Αυτή η χώρα, κύριε συνάδελφε, όντως υποφέρει από τη διαφθορά, υποφέρει όμως κι απ’ τα μεγάλα λόγια και τις πολλές φιλοσοφίες που ακούμε, όταν δεν συμβαδίζουν αυτές οι φιλοσοφίες και τα μεγάλα λόγια με τις μεγάλες πράξεις. Η ώρα είναι 20.00΄, είμαστε στον αριθμό δεκαπέντε και περιμένουν συνάδελφοι να μιλήσουν και οι πρώτοι συνάδελφοι, επειδή έτυχε συμπτωματικά να είναι πιο μπροστά, δεν σέβονται τους υπόλοιπους που ακολουθούν. Γι’ αυτό νομίζω ότι έχει μεγαλύτερη αξία να συγχαρώ τον κ. Κακλαμάνη που πραγματικά προασπίζεται αυτήν τη δυνατότητα των συναδέλφων και να μιλήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Αναθεώρηση του Συντάγματος πράγματι αποτελεί μια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία, μια κορυφαία στιγμή του πολιτεύματος. Είμαστε σίγουρα τυχεροί εμείς που έχουμε τη δυνατότητα να εκθέσουμε τις απόψεις μας επ’ αυτής, αφού θα μεσολαβήσουν περίπου δέκα χρόνια ως την επόμενη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το άρθρο 4 παράγραφος 1 του Συντάγματος αναφέρει ότι όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο. Ισονομία και ισοπολιτεία. Το Σύνταγμά μας εγγυάται ίσες ευκαιρίες και ίδιες προϋποθέσεις για όλους τους Έλληνες.
Αυτό, όμως, σίγουρα δεν υπηρετείται όταν δεν είναι ισοδύναμες οι εκλογικές περιφέρειες, όταν αλλού έχουμε μονοεδρικές, αλλού έχουμε διεδρικές, αλλού έχουμε πολυεδρικές, όταν σε μια περιφέρεια υπάρχει μονοσταυρία, σε άλλη δισταυρία και σε άλλη πολυσταυρία. Έχουν ίσες ευκαιρίες επικοινωνίας και ενημέρωσης με τους Βουλευτές τους οι κάτοικοι του Περιστερίου της Αθήνας με αυτούς των Γρεβενών; Όχι. Έχουν ίσες ευκαιρίες οι υποψήφιοι Βουλευτές της Λευκάδας με αυτούς της Α΄ Αθηνών; Όχι.
Γνωρίζετε ότι η Γαλλία και η Αγγλία και άλλα πολιτισμένα κράτη είναι χωρισμένα σε μονοεδρικές περιφέρειες; Η Γαλλία, για παράδειγμα, έχει 577 μονοεδρικές περιφέρειες με περίπου εκατό χιλιάδες κατοίκους η κάθε περιφέρεια.
Άρα, ισοδύναμες εκλογικές περιφέρειες με ίσες ευκαιρίες και ίδιες προϋποθέσεις για όλους τους υποψήφιους και για όλους τους ψηφοφόρους. Αυτό είναι εμβάθυνση της δημοκρατίας και πραγματική δημοκρατία. Δεν άκουσα από κανέναν πραγματικό δημοκράτη να το αναφέρει και να το υπερασπίζεται αυτό.
Κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Θεωρώ πολύ σημαντική τη συνταγματική κατοχύρωση του ελάχιστου αριθμού διαδικασιών και οργάνων στα κόμματα. Η κρίση γέννησε πολλά κόμματα. Είδαμε όλο αυτό το αλαλούμ. Δεν πρέπει να υπάρχει συνταγματική κατοχύρωση κάποιων διαδικασιών στα κόμματα αυτά που είναι εν δυνάμει κυβερνήσεις; Ούτε και αυτό το βλέπουμε.
Πώς θα γίνει η εμβάθυνση της δημοκρατίας, κύριοι συνάδελφοι, όταν επί δεκαετίες σε αυτόν τον τόπο μιλάμε για αποκέντρωση εξουσιών, για μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων στην περιφέρεια, στους δημάρχους, στους περιφερειάρχες, στους γραμματείς της αποκεντρωμένης διοίκησης, πράγματα αυτονόητα για τις σύγχρονες δημοκρατίες και ζητούμενα επί δεκαετίες για εμάς; Για ποιον λόγο για μια συνέντευξη για τη θέση ενός προϊσταμένου να κατέβει κάποιο στέλεχος στην Αθήνα, όταν αυτό μπορεί να το κάνει στην έδρα της περιφέρειάς του; Για ποιον λόγο για μια απλή επένδυση να κατέβει στον Υπουργό Ανάπτυξης και στους «καρεκλοκένταυρους» των Υπουργείων;
Άρθρο 16 για τα μη κρατικά πανεπιστήμια: Δεν συμφωνώ με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε ότι εδώ τουλάχιστον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεπής με την ιδεολογία του, υποστηρίζοντας τα κρατικά πανεπιστήμια και μόνο.
Θα πω, όμως, στους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ το εξής: Μην οικειοποιείστε και μη σφετερίζεστε οτιδήποτε κρατικό ή οτιδήποτε ρέπει προς κρατικοποίηση. Θα σας υπενθυμίσω ότι όλα αυτά τα κρατικά πανεπιστήμια η φιλελεύθερη παράταξη τα δημιούργησε, εννοείται και με άλλα κόμματα, πάντως όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Θα σας αναφέρω και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, αυτό της Ολυμπιακής. Την Ολυμπιακή την κρατικοποίησε η Νέα Δημοκρατία όταν το επέβαλαν οι ανάγκες της εποχής και η Νέα Δημοκρατία την ιδιωτικοποίησε όταν οι συνθήκες άλλαξαν και αυτό ήταν προς συμφέρον του ελληνικού λαού και της ελληνικής οικονομίας. Σήμερα το συμφέρον τον ελληνικού λαού, της εκπαίδευσης γενικότερα, αλλά και της εθνικής οικονομίας, επιβάλλει την παρουσία μη κρατικών πανεπιστημίων, γιατί σε έναν κόσμο άκρως ανταγωνιστικό επιβιώνει όχι αυτός με τις παρωπίδες και τις εμμονές, αλλά αυτός με τη λελογισμένη προσαρμοστικότητα.
Θα ήθελα να αναφέρω και άλλα σοβαρά θέματα, όπως αυτά της δικαιοσύνης με την εκλογή της ηγεσίας της από τους ίδιους τους δικαστές, θέματα δημόσιας διοίκησης, τον έλεγχο της συνταγματικότητας στον νόμο με συνταγματικό δικαστήριο και άλλα. Θα περιοριστώ, όμως, στα σημερινά θέματα πολύ γρήγορα.
Για το ακαταδίωκτο των Βουλευτών προκρίναμε ως κοινοβουλευτική Πλειοψηφία και ήταν πάγια θέση της Νέας Δημοκρατίας ότι πρέπει η ασυλία του Βουλευτή να περιοριστεί και να θωρακίζεται μόνο κατά την άσκηση των καθηκόντων του.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ)
Για τους Υπουργούς δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες. Θα ήθελα να υπενθυμίσω–και πρέπει να το αναγνωρίσουμε στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη- ότι ήδη κατά την αναθεώρηση του 2008 ως απλός Βουλευτής το είχε προτείνει. Δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό Βουλευτών, οπότε ήλθαμε στη σημερινή κατάσταση που είναι πλέον ώριμες οι συνθήκες για να περιοριστεί αυτό το προνόμιο των Υπουργών.
Όσο για την παροχή της δυνατότητας στους Έλληνες του εξωτερικού να ψηφίζουν από τον τόπο διαμονής, αυτό νομίζω ότι έχει ωριμάσει και νομίζω ότι θα είναι μεγάλη νίκη της Ελληνικής Βουλής και της δημοκρατίας το ότι θα υπάρχει ευρύτατη πλειοψηφία και –γιατί όχι;- ομοφωνία όλης της Βουλής.
Σεβόμενος, λοιπόν, τον χρόνο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πω ότι μπορεί να μην εντάχθηκαν στο Σύνταγμα όλα όσα θα επιθυμούσαμε ή και θα έπρεπε να ενταχθούν με βάση τις ιδεολογικές μας πεποιθήσεις και τις ανάγκες της εποχής. Εντάσσονται, όμως, αρκετά ώστε να είναι ένα πολύ καλό αναθεωρητικό εγχείρημα, με εμβάθυνση της δημοκρατίας και καλύτερες μέρες για την κοινοβουλευτική μας δημοκρατία.
Αισθάνομαι δε την ανάγκη να συγχαρώ, κύριε Τζαβάρα, όλη την Κοινοβουλευτική Επιτροπή επεξεργασίας της Αναθεώρησης του Συντάγματος για την πολύ καλή δουλειά που έκανε.
