Η 19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, ανακαλεί στη συλλογική ιστορική μας μνήμη ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η διαρκής και αδιάλειπτη εκπλήρωση και αυτού του χρέους μνήμης έναντι των μαρτυρικών θυμάτων της γενοκτονίας δεν συνιστά, κατ’ ουδένα τρόπο στάση εκδίκησης ή φανατισμού, αλλά ένδειξη στοιχειώδους σεβασμού της ανθρώπινης ύπαρξης και αναγνώρισης μίας ιστορικής αλήθειας που δεν έχει ακόμα αποκατασταθεί.
Οφείλουμε να δικαιώσουμε τους χιλιάδες νεκρούς και πρόσφυγες του Πόντου και να συνεχίσουμε την προσπάθεια αναγνώρισης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από τη διεθνή κοινότητα.
Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης είναι η έσχατη πράξη αντίστασης απέναντι στην Παγκοσμιοποίηση και ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουμε ότι ανάλογα εγκλήματα δεν θα επαναληφθούν στο μέλλον.
