Χαιρετισμός της Βουλευτή Π. Πέρκα στο μνημόσυνο/εκδήλωση του Αγροτικού Συλλόγου Αμυνταίου και του Ποντιακού-Μικρασιατικού Συλλόγου Βεγόρας για την Μικρασιατική Καταστροφή
Αξιότιμοι-ες επίσημοι/ες προσκεκλημένοι,
Αξιότιμη οργανωτική επιτροπή,
Αξιότιμη κα Πρόεδρε του Αγροτικού Συλλόγου του Δήμου Αμυνταίου,
Αξιότιμοι-ες προσκεκλημένοι και συμμετέχοντες του Μικρασιατικού-Ποντιακού Συλλόγου Βεγόρας,
Αξιότιμοι εισηγητές/τριες,
Αγαπητοί-ες συμπολίτες -ισσες,
Σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να με προσκαλέσετε στην εκδήλωσή σας για μια τόσο σημαντική αλλά μελανή μέρα της Ελληνικής Ιστορίας και του Ελληνισμού, η οποία δεν πρέπει να λησμονείται από κανένα πολιτικό πρόσωπο. Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να παρευρεθώ, διότι η εκδήλωσή σας συμπίπτει με την επίσκεψη του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Α. Τσίπρα στη ΔΕΘ, τον οποίο συνοδεύω.
Η 14η Σεπτεμβρίου έχει οριστεί από την Ελληνική Βουλή ως μαύρη επέτειος για την καταστροφή της Σμύρνης και τη Μικρασιατική καταστροφή το 1922, που αποτέλεσε μία από τις τραγικότερες στιγμές της Ελληνικής Ιστορίας. Η Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 και τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου.
Η Μικρασιατική καταστροφή οδήγησε στον ξεριζωμό του Ελληνισμού από τις πατρογονικές εστίες του, ύστερα από περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια. Αποτελεί μία από τις πιο θλιβερές επετείους της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας ,αφού η κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου, οδήγησε στην στρατιωτική ήττα, κυρίως όμως στον ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων από την μικρασιατική γη.
Μπορούμε να πούμε αρκετά αφενός για τις αιτίες της ήττας και αφετέρου τους λόγους που κάνουν σχεδόν αδύνατη τη διαμόρφωση ενός κοινού ερμηνευτικού αφηγήματος. Η αδυναμία αυτή, αλλά και τα ενοχικά σύνδρομα, δημιούργησαν μια «κατασκευασμένη λήθη», ως απόρροια της ανάγκης των δυνάμεων που οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή, για κοινωνική αμνησία. Σε αυτή την αμνησία ακριβώς πρέπει να αντισταθούμε. Η μνήμη ενάντια της λήθης πρέπει να επικρατήσει.
Αυτή η τραυματική ιστορική τομή του 1922 και τα επακόλουθά της, -ανταλλαγή των πληθυσμών (1923), εγκατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα- αποτυπώθηκαν καταλυτικά σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας: στον οικονομικό με τη δημιουργία πολυπληθούς εργατικής τάξης στα μεγάλα αστικά κέντρα, στον πολιτικό-ριζοσπαστικοποίηση των πολιτικών δυνάμεων-, καθώς και στον πολιτισμικό με νέα μουσικά ακούσματα, κουζίνα, νέες πνευματικές αναζητήσεις και λογοτεχνικά ρεύματα, όπως η γενιά του ’30, καθώς και αξιόλογα καλλιτεχνικά δημιουργήματα.
Την περίοδο αυτή θα πρέπει να την τιμούμε και να την μνημονεύουμε ως ζοφερό παράδειγμα της πολιτικής μας ιστορίας για το παρόν και το μέλλον του τόπου μας.
Σας εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία.
Με εκτίμηση,
Η Βουλευτής Φλώρινας
Αναπλ. Τομεάρχης Περιβάλλοντος & Ενέργειας
ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
Θεοπίστη (Πέτη) Πέρκα
