Καθώς η πανδημία του COVID-19 δημιούργησε συνθήκες ακήρυχτου πολέμου σε παγκόσμιο επίπεδο με ραγδαία πληθυσμιακή προσβολή και απώλεια ζωών, βιώσαμε και συνεχίζουμε να βιώνουμε τη μεγαλύτερη επίδειξη αλληλεγγύης στην ανθρώπινη ιστορία. Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ του 2020 αναδεικνύει την έννοια της αλληλεγγύης μεταξύ των κοινοτήτων και των κρατών ως ζητούμενο, καθώς συνιστά το διαχρονικό αντίδοτο τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά από κάθε κρίση. Η Εργατική Πρωτομαγιά, ημέρα αγώνα της Εργατικής Τάξης, έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η πάλη των εργαζομένων για ισότητα και δικαιοσύνη συνεχίζεται αδιάκοπα. Ο αγώνας των εργατών του Σικάγο για την καθιέρωση του 8ωρου σήμερα αποκτά ξανά νόημα, αφού αυτή την περίοδο σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο επιχειρείται να ανατραπεί ό,τι κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες από την εργατική τάξη. Στη χώρα μας, όλοι οι άνθρωποι που βίωσαν την οικονομική κρίση στο ελληνικό έδαφος, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, επί 10 χρόνια «πλήρωσαν» και «πληρώνουν» πολύ σκληρά τις μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας, που μας βύθισαν στην οικονομική ύφεση και την ανθρωπιστική κρίση μέσα από την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση του πληθυσμού. Ως εκ τούτου, είναι αδιανόητο ο κόσμος της Ελλάδας, που σήκωσε με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη και την προσφυγική κρίση, αλλά και των άλλων ομοιοπαθών λαών της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, να ακούμε τετριμμένες όσο και βεβαιωμένα αποτυχημένες ιδέες για επαναφορά μνημονιακών καθεστώτων με νέες αιρεσιμότητες κ.α. έναντι μιας αυτονόητης έκτακτης στήριξης στις χώρες της ΕΕ, που οφείλουν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας τραγικής πανδημίας, για την οποία δεν φέρουν καμία ευθύνη.
Ο τερματισμός κάθε δραστηριότητας και η κοινωνική απομόνωση των ανθρώπων καλύπτουν πλέον το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, για την πρόληψη της ταχείας εξάπλωσης του ιού εντός των κοινοτήτων και για την προστασία των ηλικιωμένων και εκείνων με υποκείμενα νοσήματα. Ο οικονομικός και κοινωνικός αντίκτυπος, καθώς οι ζωές και τα προς το ζην τίθενται σε αναστολή, έχουν διαταράξει τον κόσμο της εργασίας με τους χαμηλά αμειβόμενους και ανασφαλείς εργαζόμενους να φέρουν το μεγαλύτερο βάρος. Το επίκεντρο της πανδημικής αντίδρασης είναι (σωστά) στον περιορισμό και τον μετριασμό της εξάπλωσης του ιού, καθώς επίσης και στη στήριξη των εργαζομένων στον τομέα της υγείας και της περίθαλψης που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, και εκείνων σε πολλούς άλλους ζωτικούς τομείς της οικονομίας και της εργασίας. Η εξάπλωση του ιού ωστόσο οφείλει να καταπολεμηθεί με συγκεκριμένα μέτρα σε κάθε χώρο εργασίας, παντού στον κόσμο.
Την 1η Μαΐου, απεργούμε όλοι στο πλαίσιο της 24ωρης Απεργίας που έχει προκηρύξει η ΓΣΕΕ, σηκώνουμε τη γροθιά και χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στον τομέα της υγείας, της φροντίδας και άλλων τομέων της εργασίας όπως τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στα σούπερ μάρκετ, τους και τις ταχυμεταφορείς, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στις εταιρείες logistics, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στην καθαριότητα, τους τηλεργαζόμενους και τις τηλεργαζόμενες, τους και τις τεχνικούς τηλεπικοινωνιών, τους απασχολούμενους και τις απασχολούμενες στις ψηφιακές πλατφόρμες και στις νέες τεχνολογίες, κ.λ.π, των οποίων η εργασία είναι απαραίτητη για τη διάσωση ζωών και την παροχή ζωτικών προϊόντων και υπηρεσιών.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει παγκοσμίως και πολλοί άλλοι θα υποστούν μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία τους . Διακόσια εκατομμύρια θέσεις εργασίας αναμένεται να χαθούν, εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να ξαναγυρίσουν στη φτώχεια και η τεράστια ανισότητα που υπήρχε ήδη αυξάνεται ακόμη περισσότερο. Τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού με ανεπαρκή ή καθόλου κοινωνική προστασία είναι εκτεθειμένα σοβαρά, με πολλούς να αντιμετωπίζουν τη φτώχεια και την πείνα.
Οι επιπτώσεις αυτής της κρίσης έχουν αποκαλύψει βάναυσα τις αποτυχίες του μοντέλου της παγκοσμιοποίησης που έχει επιβληθεί σε εργαζόμενες γυναίκες και εργαζόμενους άνδρες. Τα συστήματα δημόσιας υγείας έχουν εξασθενήσει από τη λιτότητα και η διάβρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων έχει αποκαλύψει αμέτρητα εκατομμύρια εργαζομένους εκτεθειμένους. Οι γυναίκες, οι μετανάστες και πρόσφυγες εργαζόμενοι, οι ανάπηροι, όλοι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν διακρίσεις φέρουν ασήκωτο βάρος αυτή την περίοδο. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Το αντίδοτο αυτής της κρίσης έγκειται στην αλληλεγγύη που είναι η ζωτική δύναμη των συνδικαλιστικών οργανώσεων, σε όλη την ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος και κυρίως σήμερα. Όλες οι χώρες πρέπει να συνεργαστούν για να ξεπεράσουν το αρχικό κύμα του COVID-19 και να προετοιμαστούν για το μέλλον. Ως Συνομοσπονδία, ως συνδικάτα και εκλεγμένοι και εκλεγμένες συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες, επικροτούμε κάθε πολιτική που κάνει πλήρη χρήση του κοινωνικού διαλόγου για να αφουγκραστεί τις ανάγκες των εργαζομένων, να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και δίκαια η κρίση και να εξασφαλιστούν μισθοί και εισοδηματική στήριξη για το λαό.
Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση πως η αλληλεγγύη είναι αντίδοτο στην κρίση αλλά όχι πανάκεια στην κρατική και την εργοδοτική αυθαιρεσία και την εργατική εκμετάλλευση. Καταδικάζουμε όμως επιλογές άρνησης συνεργασίας με τα συνδικάτα των εργαζομένων και τους κοινωνικούς φορείς, άρνησης της πραγματικότητας της πανδημίας, παραβιάσεις των εργατικών και γενικότερα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τεράστιο κόστος για τους ανθρώπους. Καταδικάζουμε εξίσου εκείνους τους εργοδοτικούς «θηρευτές» που επιδιώκουν να επωφεληθούν από την κρίση. Απαιτούμε από όλους τους εργοδότες -μικρούς και μεγάλους- να σεβαστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και απαιτούμε από την Κυβέρνηση να τα διασφαλίσει. Επαναβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας να καταπολεμήσουμε το φασισμό, τον ρατσισμό και την ακροδεξιά και όλα της τα πρόσωπα, να την εμποδίσουμε να εκμεταλλευτεί αυτήν την κρίση και να υπονομεύσει περαιτέρω τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Κανείς δεν μπορεί να μείνει πίσω. Οι τεράστιες επενδύσεις στη δημόσια υγεία και στη φροντίδα για να διασφαλιστεί ότι όλοι έχουν πρόσβαση, και ο πλήρης σεβασμός των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων, πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο της ανάκαμψης, της ανοικοδόμησης και της ανθεκτικότητας της χώρας και της κοινωνίας μας.
Η επανέναρξη της οικονομίας για την πρόοδο της κοινωνίας με ισότητα και δικαιοσύνη πρέπει να έχει τρεις βασικούς στόχους:
ΕΡΓΑΣΙΑ: Εκατομμύρια θέσεις εργασίας παγκοσμίως και εκατοντάδες χιλιάδες σε εθνικό επίπεδο καταστρέφονται. Η πλήρης απασχόληση πρέπει να είναι ο στόχος, με αξιοπρεπή εργασία για όλους, με υγιείς και ασφαλείς συνθήκες, με καταπολέμηση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας και μ’ ένα ΤΕΛΟΣ στην επισφαλή εργασία.
ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ: Το μερίδιο των μισθών στην Ελληνική οικονομία μειώνεται εδώ και δεκαετίες και κινδυνεύει να καταρρεύσει περεταίρω με αυτήν την κρίση. Οι ελάχιστοι μισθοί διαβίωσης πρέπει να ισχύουν παντού με βάση τον τελευταίο κατώτατο συμφωνημένο μισθό της ΕΓΣΣΕ 2010-2013 που καταργήθηκε με την 6η ΠΥΣ. Επίσης πρέπει να διασφαλίζεται το δικαίωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων για όλους τους εργαζομένους, με άμεση επαναφορά του προϋφιστάμενου θεσμικού πλαισίου.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ: Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν μείνει χωρίς κοινωνική προστασία και διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο από την καταστροφική πανδημία και τις οικονομικές επιπτώσεις αυτής της κρίσης. Τώρα είναι η ώρα της αλληλέγγυας Ευρώπης να χρηματοδοτήσει την κοινωνική προστασία για όλους. Ο κόσμος δεν μπορεί να αφήσει πίσω εκείνους που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη τώρα, ούτε μπορεί να παραβλέψει την ανάγκη για ανοικοδόμηση ενός,, χωρίς αποκλεισμούς και ανθεκτικού, μέλλοντος.
Αυτοί οι στόχοι είναι κεντρικοί για την επανεκκίνηση της οικονομίας και τη διασφάλιση της υγείας και της ευημερίας για όλους. Είναι επιτακτική ανάγκη, συνεπώς, οι εθνικές οικονομίες να διατηρήσουν τα επίπεδα ευημερίας τους και να αποφύγουν μια βαθιά ύφεση. Για να συμβεί αυτό, χρειάζονται μέσα για την εξασφάλιση ρευστότητας προκειμένου να χρηματοδοτηθούν βραχυπρόθεσμα η αμοιβή εργασίας και οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, να υποστηριχθεί το εισόδημα όλων των εργαζομένων που χάνουν τη δουλειά τους, να προστατευτούν οι εργαζόμενοι σε άτυπες μορφές απασχόλησης καθώς και οι εργαζόμενοι σε ψηφιακές πλατφόρμες, να χρηματοδοτηθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και να καλυφθούν οι σημαντικές δαπάνες δημόσιας υγείας.
Είναι επιτακτική ανάγκη η ΕΕ να κινητοποιήσει και να συντονίσει τα αχρησιμοποίητα διαρθρωτικά και άλλα σχετικά κονδύλια για να στηρίξει τα Κράτη Μέλη. Ωστόσο, εκτός από τις μεταφορές εσόδων, η πλειοψηφία των κρατών μελών της ΕΕ χρειάζεται επιπλέον οικονομικούς πόρους για να χρηματοδοτήσουν την οικονομική ανάκαμψη χωρίς να επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος. Από την άποψη αυτή, τα συνδικάτα στηρίζουν ενεργά τη δυνατότητα η ΕΚΤ να αγοράζει απευθείας κρατικά ομόλογα καθώς και την επιλογή μέσων κοινής χρηματοδότησης (Ευρωομόλογα).
Όπου κι αν είμαστε και ανεξάρτητα από τις διαφορές μας, ζούμε σε έναν κόσμο.
Τα συνδικάτα γνωρίζουν ότι η αλληλεγγύη λειτουργεί!
Για τα συνδικάτα είναι καθήκον η αλληλεγγύη να λειτουργεί για ολόκληρο τον κόσμο!!
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!!
Ζήτω οι εργατικοί αγώνες!!
1η ΜΑΗ 2020
24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
