Γελούν μαζί σου
Γελάς και εσύ
Γελούν μαζί σου
Και ας κλαις εσύ
Γελούν μαζί σου
Και ας πονάς εσύ
Σκοντάφτεις, πέφτεις
Γελούν μαζί σου
Το χαμόγελο σου
Πότε πλατύ, αληθινό
Πότε μορφασμός πόνου ή λύπης
Ό,τι και να γίνει
Όπως και να είσαι
Η παράσταση πρέπει να συνεχιστεί
Χρόνο τον χρόνο
Το χαμόγελο γίνεται μάσκα
Ένα με το στόμα, ένα μαζί σου
Κάνεις τις γκριμάτσες σου
Κάνεις τις γκάφες σου
Γελούν μαζί σου
Συνήθεια δουλειάς το χαμόγελο
Δεύτερη φύση
Πρώτα το φοράς στην δουλειά
Μετά στο σπίτι
Τελικά σε όλη σου την ζωή!
Χαμογελάς
Ενώ θέλεις να κλάψεις
Χαμόγελο ζωγραφισμένο
Όταν πονάς
‘Όταν κήπο μυστικό να κρυφτείς ψάχνεις
Χαμόγελο σαν μάσκα απόκοσμη
Μόνιμα χαραγμένο πάνω σου
Σε φυλάγει
Σε προστατεύει
Μπερδεύεται με το αληθινό
Και όταν αυτό έρχεται κάποτε
Δεν το ξεχωρίζεις πιά
Έγινε η μάσκα σου
Η ασπίδα σου
Φοβάσαι πιά να μη χαμογελάς
Χαμογελάς και δεν φοβάσαι
Τις άβολες, τις δύσκολες ερωτήσεις
Το συνηθίζεις
Δεν μπορείς χωρίς αυτό
Με τον καιρό ξεχνάς
Πώς είναι να χαμογελάς
Όταν το νοιώθεις να χαμογελάς
Σημασία δεν έχει
Σημασία έχει μόνο ότι
Σε κρύβει καλά
Δεν φοβάσαι πιά
Μήπως δεν τους αρέσεις
Μήπως σε ξεγυμνώσουν
Μήπως σε ρημάξουν
Γελάς, κλαις, πονάς, υποφέρεις
Γέλα, παλιάτσο!
Φόρα καλά την μάσκα σου
Πλάτυνε το παντοτινό χαμόγελο σου
Το ψεύτικο. το μόνιμο
Κράτα το ψέμα σου έξω
Και την αλήθεια σου μέσα
Αρκεί μόνο να μη σε καταλάβουν
Γέλα, παλιάτσο!
Είσαι πιά ο παλιάτσος της ζωής σου!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΟΥ «ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ»
Ρίτα Ρώμπαπα
