«Πεδία Αναζητήσεων» – Ομαδική εικαστική έκθεση στην Πινακοθήκη Φλωρινιωτών Ζωγράφων «Αριστοτέλη»

O Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Φλώρινας «Ο Αριστοτέλης» σε συνεργασία με την γκαλερί MC ART SPACE* παρουσιάζουν στην αίθουσα εκθέσεων της Πινακοθήκης Φλωρινιωτών Ζωγράφων «Αριστοτέλη» από 21 έως 30 Οκτωβρίου 2022 την ομαδική εικαστική έκθεση με θέμα «Πεδία Αναζητήσεων». Στην έκθεση συμμετέχουν 4 σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί, η Μαρία Χατζηλάμπου, ο Φίλιππος Καλαμάρας, η Μαρία Παπατζέλου και η Στέλλα Πίτσιου.

Μέσα σε έναν ενιαίο, αδιάλειπτο χώρο, όπου ζητούμενο είναι η μορφική αυτονομία της εικαστικής αποτύπωσης των τεσσάρων καλλιτεχνών, αναστοχάζονται, συγκλίνουν και αλληλεπιδρούν μέσα από διαφορετικές αισθητηριακές οδούς, θεσπίζοντας ανοιχτό διάλογο ανάμεσα σε δημιουργό, θεατή, σημαίνον και σημαινόμενο. Ζητούμενο τα «Πεδία Αναζητήσεων», με την ανάμειξη των αισθήσεων, τη συναισθησία και τον πειραματισμό των καλλιτεχνών.

Με άξονα λοιπόν το καλλιτεχνικό αντικείμενο, 4 καλλιτέχνες οροθετούν έναν εικαστικό χώρο, όπου η ζωγραφική και η γλυπτική, επιστρατεύονται για να αφηγηθούν -άλλοτε παραστατικά, άλλοτε υπαινικτικά-, να απελευθερώσουν επιθυμίες, να αρθρώσουν νοήματα, να καταδυθούν σε πτυχές της ανθρώπινης ψυχής.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου στις 7.00 μ.μ. 

Η έκθεση θα είναι ανοικτή καθημερινά από 6.00 μ.μ. έως 9.00 μ.μ. Την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου, από 1.00 μ.μ. έως 4.00 μ.μ. και από 6.00 έως 9.00 μ.μ.

Είσοδος ελεύθερη.

* Η MC ART SPACE εκπροσωπείται από την εικαστικό Μαρία Χατζηλάμπου. Προωθεί έργα Ελλήνων καλλιτεχνών στο πλαίσιο της προσπάθειας ανάδειξης και εκσυγχρονισμού της ελληνικής τέχνης, στοχεύοντας να συμβάλει στη διαμόρφωση της νέας ελληνικής καλλιτεχνικής ταυτότητας.

Εικαστικός, Μ.Ed.

Η Μαρία Χατζηλάμπου είναι εικαστικός, με μεταπτυχιακές σπουδές στην «Πολιτιστική Πολιτική και Ανάπτυξη» του ΑΠΚΥ και πτυχιούχος «Bachelor of Arts in Fine Art» του University of Central Lancashire-Department of Art and Fashion- Preston-United Kingdom.

Δυο σημαντικές προσωπικές εκθέσεις της πραγματοποιήθηκαν το 2019 στη Gallery J/M στο Λονδίνο και το 2008 στην Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες. Έργα της βρίσκονται στις συλλογές, της Ευρωπαϊκή Επιτροπή, του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, του Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης και σε προσωπικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Αναφορικά με το έργο της έχουν γράψει οι Ιστορικοί Τέχνης: η Μαρία Κενανίδου, η Δέσποινα Ευθυμίου, η Ελένη Κάρτσακα και η Χριστίνα Ματιάκη. Οι πίνακες της χαρακτηρίζονται από την ποιητικότητα της μονοχρωμίας και τη συναισθηματική συμπύκνωση. Ένα από τα ερωτήματα που θέτει στον θεατή, καθώς αναπτύσσει μια εικαστική γλώσσα πολύμορφων υπαινιγμών, είναι η συνδετική γραμμή μεταξύ του μυαλού και της ψυχής.

Το 2020 δημιούργησε τη γκαλερί MC ART SPACE. Η MC ART SPACE προωθεί έργα Ελλήνων καλλιτεχνών στο πλαίσιο της προσπάθεια ανάδειξης και εκσυγχρονισμού της ελληνικής τέχνης, στοχεύοντας να συμβάλλει στη διαμόρφωση της νέας ελληνικής καλλιτεχνικής ταυτότητας.

Από το 2011 μέχρι το 2021 φιλοτεχνούσε το γούρι της Νέας Χρονιάς με την επωνυμία MC. Το γούρι της χρονιάς του 2019 αφορούσε στην απώλεια του πατέρα της.

Η Μαρία Χατζηλάμπου έχει εκπονήσει αξιόλογο συγγραφικό και ερευνητικό έργο. Συγκεκριμένα το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει τα συγγράμματα:

«Η Αξιοποίηση των Εικαστικών στο Γυμνάσιο», Μαρία Χατζηλάμπου, Andy’s Publishers, 2022

«Τοπική Ανάπτυξη και Πολιτιστική Κληρονομιά», Μαρία Χατζηλάμπου, Andy’s Publishers, 2022

«Γρηγόρης Χατζηλάμπου», Μαρία Χατζηλάμπου, Blurb, 2020

«Ο περίπατος μια γραμμής», Μαρία Χατζηλάμπου, Blurb, 2009

Παράλληλα με το εικαστικό της έργο εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Από το 2000 διδάσκει το μάθημα των Εικαστικών στη Μέση Εκπαίδευση. Το σχολικό έτος 2018-19 ίδρυσε την «Πινακοθήκη Καλλιτεχνών της Δυτικής Μακεδονίας» στο νεοσύστατο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Κοζάνης. Το 2017 βραβεύτηκε μαζί με την εκπαιδευτικό Ε. Παπαδέλη και μαθητές του 5ου Γυμνασίου Κοζάνης με το 1ο Βραβείο «Ecomobility 2016-17». Το 2012 με μαθητές του 6ου Γυμνασίου Κοζάνης βραβεύτηκε με το 1ο Βραβείο για την πρωτοποριακή μαθητική δραστηριότητα: «Κοζάνη, ο Τόπος που Ονειρεύομαι» από την ΕΕΕΠ-ΔΤΠΕ. Το διάστημα 2006-08 δίδαξε στο εικαστικό εργαστήριο «Πολύτεχνο» στις Σέρρες και το 2002-2004 στο «Δημοτικό Εικαστικό Εργαστήριο» του Δ. Κοζάνης. Το 1999 δημιούργησε το Εργαστήρι Ζωγραφικής της «Λέσχης Πολιτισμού Φλώρινας».

Γλύπτης

Ο Φίλιππος Καλαμάρας γεννήθηκε στην Αθήνα και τώρα κατοικεί στην Φλώρινα.

Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Έχει πτυχίο Γλυπτικής από το Loughborough University School of Art and Design, Αγγλία και Master στην Σύγχρονη Τέχνη και την Θεωρία της Τέχνης από την Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστήμιου του Εδιμβούργου, Σκωτία.

Είναι υποψήφιος διδάκτορας με θέμα έρευνας «Σύγχρονες εργαστηριακές πρακτικές και υλικά, καθώς και οι επιρροές τους στην γλυπτική και το καλλιτεχνικό χρηστικό αντικείμενο».

Έργα του είναι τοποθετημένα σε δημόσιους χώρους, ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές και το γλυπτό του «Αγγελική», 2013, ανήκει στην συλλογή της Προεδρίας της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Εκθέτει ατομικά και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συμπόσια γλυπτικής και συνέδρια.

Eικαστικός / ποιήτρια χαϊκού

Απόφοιτος της ΑΣΚΤ του ΑΠΘ (πτυχίο το 1997 με κατεύθυνση τη ζωγραφική), σκηνογράφος σε συνεργασία με το Θέατρο Βορείου Ελλάδος «Μαίωτρον» και εκπαιδευτικός εικαστικών στη Μέση Εκπαίδευση.

Δημιουργεί αυθεντικά κιμονό από χειροποίητο ιαπωνικό χαρτί (washi) ως kimono & obi performing art installations, τα οποία έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα (Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης 2020, Ιστορικό Κέντρο Λευκάδιου Χερν Λευκάδα 2021, Momus Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκη 2022, Japan Festival Αθήνα 2022) και στην Ιαπωνία (Hougonji Temple, Kyoto 2020 και Tatami Museum of Arts in Eiheiji, Echizen 2021, Hougonji Temple, Kyoto 2022). Έχει συμμετοχές σε πολλές ομαδικές εκθέσεις residensies και workshops και 7 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.

Εμπνέεται από την Ιαπωνική μυθολογία και Τέχνη σε έναν ανοιχτό διάλογο Ανατολής και Δύσης, παράδοσης και καινοτομίας, μελετώντας παραδοσιακές ιαπωνικές τεχνικές ζωγραφικής του washi χαρτιού και μεταξιού τις οποίες εμπλουτίζει με μοντέρνα στοιχεία επικολλήσεων, κολλάζ και μικτών τεχνικών, παρουσιάζοντας σύγχρονες art installation και performance στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.

Κυκλοφορούν ήδη δύο βιβλία της στην Ιαπωνία, σε συνεργασία με τον ερευνητή κ. Μασάσι Νακαμούρα των εκδόσεων JAPAN CODE BOOKS. Το βιβλίο της «Εσωτερικές συνδέσεις του υγρού ουρανού» με 43 χαϊκού και ένα μυθικό ποίημα αναφορά στο αρχαίο χρονικό Kojiki κυκλοφορεί και στα Ελληνικά από τις Εκδόσεις Οδός.

Εικαστικός

Η Στέλλα Πίτσιου γεννήθηκε το 1968 στις Σέρρες, ξεκίνησε την εκπαίδευση της στο χώρο των τεχνών με Ζωγραφική, κεραμική, κόσμημα και κατασκευές. Το 1988, δημιούργησε το εικαστικό εργαστήρι ΙΛΙΟΝ, στις Σέρρες. Από το 1991 έως το 19995 ζει στην Αγγλία όπου σπουδάζει εικαστικά και Design στο Southwark College London και το 1993 παίρνει το Δίπλωμα της.

Το διάστημα 1991 – 1994 εργάζεται στο Λονδίνο στο Music Club Fridge και στην R. Harding picture library, στους τομείς της σκηνογραφίας, φωτισμών και οπτικού υλικού. Επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεργάζεται με το κέντρο επιμόρφωσης «Δήμητρα» στη Λάρισα, ως καλλιτεχνική σύμβουλος – επιμορφώτρια (1994-1998). Την ίδια περίοδο συν-δημιουργεί την ΑΡΚΤΟ, έναν εικαστικό πολυχώρο στις Σέρρες με δράση στην εικαστική και αρχιτεκτονική εκπαίδευση (1996-1998). Φτιάχνει τα σκηνικά και κουστούμια της θεατρικής ομάδας ΜΑΣΚΑ της ΔΕΠΚΑ Σερρών (1994-1996) και συμμετέχει στο δημιουργικό μέρος της ταινίας «Χώμα και νερό» του Π. Καρκανεβάτου (1997-1998). Συμμετέχει εθελοντικά στο πρόγραμμα καλλιτεχνικής απασχόλησης του ψυχιατρικού τμήματος του Nοσοκομείου Σερρών.

Το 2002 επιμελήθηκε το επετειακό ημερολόγιο για το Ευρωπαϊκό Έτος Ατόμων με Αναπηρία, ενώ εργάστηκε και ως καλλιτεχνική επιμορφώτρια στο 9ο Δημοτικό Σχολείο Γλυφάδας. Από το 2000 ξεκινάει η ενασχόλησή της με τη διοργάνωση μουσικών φεστιβάλ (Sola Luna / Samothraki dance festival ως project manager). Με την ίδια ιδιότητα επιμελήθηκε το 7 ο Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής θεάτρου και Τεχνών «Μανώλης Καλομοίρης» στη Σάμο, σε συνεργασία με το Κεντρικό παράρτημα του Εθνικού Ωδείου Αθηνών (2003-2004). Από το 2004 μέχρι και σήμερα παρακολουθεί σεμινάρια και βιωματικά εργαστήρια για τις Τέχνες ως μέσο επίγνωσης (Arts and mindfulness) με τις, Marcia Shibata, Anna Tzakou, Sandra Ladlay, Anjie Cho, Ria Higler.

Από το 2010 ως το 2019 συνεργάζεται με το Κέντρο Έρευνας Ανθρώπινων Συμπεριφορών στην Αθήνα. Ενασχολούμενη αρχικά με την οργάνωση εκδηλώσεων για να εξελιχθεί σε σύμβουλο ψυχοθεραπείας , αποκτώντας το δίπλωμά της στη συμβουλευτική το 2014. Συνεργάστηκε επίσης με το Ίδρυμα Μελέτης & Έρευνας για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη «ΙΡΙΣ» – οικία Καραπάνου, στην Αίγινα.

Το 2020 διαμόρφωσε σε χώρο έρευνας Τεχνών και Επιστημών την Οικία Πίτσιου στις Σέρρες, προσβλέποντας στη διοργάνωση καλλιτεχνικών δρώμενων σε αυτόν, μετά το εξαιρετικά επιτυχημένο πρώτο εγχείρημα «Φίλοι στο σπίτι», που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2020. Από το 1987 μέχρι το 2022 έχει εκθέσει τη δουλειά της ατομικά και ομαδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ενδεικτικά: 1992 Κόσμημα και αντικείμενο, Λουξεμβούργο, ομαδική έκθεση ΕΟΜΜΕΧ, 1993 συμμετοχή στη Ομαδική έκθεση «Innovative contemporary Art Award», Gallery Κ. Τράπεζα Κύπρου, Λονδίνο, 1998 Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με δημιουργίες στα πλαίσια της έκθεσης UEKER, 1996-8, ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, εικαστικός πολυχώρος ΑΡΚΤΟΣ, Σέρρες, 2020 «Φίλοι στο σπίτι», οικία Πίτσιου, Σέρρες και το 2021 εκθέτει με την Ομάδα ΜC artspace που αποτελεί μέλος της, αρχικά διαδικτυακά και στη συνέχεια στην πρώτη έκθεση της ομάδας με φυσική παρουσίας στη Έδεσσα.

Τον Αύγουστο του 2022 συμμετείχε εθελοντικά στο Eye΄s Walk festival στη Σύρο. Από τον Ιανουάριο του 2022 ζει στη Σύρο.