Πόσο μεγάλη πια αυτή η νύχτα
πετάγομαι έξω λίγο πριν ξημερώσει
μήπως δω ένα θαύμα από τα πολλά
της ανατέλλουσας μέρας
αλλιώς κλεισμένος δεν ξέρεις
όπως λίγο πριν την γέννηση
εκεί στην στάση περιμένοντας
κανείς δεν μιλά αφού
ο Μορφέας ακόμα καλά κρατεί
με τα μάτια στο μεταίχμιο
ένα βήμα μπροστά ατενίζουν
και ένα βήμα πίσω αναπολούν
κάτι σαν όραμα που βλέπεις
λίγο πριν κοιμηθείς
και λίγο πριν ξυπνήσεις
να στοχάζεσαι
πεπραγμένα και άπραχτα
με την καλημέρα αιωρούμενη ακριβή
κατά πού θα πέσει.
20-12-24.
Ρηγίνος
