Συμπληρώνονται φέτος αισίως είκοσι χρόνια εύρυθμης λειτουργίας του «Θεωρητικού». «Σαν χθες» ήταν που πρωτοξεκίνησα τα μαθήματα στο Φροντιστήριο..οι αναμνήσεις πολλές..τα συναισθήματα ξεχειλίζουν..τι να πρωτοθυμηθώ..πόσα βλέμματα..πόσες στιγμές αγωνίας σε εξεταστικές περιόδους αλλά και ανακούφισης, όταν όλα «πήγαιναν κατ ευχήν»..Πόσα παιδιά, εκκολαπτόμενοι τότε επιστήμονες και νυν επιτυχημένοι στον τομέα τους επαγγελματίες..και πόση συγκίνηση όταν τους συναντάς και σε προσφωνούν«δάσκαλε»..υπέροχη όσο και «βαριά» η λέξη..γι αυτό και άκρως τιμητική..
Συχνά, έρχονται παλιοί μαθητές μου να με δουν στο φροντιστήριο και αναπολούν κι αυτοί τις υπέροχες στιγμές που έζησαν εκεί..Όταν μάλιστα με επισκέπτονται νυν φοιτητές και μου λένε νοσταλγικά «μακάρι να γύριζε οι χρόνος πίσω και να ξαναγινόμασταν μαθητές του φροντιστηρίου», εκεί με δυσκολία συγκρατώ τη συγκίνησή μου..Σκέφτομαι «μα καλά είναι δυνατόν τα φροντιστηριακά χρόνια να υπερτερούν των φοιτητικών;» Ακόμα μεγαλύτερη είναι η συγκίνησή μου, όταν μου λένε «ό,τι είμαστε το οφείλουμε στο φροντιστήριο»..Αλήθεια, υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για έναν δάσκαλο από το να ακούει τέτοια λόγια;
Υπέροχη η δουλειά μας, λειτούργημα..αλλοίμονο αν κάποιος τη δει με άλλο τρόπο..θα αποτύχει..η διάπλαση των νεανικών ψυχών και η μεταλαμπάδευση σ αυτές γνώσεων και ηθικών αρχών απαιτεί ξεχωριστή ευαισθησία και κυρίως αφοσίωση!!Χωρίς αυτά είναι αδύνατο να την επιτελέσει μ επιτυχία… είναι αδύνατο να αφουγκραστεί τις αγωνίες και τις εσώτερες προσδοκίες του μαθητή, είναι αδύνατο να «ενδυθεί» τα οράματά του, να αποτελέσει το φάρο και τον οδοδείκτη του, το «στήριγμά» που τόσο χρειάζεται ο έφηβος σ αυτήν την κρίσιμη για τη μετέπειτα διαδρομή του στιγμή…
20 χρόνια «Θεωρητικό»… Θεέ μου δώσε μου δύναμη να συνεχίσω άοκνα να προσφέρω..Κι όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου, μεστός από εμπειρίες και βιώματα, να νιώσω πλήρης, έχοντας την αίσθηση ότι βοήθησα κι εγώ να μπει ένα λιθαράκι στο βωμό της γνώσης…. Ότι συνέβαλα κι εγώ στο να φωτιστούν κάποια νεανικά πρόσωπα από χαρά, να σκιρτήσουν από ικανοποίηση για την ευόδωση των κόπων τους…
Από καρδιάς
Σαββίδης κ Λάζαρος-Φιλόλογος Φροντιστής
