ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ «Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου – Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων»
Κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Η συζήτηση για τα μη κρατικά πανεπιστήμια έχει περάσει πλέον από τα νομικά στα ουσιαστικά ζητήματα. Ήταν άλλωστε αναμενόμενο καθώς η συνταγματική συμβατότητα των ρυθμίσεων έχει ήδη αναλυθεί από πολλούς συναδέλφους. Έτσι λογικά περάσαμε στο κυρίως θέμα που είναι η χρησιμότητα του νέου αυτού νομοθετικού πλαισίου. Με απλά λόγια: πώς θα βοηθήσουν τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά ΑΕΙ την κοινωνία μας. Τους νέους μας και τις Ελληνικές οικογένειες να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Στα αντικείμενα που τα ίδια επιθυμούν, μένοντας στη πατρίδα και ελαχιστοποιώντας την οικονομική αιμορραγία των γονιών τους.
Γιατί αυτός είναι τελικά ο πυρήνας του νομοσχέδιου για τα νέα ΑΕΙ. Υπάρχει εδώ βέβαια ένας αντίλογος, ο οποίος ξεφεύγει από τα γνωστά «συνταγματικά» ζητούμενα. Ακούμε λοιπόν την αντιπολίτευση να μιλά για «μηχανή μαζικής παραγωγής νέων πτυχιούχων», για «μείωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων ελληνικών πανεπιστημίων» και δήθεν «απονομή τίτλων με delivery» στο σπίτι των φοιτητών παραρτημάτων ξένων ΑΕΙ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης.
Επειδή μου αρέσει να είμαι συγκεκριμένος, θα μιλήσω με 2 παραδείγματα από 2 διαφορετικές χώρες. Μια της Ε.Ε και μια εκτός, με δημόσια και ιδιωτικά ΑΕΙ. Και θα το κάνω χωρίς πρόθεση διαφήμισής τους καθώς τόσο εγώ όσο κι η οικογένεια μου έχουμε σπουδάσει αποκλειστικά σε Ελληνικά πανεπιστήμια. Είμαι όμως βέβαιος πως όσοι εξ υμών έχετε σπουδάσει στο εξωτερικό θα μπορέσετε να εντοπίσετε τα πολύ σημαντικά, κοινά σημεία με το συζητούμενο νομοσχέδιο.
Ξεκινώ με ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο της Αγγλίας: το Nottingham Trent University και την σχολή διοίκησης επιχειρήσεων, η οποία μάλιστα έχει συνεργαστεί με Ελληνικό κολλέγιο, εδώ στην Αθήνα, προσφέροντας μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. Πρόκειται για ένα ΑΕΙ του οποίου τα περισσότερα έσοδα προέρχονται από δίδακτρα και άρα θα χαρακτηριζόταν από την Αριστερά χωρίς δισταγμό ως ένα «ιδιωτικό πανεπιστήμιο». Καταθέτω για τα πρακτικά τα σχετικά έγγραφα από το πανεπιστήμιο Nottingham.
Έρχομαι τώρα στο 2ο παράδειγμα, ένα επίσης γνωστό ΑΕΙ από την Ολλανδία, το Πολυτεχνείο του Delft. Πρόκειται για δημόσιο πανεπιστήμιο, το οποίο προσφέρει -επίσης με δίδακτρα και το υπογραμμίζω αυτό- πλήθος προγραμμάτων σπουδών. Από εκεί έχουν αποφοιτήσει αρκετοί υπότροφοι αλλά και πολλοί Έλληνες μηχανικοί των οποίων οι οικογένειες έδωσαν οι ίδιες χρήματα για τις σπουδές των παιδιών τους στην Ολλανδία. Καταθέτω πάλι για τα πρακτικά τα σχετικά έγγραφα του Πολυτεχνείου του Delft.
Ίσως θα πει εδώ κάποιος: μα γιατί τα επικαλείσαι; Σου αρέσουν τα δίδακτρα ή μήπως προτιμάς τα ξένα πανεπιστήμια; Η απάντηση είναι πολύ απλά ΟΧΙ. Γιατί και τους 3 τίτλους σπουδών μου τους έχω πάρει από Ελληνικά πανεπιστήμια. Και σίγουρα η οικονομική μου κατάσταση δεν θα μου επέτρεπε ποτέ να πληρώσω δίδακτρα για τα παιδιά μου και μάλιστα να καλύψω και τα έξοδα της πολυετούς παραμονής τους στο εξωτερικό.
Σημαίνει όμως αυτό ότι κάποιος άλλος γονιός δεν θα έπρεπε να το κάνει αν είχε τη δυνατότητα; Προφανώς και η δική μου θέση δεν μπορεί και δεν πρέπει να επηρεάζει το δικαίωμα επιλογής του οποιουδήποτε άλλου γονιού ή του νέου ανθρώπου που θέλει να σπουδάσει.
Αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος του νομοσχεδίου: η ελεύθερη άσκηση του παραπάνω –προφανούς και υπαρκτού σήμερα- δικαιώματος επιλογής και στη χώρα μας. Με λιγότερη ταλαιπωρία για τα ίδια τα παιδιά που σήμερα αναγκάζονται να ξενιτεύονται. Με μικρότερα έξοδα για τις οικογένειες τους. Και με μείωση του Brain Drain για την πατρίδα μας.
Τα λέω όλα αυτά απαντώντας και στα ερωτήματα που μου έθεσε η καλή συνάδελφος από την Φλώρινα, η κυρία Πέρκα, η οποία με κάλεσε να τοποθετηθώ δημόσια για το τι σημαίνει μη κρατική ανώτατη εκπαίδευση, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά. Κι εγώ λοιπόν θα της απευθύνω δημόσια ένα δικό μου ερώτημα: αν εκείνη είχε την δυνατότητα να σπουδάσει τα παιδιά της σε πανεπιστήμια όπως αυτά του Nottingham ή του Delft δεν θα το έκανε; Και αν μπορούσε να το κάνει, δεν θα προτιμούσε να πάρει το παιδί της λ.χ. ένα ΜΒΑ σπουδάζοντας στο παράρτημα του αντίστοιχου ξένου πανεπιστήμιου, εδώ στην Ελλάδα;
Αν η αντιπολίτευση ήταν ειλικρινής, νομίζω ότι οι απαντήσεις της σε όλα αυτά τα ερωτήματα θα ήταν προφανώς ΝΑΙ. Όπως θετική είναι κι η απάντηση της κυβέρνησης της ΝΔ για την κατά προτεραιότητα εγκατάσταση των νέων αυτών ΑΕΙ στην Ελληνική περιφέρεια.
Γιατί με το παρόν νομοσχέδιο θεσπίζονται ουσιαστικά κίνητρα για τη δημιουργία παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης. Εκτός δηλαδή των μεγαλύτερων αστικών κέντρων της χώρας. Συγκεκριμένα το ύψος της απαιτούμενης εγγυητικής επιστολής αλλά και του παραβόλου για την εξέταση του φακέλου μειώνονται κατά 50% εφόσον οι υπό ίδρυση σχολές θα εγκαθίστανται στη περιφέρεια.
Εδώ κ. υπουργέ υπάρχει και η διάσταση των δημόσιων περιφερειακών ΑΕΙ τα οποία θα πρέπει να ενισχύσουμε. Η υπουργική τροπολογία για την αύξηση του επιδόματος στέγασης των φοιτητών κινείται ακριβώς προς αυτή τη κατεύθυνση. Ένα άλλο μέτρο που είμαι βέβαιος ότι θα εξετάσετε είναι η άμεση ενίσχυση με διδακτικό προσωπικό, ιδιαίτερα των πανεπιστήμιων της περιφέρειας. Προς το σκοπό αυτό υπάρχουν προτάσεις αναβάθμισης κι αξιοποίησης των μελών του ΕΔΙΠ που έχετε λάβει και νομίζω ότι αποτελούν μια καλή αφετηρία για τη γρήγορη κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών, ειδικά για ΑΕΙ όπως το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.
Κύριε Πρόεδρε.
Η ΝΔ υπερψηφίζει αυτό το νομοσχέδιο όχι από κομματικό αλλά από εθνικό καθήκον. Γιατί πραγματικά πιστεύουμε ότι οι νέες αυτές πανεπιστημιακές σχολές –δημόσιες και μη- θα έχουν πολλαπλά οφέλη για την Ελλάδα όπως:
- Την μείωση του φαινόμενου της «εξαγωγής φοιτητών» και τη συνακόλουθη μείωση των αντίστοιχων οικογενειακών δαπανών
- Την επαναφορά απόδημων Ελλήνων επιστημόνων που θα μπορούν πλέον να εργαστούν στο αντικείμενο τους, στα νέα πανεπιστημιακά προγράμματα
- Την πρωτόγνωρη δυνατότητα να κάνουν ακριβώς τις σπουδές που θέλουν οι νέοι άνθρωποι στη χώρα τους, με τουλάχιστον το 10% των φοιτητών να λαμβάνει πλέον πλήρεις υποτροφίες αριστείας αλλά και με κοινωνικά κριτήρια.
Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση που έχουμε μπροστά μας καθώς το αύριο είναι ήδη εδώ. Η υποκρισία και η άγνοια του τι συμβαίνει γύρω μας δεν μπορούν άλλο να κρατούν πίσω την Ελλάδα. Είναι χρέος της ΝΔ να πάει τη χώρα μπροστά. Κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
Σας ευχαριστώ.
