Σήμερα επαναφέρουμε στη μνήμη μας την αποφράδα μέρα ισοπέδωσης της Σαμσούντας την 19η Μαίου 1919, η οποία ολοκλήρωσε τη δεύτερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας στα πλαίσια του εθνικιστικού σχεδίου διωγμού με θρησκευτικά κριτήρια, που άσκησε το κίνημα των Νεότουρκων επωφελούμενο την εμπλοκή των ευρωπαϊκών κρατών στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, οι Έλληνες του Πόντου που χάνουν τη ζωή τους ξεπερνούν τους 350.000. Έπειτα ακολουθεί ξεριζωμός, φτώχεια, πόνος και αγώνας για αποδοχή και διάκριση στη μητέρα-πατρίδα Ελλάδα.
Έκτοτε, η συλλογική μνήμη, το Τραύμα και η αγωνία της χαμένης πατρίδας καταγράφεται στην πολιτισμική μας κληρονομιά, μας καθοδηγεί για το μέλλον και μας διδάσκει πως η βία και η μισαλλοδοξία οδηγούν στην καταστροφή. Με αυτές τις αξίες που μας μεταφέρει ο προσφυγικός ελληνισμός του Πόντου και της Μ. Ασίας καταρτίσαμε την πολιτισμική μας ταυτότητα, γίναμε η χώρα που ένιωσε τον ξεριζωμό, τον πόνο του διωγμού και του θανάτου.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Βουλή των Ελλήνων φωταγωγείται σε κόκκινο και μαύρο χρώμα. Κόκκινο που παραπέμπει στο αίμα και μαύρο που παραπέμπει στο πένθος. Ο αγώνας για διεθνή δικαίωση και αναγνώριση της Γενοκτονίας συνεχίζεται.
Η Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Φλώρινας
Θεοπίστη (Πέτη) Πέρκα
