα. Το λέω και για τον π. Χριστόδουλο, που είναι υπεύθυνος του ναού, και για όλους τους ιερείς και για όλους τους συνεργάτες. Ευτυχώς είμαστε πολλοί και θα γίνουμε ακόμη περισσότεροι σε αυτή την προσπάθεια. Διότι η Αγία Παρασκευή, η Παναγία η Πελαγονίτισσα μάλλον, θα το ξαναπώ γιατί το αισθάνομαι και η Αγία Υπομονή θα φέρουν κόσμο, δικός τους είναι ο Ναός πρωτίστως και μετά δικός μας. Θα φέρουν λοιπόν κόσμο που θα μας βοηθήσει.
Θέλω λοιπόν απ’ αυτήν τη θέση κι εγώ να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που δημιούργησαν αυτήν την πρώτη, ενημερωτική θα έλεγα, εκδήλωση. Και είδα και κατάλαβα και την συμμετοχή επαγγελματιών, ιδιωτών, φορέων, υπηρεσιών, των αρχών του τόπου, που όπως σας είπα μου δίνουν δύναμη για να συνεχίσουμε αυτό το πολύ σπουδαίο έργο. Τον πειρασμό θα το ξεπεράσουμε. Ο Χριστός ξέρει την διάθεσή μας και θα απαντά εκείνος όπου χρειαστεί. Είναι άλλωστε ο πρώτος πειρασμός για αυτό και πρέπει γρήγορα να τον βάλουμε στην άκρη και να μην δώσουμε σημασία.
Να είστε λοιπόν όλοι ευλογημένοι, να είστε δυνατοί, να έχουμε σ’ αυτήν την πορεία, δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει, την απάντηση θα την δώσω όταν υπογράφουμε τη σύμβαση με τον ανάδοχο, την εταιρεία. Εκεί θα καταλάβουμε περίπου τον χρόνο. Ξέρω όμως το περίπου πότε θα αρχίσει και είναι ο Μάιος του ‘25, σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουμε σήμερα. Εύχομαι να μην μας βγει κάποιο πρόβλημα από τις υπηρεσίες τις δημόσιες κυρίως. Μέχρι λοιπόν να αρχίσουμε θέλουμε τις προσευχές σας, θέλουμε τη συμπαράστασή σας, θέλουμε την ενημέρωση στην τοπική κοινωνία και στην ευρύτερη, έτσι ώστε οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι αγωνιζόμαστε όλοι για έναν κοινό σκοπό και ότι όταν όλοι αγωνιζόμαστε για έναν κοινό σκοπό δεν μπορεί κανένας να μας σταματήσει. Επιπλέον, όταν έχουμε από πάνω μας την Παναγιά μας την Πελαγονίτισσα, που ο θρόνος της είναι μέσα στο ναό, το εικόνισμα της, όταν έχουμε την ίδια την Αγία Παρασκευή που μπορεί να μας ανοίξει και εμάς τα ματιά για να βρούμε πολλές λύσεις και όταν έχουμε και την Αγία Υπομονή που πρέπει να πορευθούμε και με υπομονή είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ λοιπόν όλους για αυτήν την πρώτη παρουσία, για αυτήν την πρώτη συμμετοχή όλων μας και εύχομαι η Παναγία και οι Αγίες να ευλογούν τη ζωή σας και την καθημερινότητά σας. Σας ευχαριστώ”.
