Όπως σε κάθε προεκλογική περίοδο έτσι και στις 8 Οκτωβρίου, των Δημοτικών και Περιφερειακών εκλογών, γίνεται διαφήμιση από τους υπόλοιπούς συνδυασμούς για την συμμετοχή γυναικών στα ψηφοδέλτια τους. Στην Περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας 10 γυναίκες κατεβαίνουν επικεφαλείς ψηφοδελτίων σε Περιφέρεια και στους Δήμους, αλλά ποιες από αυτές θα παλέψουν για τις ανάγκες των γυναικών του μόχθου και ποιες για τα κέρδη των λίγων;
Πίσω από αυτό το «άρωμα γυναίκας» γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί το σκληρό πρόσωπο της καθημερινότητας που ζουν οι γυναίκες με ευθύνη τόσο των αστικών κομμάτων διαχρονικά όσο και του Δήμου και της Περιφέρειας.
Μέσω των «επιτροπών ισότητας» κάθε Δήμος συμμετέχει ενεργά στην υλοποίηση της πολιτικής της }ισότητας των φύλων~σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Προβάλλεται με έμφαση ως στοιχείο }που εξασφαλίζει την ισότητα~ το ζήτημα της συμμετοχής των γυναικών στα Κέντρα Λήψης Απόφασης των Τοπικών Διοικήσεων. Όμως η ποσόστωση με βάση το φύλο δεν μπορεί να εξασφαλίσει την καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος της εργαζόμενης και άνεργης γυναίκας, γιατί αυτή εξακολουθεί να βιώνει μια ζωή χωρίς δικαιώματα, χωρίς ελεύθερο χρόνο. Και στις περιφερειακές και δημοτικές διοικήσεις, εκτός από την κυβέρνηση, την Ευρωβουλή και τη Βουλή έχουν διακριθεί για τα αντιλαϊκά έργα τους γυναίκες. Επομένως αυτό που έχει σημασία είναι ποια πολιτική υπηρετούν, ποιανού συμφέροντα εξυπηρετούν οι γυναίκες στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Αν ήθελαν οι δημοτικές αρχές να εξασφαλίσουν ισότιμα δικαιώματα θα καταργούσαν το αίσχος των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Δεν θα στελέχωναν τις υπηρεσίες τους, στην καθαριότητα, στους παιδικούς σταθμούς με εργαζόμενες που έχουν συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, με μερική απασχόληση, με εκ περιτροπής εργασία, που είναι καταδικασμένες να εργάζονται χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Οι γυναίκες στην τοπική διοίκηση δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν ακόμα και τα 200 ένσημα που επιβάλλει ο νόμος για να πάρουν το επίδομα και την άδεια μητρότητας.
Εκτός από την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα Δήμοι και Περιφέρειες προωθούν την εμπορευματοποίησηκαι ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, σε συνθήκες που η κρατική προστασία βρίσκεται πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και λειτουργεί απλώς ως ένα “δίχτυ” για την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Ο παιδικός-βρεφικός σταθμός, η δημιουργική απασχόληση παιδιών, η φροντίδα των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ, ο αθλητισμός, ο πολιτισμός αντί να είναι κοινωνικά αγαθά που θα παρέχονται δωρεάν σε όλες και όλους από το κράτος μετατρέπονται σε εμπορεύματα με ενδιάμεσους τους δήμους.
Τραγική είναι η ανυπαρξία βρεφικού σταθμού στο Δήμο Φλώρινας, που αναγκάζει τις εργαζόμενες μητέρες να βρουν λύση για το βρεφάκι τους είτε στον ιδιώτη, είτε σε κάποιο άτομο που θα το φροντίζει εντός της οικίας τους με το αζημίωτο βέβαια.
Αντίστοιχα, ο Δήμος που κόπτεται για τη βία κατά των γυναικών διοργανώνοντας ημερίδες και εκδηλώσεις,δεν λέει κουβέντα για την σοβαρή ευθύνη που έχει αφού δεν υπάρχει στην Φλώρινα ξενώνας φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, παρά μόνο το Συμβουλευτικό Κέντρο, το οποίο λειτουργεί με χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα με ημερομηνία λήξης. Οι ελάχιστοι εργαζόμενοι σε αυτό καταβάλλουν πολλές προσπάθειες για τη λειτουργία του, ζουν όμως κάθε φορά με την αγωνία της ανανέωσης του προγράμματος και των συμβάσεών τους.Οι ελλείψεις αυτές αναγκάζουν πολλές γυναίκες να παραμένουν σε κακοποιητικό περιβάλλον για πολύ καιρό, με δραματικές συνέπειες ακόμα και για τη ζωή τους και την ασφάλεια των παιδιών τους.
Ο Δήμος Φλώρινας – διαχρονικά οι Διοικήσεις του – αδιαφορεί και για την ουσιαστική φροντίδα των ανθρώπων τρίτης ηλικίας. Περιορίζεται μόνο στην λειτουργία του ΚΑΠΗ Φλώρινας, που περισσότερο έχει χαρακτήρα εντευκτηρίου παρά ουσιαστικής προστασίας. Στην Φλώρινα υπάρχει μόνο το Γηροκομείο Φλώρινας της Μητρόπολης για την διαμονή μόνων ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας. Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», υποστελεχωμένο, δεν μπορεί – παρά τις αδιάκοπες προσπάθειες των εργαζομένων – να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες ηλικιωμένων συνανθρώπων μας. Ο Δήμος οφείλει άμεσα – όπως υποχρεούται άλλωστε και από το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Τοπικής Διοίκησης – να ιδρύσει, στελεχώσει και αναπτύξει κοινωνικά ιατρεία για την Τρίτη ηλικία και όποιον έχει ανάγκη, δομές ανοιχτής ή ολιγοήμερης διαμονής ηλικιωμένων (ειδικά πασχόντων από νευροεκφυλιστικές νόσους ή αναπηρίες) με παροχές υψηλού επιπέδου και σε αξιοπρεπείς συνθήκες. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ρήξη με τις πολιτικές που δίνουν προτεραιότητα σε αναθέσεις σε ιδιώτες, ΣΔΙΤ, εργολαβίας, αυτό θα είναι το έργο μίας δημοτικής αρχής που θα παλεύει για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.
Εξίσου δραματική είναι και η κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο της περιοχής, στο οποίο λείπουν ιατροί πολλών ειδικοτήτων εμποδίζοντας μια γυναίκα να βρει στήριξη και προστασία. Πολλές αναγκάζονται να ταξιδέψουν σε άλλη πόλη ή ακόμη και σε άλλο νομό γι’ αυτό το λόγο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ύπαρξη του μαστογράφου, χωρίς όμως να επαρκεί το προσωπικό που να μπορεί να το χειριστεί.
Η απαλλαγή από τα δεσμά της εκμετάλλευσης που βιώνουν οι γυναίκες δεν εξαρτάται από τα οράματα, τις ικανότητες και την εμπειρία του καθενός. Εξαρτάται από τις ίδιες τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου και των οικογενειών τους.Από εκείνες που δεν θέλουν να στερούνται άλλο τον ελεύθερο και δημιουργικό χρόνο με την οικογένεια τους, τη δυνατότητα να αναπτύξουν την προσωπικότητα τους. Από εκείνες που θέλουν να ανασάνουν, να απολαμβάνουν τα δικαιώματα και όλες τις κατακτήσεις του αιώνα που ζούνε. Που αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι δεν είναι μόνες τους στο χάος, ότι τα προβλήματα είναι κοινά και η λύση τους βρίσκεται στο συλλογικό αγώνα. Που βαρέθηκαν να τους λένε τι να κάνουν, που θα πιστέψουν και θα θελήσουν να δοκιμάσουν τη δύναμη τους.
Οι υποψήφιες γυναίκες με τη Λαϊκή Συσπείρωση καλούμε αυτές τις γυναίκες να συμπορευτούν μαζί μας και να δοκιμάσουν τη δύναμη τους μαζί μας ενισχύοντας τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης σε Δήμο και Περιφέρεια στις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου!
Νόση Ευγενία
Υποψήφια Πρόεδρος δημοτικής κοινότητας Μεσοκάμπου με την Λαϊκή Συσπείρωση
