Σ. Ηλιάδου-Τάχου, Υποψήφιας βουλευτού της ΝΔ στην Περιφερειακή Ενότητα της Φλώρινας
Με αφορμή όσα δήλωσα στις 21.4.2023 για την δημοσκοπική εικόνα της Φλώρινας, εκ της Δυτικής Μακεδονίας, με βάση τα αποτελέσματα, τα οποία δημοσιεύτηκαν σε διάφορους διαδικτυακούς τόπους, διευκρινίζω τα εξής:
Οι επισημάνσεις μου εστιάζουν στην εκτίμηση των στατιστικών που με αφορούν, στο ποσοστό δηλαδή του 9% που μου αποδίδουν στο σύνολο των ψήφων που πιθανολογείται ότι θα λάβουν οι υποψήφιοι της ΝΔ ,στην περιφερειακή ενότητα της Φλώρινας. Όπως καταλαβαίνετε, για το συγκεκριμένο ποσοστό, αν και εφόσον επαληθευτούν οι εικασίες των δημοσκόπων, λυπάμαι, δεν μπορώ να είμαι «χαρούμενη».
Οι λόγοι είναι πολλοί: στηρίζω το κόμμα μου, τη Νέα Δημοκρατία, και συμμετέχω για δεύτερη φορά, με την ακαδημαϊκή μου ιδιότητα, στις εθνικές εκλογές. Η συγκεκριμένη αξιολόγηση από τα στατιστικά ευρήματα, τουλάχιστον με «προβληματίζει». Επειδή όμως στην επιστήμη τα πάντα είναι θέμα ερμηνείας, μπήκα στη διαδικασία να αντλήσω χρήσιμα συμπεράσματα, από τις συγκεκριμένες δημοσκοπήσεις, δηλαδή να τις ερμηνεύσω.
Δυστυχώς, οι συγκεκριμένες στατιστικές αναλύσεις που δημοσιεύονται ή αναδημοσιεύονται σε διάφορες ιστοσελίδες δεν με διαφωτίζουν π.χ. ποιες ηλικιακές ομάδες μπήκαν στην πλατφόρμα και παρήγαγαν αυτό το αποτέλεσμα; Δηλαδή για να το κάνω πιο εύπεπτο, δεν ξέρω αν με αξιολόγησαν θετικά ή αρνητικά οι φοιτητές μου. Επίσης δεν μου παρέχεται η πληροφορία για το αν με επιδοκιμάζουν ή με αποδοκιμάζουν οι γυναίκες ή οι άντρες, ως «δυνάμει» ψηφοφόροι μου. Επομένως το στήσιμο της έρευνας δεν με βοηθάει στην αυτοκριτική μου.
Τι μου προσφέρει λοιπόν η δημοσκόπηση; Μια πληροφορία που μάλλον με μειώνει ως ακαδημαϊκό και γυναίκα πολιτικό: ότι το κλίμα είναι πολωμένο ανάμεσα στους άντρες συνυποψηφίους μου. Και ότι η δυναμική των ποσοστών τους, στατιστικά σημαντική ή όχι, μπορεί και να οδηγήσει σε μία θεωρητικά «επικείμενη ανατροπή». Δηλώνω λοιπόν πως οι στατιστικές «δεν συμπαθούν τις γυναίκες». Εκτός αν στις δημοσκοπήσεις μπαίνουν και εκφράζουν άποψη κυρίως οι άντρες. Αλλά και αυτό το βρίσκω εξαιρετικά αρνητικό για την εκπροσώπηση των γυναικών στην πολιτική ζωή του τόπου.
Στην προηγούμενη παρέμβασή μου αναφέρθηκα, ως προερχόμενη από τον χώρο της ακαδημαϊκής έρευνας, και χωρίς καμία πρόθεση να αμφισβητήσω συλλήβδην τις δημοσκοπήσεις, σε «επιστημονικές παρατηρήσεις», που θα μπορούσαν να αποδώσουν ένα πιο αξιόπιστο και κατανοητό αποτέλεσμα. Και στους φόβους μου, πως όταν οι δημοσκοπήσεις περιορίζουν έναν υποψήφιο στο ποσοστό που προανέφερα, το εκλογικό σώμα λαμβάνει το μήνυμα πως η παράσταση νίκης ανήκει αποκλειστικά στους άρρενες συνυποψηφίους μου.
Εντούτοις, ως γυναίκα που αγωνίζεται με τις δικές της δυνάμεις στηρίζοντας το κόμμα και τον τόπο της, θα παλέψω και σε αυτή την περίπτωση να αποδείξω πως οι δημοσκοπήσεις, ως φωτογραφίες της στιγμής μπορεί και να μην επαληθεύονται σε όλες τις περιπτώσεις…
Γιατί ψηφίζουν οι άνθρωποι και όχι οι στατιστικές. Και είναι στο χέρι όλων μας να κάνουμε πράξη τα κοινά οράματά μας.
Σ.Η.Τ.
