Πέτη Πέρκα: «Καμία συμφωνία χωρίς δημοκρατία, εργασιακά δικαιώματα και προστασία του περιβάλλοντος»

Screenshot

Ομιλία της Βουλεύτριας Φλώρινας και Γραμματέα της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς Πέτης Πέρκα στην Ολομέλεια της Βουλής στην Κύρωση της Συμφωνίας Συνεργασίας με την Σαουδική Αραβία στον τομέα των Θαλασσίων Μεταφορών

Η Πέτη Πέρκα ξεκίνησε την ομιλία της λέγοντας «η κυβέρνηση φέρνει προς κύρωση μια διακρατική συμφωνία που υπεγράφη τον Δεκέμβριο 2021 και αποσκοπεί στη συνεργασία για την ανάπτυξη των ναυτιλιακών σχέσεων και των θαλάσσιων μεταφορών με τη Σαουδική Αραβία.

Η Νέα Αριστερά την καταψηφίζει. Όχι από εμμονή σε μια γενική απόρριψη των διεθνών συμφωνιών, αλλά γιατί θεωρούμε ότι οι συμφωνίες αυτές δεν κρίνονται μόνο από τις τεχνικές τους διατυπώσεις ή τα εμπορικά τους αποτελέσματα. Κρίνονται από τις πολιτικές προϋποθέσεις, από τους αξιακούς τους συμβολισμούς, από τις επιπτώσεις που έχουν στην κοινωνία, στο περιβάλλον και στη δημοκρατία».

Εστίασε ιδιαίτερα στο αυταρχικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας. «Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι η Ελλάδα του 21ου αιώνα  επιλέγει να εμβαθύνει τις σχέσεις της με ένα καθεστώς που καταγράφεται διεθνώς ως αυταρχικό και κατασταλτικό. Ένα καθεστώς που φυλακίζει και εκτελεί αντιφρονούντες, που εφαρμόζει θεσμική καταπίεση κατά των γυναικών. Μιλάμε για τη Σαουδική Αραβία, μια διεθνώς αμφιλεγόμενη χώρα, η οποία, σύμφωνα με όλες τις σχετικές εκθέσεις, δεν τηρεί στοιχειώδεις κανόνες κράτους δικαίου».

Πρόσθεσε ότι «πρόκειται για μια Συμφωνία εμπορικής συνεργασίας με την επιδίωξη για περαιτέρω εμβάθυνση των διμερών σχέσεων. Δεν υπάρχει όμως καμία θεσμική πρόνοια για κρίσιμα ζητήματα, όπως τα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών. Ούτε καν η ελάχιστη αναφορά σε περιβαλλοντικά θέματα».

Η Γραμματέας της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς τόνισε: «Και το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: για ποιον γίνεται αυτή η συμφωνία; Ποιοι ωφελούνται; Οι ναυτικοί; Οι εργαζόμενοι στη ναυπηγοεπισκευή; Το περιβάλλον; Ή μήπως μιλάμε απλώς για ένα ακόμη “δώρο” στους εφοπλιστές, που διατηρούν τα φορολογικά τους προνόμια ανέγγιχτα, εργοδοτούν με μισθούς πείνας και απαιτούν διακρατικές συμφωνίες κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους».

Άσκησε κριτική στην κυβέρνηση λέγοντας «η κυβέρνηση εξυπηρετεί, μεθοδικά και συστηματικά, συγκεκριμένα συμφέροντα. Και το κάνει χωρίς καμία στρατηγική, χωρίς όραμα, χωρίς να θέτει όρους ή κόκκινες γραμμές. Η εικόνα που προκύπτει είναι σαφής: η εξωτερική πολιτική της χώρας έχει μετατραπεί σε αλληλουχία συμφωνιών χωρίς διαφάνεια, χωρίς προετοιμασία, χωρίς αρχές. Με συμμάχους που δεν επιλέγονται βάσει αξιών, αλλά βάσει προσβάσεων στα παγκόσμια οικονομικά δίκτυα».

Επεσήμανε ότι «η κυβερνητική πολιτική είναι αντεργατική. Μια πολιτική που έχει ως αποτέλεσμα ότι η συντριπτική πλειονότητα των ναυτεργατών, εργάζεται υπό καθεστώς εξευτελιστικών αμοιβών, χωρίς κατοχυρωμένα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα. Αντίθετα οι εφοπλιστές  απολαμβάνουν προνόμια που πολλαπλασιάζονται διαρκώς».

Στάθηκε ιδιαίτερα στο σημείο ότι «η Νέα Αριστερά προτείνει μια άλλη λογική. Μια εξωτερική πολιτική που δεν ξεχνά ποια είναι η Ελλάδα και τι οφείλει να υπερασπίζεται. Μια ναυτιλία με κανόνες, όχι με ασυδοσία. Με πράσινο αποτύπωμα και όχι με νέα περιβαλλοντικά ρίσκα. Με προστασία της εργασίας, όχι με ελαστικοποίηση των πάντων.

Η Νέα Αριστερά δεν μπορεί να αποδεχθεί μια συμφωνία για θαλάσσιες μεταφορές που δεν περιλαμβάνει καμία ρήτρα για τη μείωση των ρύπων και τη συμμόρφωση με τις διεθνείς περιβαλλοντικές συνθήκες».

Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι « ενώ δηλώνει υπέρμαχος της «πράσινης ανάπτυξης» αδιαφορεί πλήρως για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της ναυτιλίας. Κι όμως, η ναυτιλία ευθύνεται για πάνω από το 3% των παγκόσμιων εκπομπών CO₂ και για σημαντικό μέρος της θαλάσσιας ρύπανσης. Η κυβέρνηση επιλέγει ως εταίρο μια πετρελαιοπαραγωγό χώρα με μηδενική κλιματική πολιτική».

Η Πέτη Πέρκα τόνισε ότι «η στάση της Σαουδικής Αραβίας προς τη πράσινη  μετάβαση προκαλεί εύλογα ερωτηματικά ως προς τις επιλογές της κυβέρνησης. Ο Διεθνής Οργανισμός για τη ρύθμιση της παγκόσμιας ναυτιλίας θέτει το ζήτημα της περιβαλλοντικής συμμόρφωσης του ναυτιλιακού τομέα.  Απαιτείται μια ουσιαστική δέσμευση της διεθνούς ναυτιλίας προς την κατεύθυνση της μηδενικής εκπομπής ρύπων, με χρονικό ορίζοντα το 2050, σε ευθυγράμμιση με τη Συμφωνία των Παρισίων.

Από την άλλη πλευρά, ορισμένα κράτη, με κυριότερη τη Σαουδική Αραβία,  επιχειρούν να εκτρέψουν αυτή την προσπάθεια. Υποστηρίζουν ένα εναλλακτικό μοντέλο βασισμένο στο εμπόριο εκπομπών: ένα σύστημα δηλαδή που επιτρέπει στους ρυπαντές να συνεχίσουν να εκπέμπουν, εφόσον αγοράσουν «δικαιώματα ρύπανσης» από άλλους που ρυπαίνουν λιγότερο.

Αυτή η λογική, που λειτουργεί σύμφωνα με το νεοφιλελεύθερο δόγμα της «ρύθμισης μέσω αγορών», είναι βαθιά προβληματική. Αντί να στηρίζει μια πραγματική μετάβαση σε βιώσιμες πρακτικές, δίνει στους ισχυρούς τη δυνατότητα να συνεχίσουν να μολύνουν, μετατρέποντας την περιβαλλοντική συμμόρφωση σε αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής. Με άλλα λόγια, οι πλουσιότεροι θα αγοράζουν την «πράσινη» εικόνα τους, χωρίς να αλλάζουν στην πράξη τίποτα.

Η Σαουδική Αραβία, μία χώρα με βαρύ αποτύπωμα στις εκπομπές ρύπων και συμφέροντα στον πετρελαϊκό και ναυτιλιακό τομέα, πρωτοστατεί σε αυτή την προσπάθεια υπονόμευσης μιας παγκόσμιας, δίκαιης και αποτελεσματικής πολιτικής κατά της κλιματικής κρίσης. Και ας μην ξεχνάμε: το ίδιο καθεστώς που καταπιέζει βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα, φιμώνει τη διαφωνία και καταστέλλει κάθε έκφραση ελευθερίας, τώρα θέλει να καθορίσει και τους όρους της περιβαλλοντικής πολιτικής του πλανήτη».

Ολοκλήρωσε την ομιλία της λέγοντας: «Για τη Νέα Αριστερά, η στάση αυτή δεν είναι απλώς πολιτικά κυνική, είναι βαθιά επικίνδυνη. Διότι δείχνει πώς το αυταρχικό κεφάλαιο επιχειρεί να ελέγξει όχι μόνο τις κοινωνίες του, αλλά και το μέλλον του ίδιου του πλανήτη. Και το ότι η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει να συνάψει συμφωνίες για τις θαλάσσιες μεταφορές με τη Σαουδική Αραβία, ενώ αυτή η χώρα παρεμποδίζει τις διεθνείς πρωτοβουλίες για το κλίμα, συνιστά διπλή πολιτική υποκρισία.

Η Ελλάδα, αν θέλει να είναι παρούσα στη διεθνή σκηνή, πρέπει να λειτουργεί ως φωνή υπέρ της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος. Όχι ως δορυφόρος αυταρχικών καθεστώτων. Και σίγουρα όχι ως παθητικός διαχειριστής της ναυτιλιακής κερδοφορίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, καταψηφίζουμε τη συμφωνία.»

Δείτε εδώ το videο: https://youtu.be/GFPqBHWjTMs