Θαύμα στη λίμνη Βεγορίτιδα
ΘΑΥΜΑ!!! Η αποκεντρωμένη διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, ενημερώνει το κοινό ότι «έχουν εκλείψει οι λόγοι προληπτικής σύστασης αποφυγής κολύμβησης στην ΤΚ Αγίου Παντελεήμονα του δήμου Αμυνταίου». Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα θαύμα. Ένα θαύμα που αναιρεί τις μετρήσεις του ίδιου φορέα και τις διαπιστώσεις του. Μετρήσεις σε βάθος χρόνου, που οδήγησαν στην σύσταση αποφυγής κολύμβησης με δελτία τύπου στις 25/07/2018. Η ανακοίνωση άρσης της απαγόρευσης κολύμβησης συνοδεύεται από τον εκθειασμό του εργαστηρίου που προέβει στις μετρήσεις, ως του “μοναδικού διαπιστευμένου εργαστηρίου στην Ελλάδα κι ένα από τα ελάχιστα στην Ευρώπη για τον προσδιορισμό κυανοτοξινών”.
Κι εδώ γεννούνται ερωτήματα!
Γιατί συμβαίνει άραγε αυτό; Δεν απαξιώνονται τα μη διαπιστευμένα πανεπιστημιακά εργαστήρια της χώρας μας και της Ευρώπης καθώς αυτά είναι ο χώρος όπου παράγεται και διαδίδεται η γνώση; Αυτός είναι ο χώρος που προετοιμάζει τους αυριανούς επιστήμονες που θα στελεχώσουν τα αυριανά «διαπιστευμένα εργαστήρια». Και οι χιλιάδες εργασίες είτε από επιστήμονες στην Ευρώπη, είτε στην Ελλάδα, χωρίς διαπιστευμένα εργαστήρια, με μακρόχρονη εμπειρία και γνώση, που δεν έχουν ανάγκη καμιάς εμπορευματικής διαπίστευσης της γνώσης, γιατί απλά υπηρετούν την γνώση στην ανάγκη της κοινωνίας και όχι του όποιου συμφέροντος, καίγονται στην πυρά; H διαπίστευση αφορά στη μέτρηση των συγκεκριμένων κυανοτοξινών και όχι στη δειγματοληψία ή στην επιστημονική ερμηνεία των αποτελεσμάτων. Η συγκεκριμένη αναφορά αφορά στη μεταφορά αποτελεσμάτων από τα διαπιστευμένα όργανα ανάλυσης σε μια ΤΕΧΝΙΚΗ και όχι πλήρη επιστημονική αναφορά, δηλαδή να ερμηνεύσει τα αποτελέσματά της, και γι’ αυτό μάλλον γεννά περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα προσπαθεί να απαντήσει.
Τα ερωτήματα λοιπόν παραμένουν αμείλικτα. Πώς και γιατί εξαφανίστηκαν οι κυανοτοξίνες και το νερό της λίμνης ως δια μαγείας εμφανίζεται ως πόσιμο; Δεν ήταν οι δικές τους μετρήσεις που για τον Ιούλιο του 2014 του ιδίου εργαστηρίου, το νερό της Βεγορίτιδας εμφάνιζε τιμές στις τοξίνες κυανοβακτηρίων που ξεπερνούσαν το ημερήσιο ανεκτό όριο για τους κολυμβητές σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας έως και 13149%; Δεν ήταν οι ίδιοι εξουσιοδοτημένοι «ειδικοί» που τον Ιούλιο του 2018 έδωσαν τιμές κυανοβακτηρίων υψηλότερες απ αυτές του Ιουλίου του 2014;
Και ξαφνικά δεν υπάρχουν τοξίνες, δεν υπάρχουν τοξικά κυανοβακτήρια, όλα καλά, το νερό ήταν διαυγές τον Ιούνιο και από τον Ιούλιο σχεδόν πόσιμο. Πάνω απ όλα η κοινωνική ειρήνη κι ο εφησυχασμός. Εξαλείφθηκαν οι κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία και οι αιτίες που γεννούν το πρόβλημα, μέσω μιας παρακολούθησης και μιας ανάλυσης? Υπάρχει άλλη αντίστοιχη περίπτωση καταγεγραμμένη στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία; Μπορούν να εγγυηθούν τόσο το διαπιστευμένο εργαστήριο όσο και η περιφέρεια, βάσει των αποτελεσμάτων αυτών, ότι εάν κάποιος καταναλώσει, ακούσια ή εκούσια, το νερό τη λίμνης δεν θα υπάρξει πρόβλημα υγείας που να σχετίζεται με τις τοξίνες αυτές? Και αν ναι, σε τι συνίστανται αυτές οι εγγυήσεις?
