Εισήγηση του βουλευτή Φλώρινας Γ. Αντωνιάδη στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής (12/2/2019) με θέμα την κύρωση διακρατικής εμπορικής συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και του Κουβέιτ για την ανάπτυξη, διευκόλυνση και προστασία των μεταξύ τους επενδύσεων
Κύριοι Υπουργοί, κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα την κύρωση της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Κουβέιτ για την προώθηση και προστασία επενδύσεων. Πριν μπω στην τοποθέτησή μου, ήθελα, να ζητήσω δύο-τρεις διευκρινίσεις σε κάποια άρθρα.
Ξεκινάω με το άρθρο 5. Το 1Α λέει ότι «δεν υπόκειται σε εθνικοποίηση, απαλλοτρίωση, αφαίρεση περιουσιακού στοιχείου». Τι εννοεί εδώ με το «περιουσιακού στοιχείου», κ. Υπουργέ; Στο 1Β λέει «η αποζημίωση αυτή ισούται με την τρέχουσα αξία της απαλλοτριωθείσας επένδυσης». Εννοεί και ακίνητο και εμπορικής; Στο ίδιο, επίσης, άρθρο στο 1Β στο τέλος λέει ότι «η αποζημίωση περιλαμβάνει τόκο με το ισχύον στην αγορά εμπορικό επιτόκιο». Δε θα ισχύσει αυτό, το οποίο χρησιμοποιεί το Δημόσιο το δικό του επιτόκιο; Δηλαδή, το εμπορικό;
Στο τέλος του άρθρου 9 παράγραφος 10, επίσης, για να μη καθυστερώ το συμπτύσσω, έτσι όπως το καταλαβαίνω, εννοεί ότι μια επιχείρηση για την ίδια ζημιά μπορεί να πάρει αποζημίωση και από τον ιδιωτικό φορέα και από το κράτος, δηλαδή για μία ζημιά 1 δις €, ας πούμε, να πάρει 2 δις €. Ισχύει αυτό;
Ένα τελευταίο. Στο άρθρο 13 στο πεδίο εφαρμογής λέει «η παρούσα Συμφωνία εφαρμόζεται σε όλες τις επενδύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί….» κ.λπ. κ.λπ. «…τόσο πριν όσο και μετά». Έχουμε κάποια εικόνα αυτή τη στιγμή περίπου τι τάξεως επενδύσεις έχουμε εμείς και τι το Κουβέιτ; Να δούμε, εν πάση περιπτώσει, εάν κερδίζουμε ή εάν χάνουμε. Αν είναι κάπου στα ίδια τότε εντάξει. Να έχουμε μια εικόνα.
Θα είμαι κι εγώ σύντομος. Την προηγούμενη κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά υπέγραψε στις 12 Ιουνίου του 2014 στην Αθήνα την εν λόγω Συμφωνία για την προώθηση και αμοιβαία προστασία των επενδύσεων. Τέτοιες συμφωνίες αποδεικνύουν πως εκείνη την περίοδο το αρνητικό κλίμα για τη χώρα μας είχε αρχίσει να αντιστρέφεται και οι ξένοι επενδυτές άρχισαν να επανακτούν την εμπιστοσύνη προς την Ελλάδα, θεωρώντας την και πάλι ελκυστικό επενδυτικό προορισμό.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποια στοιχεία σχετικά με το Κουβέιτ για να καταλάβουμε όλοι και τα οφέλη αυτής της Συμφωνίας.
Το Κουβέιτ αποτελεί μια χώρα με πληθυσμό κάτι λιγότερο από 3 εκατ., κατά κεφαλήν εισόδημα περίπου 70.000, με πολύ υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, με ανεργία η οποία κυμαίνεται κοντά στο 2% και πληθωρισμό κοντά στο 3%. Το εξωτερικό χρέος είναι λιγότερο από 7% και, βέβαια, το Κουβέιτ είναι η 4η πλουσιότερη οικονομία του κόσμου σε πετρέλαιο και το 6ο πλουσιότερο κράτος του κόσμου γενικότερα, με ένα Α.Ε.Π. το οποίο κυμαίνεται στα 170 δις. ή κάτι λιγότερο, ανάλογα με την τιμή του πετρελαίου, αφού είναι το κύριο προϊόν που το επηρεάζει.
Συνολικά έχουν υπογραφεί 12 συμφωνίες και μνημόνια μεταξύ Ελλάδας και Κουβέιτ για συνεργασία σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων.
Σύμφωνα με δηλώσεις κυβερνητικών πηγών στο Κουβέιτ η Ελλάδα αποτελεί ανερχόμενη επενδυτική ευκαιρία που προσελκύει το ενδιαφέρον τους, αλλά υπογραμμίζουν με έμφαση την επιθυμία τους να εργαστούν με έναν ελληνικό φορέα που θα έχει τη συνολική διαχείριση των επενδύσεων και θα χαρακτηρίζεται από συνέχεια, χωρίς να επηρεάζεται από πιθανές μελλοντικές αλλαγές αξιωματούχων σε κυβέρνηση και δημόσιους οργανισμούς. Βλέπουμε, λοιπόν, πως η σταθερότητα αποτελεί βασικό παράγοντα προσέλκυσης επενδύσεων στη χώρα.
Επιπροσθέτως, την περίοδο 2010 – 2012 το εμπορικό ισοζύγιο παρουσίασε αύξηση κατά 30%. Στην κορυφή του ενδιαφέροντος των Κουβεϊτιανών επενδυτών βρίσκεται η αγορά ακινήτων, καθώς, μάλιστα, τα τελευταία χρόνια οι τιμές έχουν υποχωρήσει σημαντικά. Οι Κουβεϊτιανοί, οι οποίοι πλέον απομακρύνονται από χώρες στις οποίες επένδυαν παραδοσιακά, όπως ο Λίβανος, η Συρία και η Αίγυπτος, τα τελευταία χρόνια έχουν αγοράσει 5.000 ακίνητα στην Κωνσταντινούπολη, αλλά πλέον κοιτάζουν στην Ελλάδα.
Η Ν.Δ. διακηρύσσει με κάθε ευκαιρία την αναγκαιότητα τόσο των ξένων επενδύσεων για την χώρα μας στα πλαίσια εισροής κεφαλαίων και της μείωσης της ανεργίας, όσο και της εξωστρέφειας που θα πρέπει να χαρακτηρίζει τις ελληνικές επιχειρήσεις προκειμένου να μπορέσουν να αναπτυχθούν.
Σ’ αυτή τη λογική αντιμετωπίζουμε θετικά κάθε διακρατική συμφωνία, πόσο μάλλον τη συγκεκριμένη μ’ ένα κράτος από τα πλουσιότερα παγκοσμίως.
Ολοκληρώνω λέγοντας, ότι δική μας πεποίθηση είναι ότι τέτοιες συμφωνίες δεν θα πρέπει να έχουν μόνο τυπικό χαρακτήρα, θα πρέπει να ακολουθούνται από συγκεκριμένες δράσεις και πρωτοβουλίες από την πλευρά της πολιτείας, η αποτελεσματικότητα και η επιτυχία των οποίων θα πρέπει κάποια στιγμή να αξιολογείται, δηλαδή να αποτιμάται τι απέφερε στη χώρα μας, κατά πόσο βελτίωσε το επενδυτικό κλίμα και εάν χρειαστεί στο μέλλον να προχωρήσουμε σε επικαιροποίηση της συμφωνίας. Γενικότερα, η ελληνική επιχείρηση θέλει το κράτος δίπλα της και όχι απέναντι της.
Κυρία Πρόεδρε, είμαστε θετικοί στη συγκεκριμένη Κύρωση, απλώς έχουμε μια επιφύλαξη ως προς την Ολομέλεια, σχετικά με τυχόν τροπολογίες.
ΧΑΡΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Εκφράζετε επιφύλαξη ή είστε θετικοί;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ (Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας): Είμαστε θετικοί.
