Σύμφωνα με τους Πρότυπους Κανόνες για την ισότητα των ευκαιριών για τα άτομα με Αναπηρία που υιοθετήθηκαν από την Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 1993: «ο όρος “Αναπηρία” σημαίνει την απώλεια ή τον περιορισμό ευκαιριών για να συμμετέχει κάποιος στη ζωή μιας Κοινότητας στον ίδιο βαθμό με τους άλλους. Ο σκοπός αυτού του όρου είναι να εστιάσει στις συνέπειες από τις ελλείψεις στο περιβάλλον και σε πολλές οργανωμένες δραστηριότητες στην κοινωνία όπως στην πληροφόρηση, την επικοινωνία και την εκπαίδευση που αποκλείουν τα ΑμεΑ από το να συμμετέχουν με ίσους όρους.»
Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που διαθέτουν ένα πολύ σοβαρό νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο για τα Άτομα με Αναπηρία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πλαίσιο αυτό δεν αντιμετωπίζει τα ΑμεΑ ως φορείς προβλημάτων αλλά ως φορείς δικαιωμάτων, που είναι μια αναγκαία προϋπόθεση για την πραγμάτωση της ίδιας της λειτουργίας της δημοκρατίας.
Ωστόσο, αυτό δύσκολα διαχέεται στην καθημερινότητά μας. Το εμποδίζει ένας κύκλος που σχηματίζουν η άγνοια, ο φόβος, βαθιά ριζωμένα στερεότυπα και προκαταλήψεις και μας εγκλωβίζει σ’ έναν κόσμο όπου απουσιάζουν τα αυτονόητα. Ο ίδιος κύκλος κρατάει και τα Άτομα με Αναπηρία μακριά από την κοινωνία των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση, την απασχόληση και την κοινωνική ενσωμάτωση.
Για την φετινή παγκόσμια ημέρα Αναπηρίας αποφασίσαμε (λόγω των ιδιαιτέρων συνθηκών που βιώνουμε) να στείλουμε αυτό το μήνυμα για τον σπάσουμε αυτόν τον κύκλο σε μια τοπική κοινωνία η έχει οποία μέχρι τώρα επιδείξει υγιή αντανακλαστικά. Η Αναπηρία είναι μια πραγματικότητα που αφορά 40 εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες, η διαφορά και το δικαίωμα σε αυτήν μας αφορά σίγουρα όλους. Η διασφάλιση των ίσων ευκαιριών θα είναι ενδεχομένως αυτό που θα αντικαταστήσει στο μέλλον την “Αναπηρία” με την “Διαφορά” σαν όρο, πραγματικότητα και εντέλει δικαίωμα.
Το Κέντρο Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης του Γ.Ν. Φλώρινας είναι πια ένα κομμάτι της ζωής αυτής της πόλης και σήμερα σας καλούμε να σχεδιάσουμε μαζί, συνένοχοι, συμμέτοχοι και συνοδοιπόροι μια διαφορετική εκδοχή για το αύριο, έξω από τον κύκλο του κοινωνικού αποκλεισμού.
Υπάρχει γνώση, κατανόηση, αποδοχή και συντροφικότητα.
Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα και κυρίαρχο <<θα μείνετε μέσα στον κύκλο ή θα μοιραστείτε μαζί μας αυτό το παράθυρο στο μέλλον; >>
Γιατί εντέλει, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τα ΑμεΑ είναι δείγμα πολιτισμού μιας κοινωνίας.
ΚΕΦΙΑΠ Γ.Ν. ΦΛΩΡΙΝΑΣ
