Είναι η πρώτη φορά που φορείς κινητοποιούνται για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα όπως είναι η έλλειψη παιδιάτρων από την παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου μας.
Στην συνάντηση φορέων της Παρασκευής 20.3.2025 αναλύθηκε η κατάσταση που επικρατεί στην κλινική και οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτή στα παιδιά και τις οικογένειες.
Οι φορείς ζητήσανε την πλήρη στελέχωση σε ιατρικό προσωπικό των δομών υγεία της ΠΕ Φλώρινας.
Απαντώντας σε ερωτήσεις της δημοσιογράφου της ΕΡΤ Θωμαΐδας Αδάμου είπαν:
-Νόση Ευγενία, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων 1ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας
Έχουμε πολύ σοβαρό πρόβλημα και φτάνουμε στο σημείο εγώ να πάω το παιδί μου στην παιδιατρική, η παιδίατρος να μου ανακοινώσει ότι πλέον είμαι μόνη μου, δεν έχουμε να καλύψουμε βασικά κενά τα οποία υπάρχουν στο νοσοκομείο. Ψάχνουμε να βρούμε μια λύση για το πώς μπορούμε να πιέσουμε εμείς οι γονείς, γιατί μας αφορά άμεσα το πρόβλημα, είναι κομμάτι της κάθε οικογένειας πια ο παιδίατρος όταν έχεις μικρά παιδιά στο σπίτι σου, για να μπορέσουμε να βρούμε μια λύση συλλογικά πώς μπορούμε να πιέσουμε στο νοσοκομείο ώστε να καλυφθούν ταυτόχρονα και παράλληλα τα κενά τα οποία υπάρχουν. Γιατί έχουμε μία παιδίατρο αυτή τη στιγμή, η οποία πρέπει να καλύψει πιθανώς τοκετούς, καισαρικές, όπως είχε τις τελευταίες μέρες, τα πρωινά του νοσοκομείου, τις εφημερίες, όλα τα επείγοντα. Καταλαβαίνετε ότι αυτό για μία εργαζόμενη είναι τρομερά δυσβάσταχτο, φτάνει σε σημείο ψυχικής εξασθένησης που δεν μπορεί πια να βγάλει ένα σωστό και λογικό αποτέλεσμα στην κάθε διάγνωση που μπορεί να χρειάζεται το κάθε παιδί.
Δεν μπορώ να πω ότι το νοσοκομείο με καλύπτει σαν γονιό αυτής της πόλης, όπου είμαστε σε μια απομακρυσμένη περιοχή και το επόμενο κοντινό νοσοκομείο είναι σε μια ώρα απόσταση. Δεν με καλύπτει, όχι, γιατί ξέρω ότι αν πάθει κάτι το παιδί μου, δεν ξέρω αν θα έχω άτομο διαθέσιμο στο νοσοκομείο. Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή έγκειται στο γεγονός ότι, ναι μεν καλύπτονται τα κενά, όμως το νοσοκομείο, για να μπορέσει να έχει κλινική, παιδιατρική κλινική, όπως μας επισημαίνει και η ίδια η παιδίατρος, χρειάζεται να υπάρχει αρκετό προσωπικό, επιστημονικό προσωπικό, που να βγάλει μια εμπεριστατωμένη άποψη. Δεν μπορεί να έρχεται, εντάξει, έρχονται οι συνάδελφοι, κάνουν τη δουλειά, καλύπτεται το νοσοκομείο, όταν όμως υπάρχει ένα επείγον περιστατικό και χρειάζεται μια διακομιδή, σημαίνει ότι το νοσοκομείο μένει κενό. Αυτό δεν μπορεί να μας καλύψει, όχι, γιατί δεν ξέρω πότε θα συμβεί σε οποιοδήποτε παιδί της πόλης μας κάτι και θα χρειαστεί άμεσα παιδίατρο.
Άμεση λύση σίγουρα, γιατί το να βγάλουμε και να προκηρύξουμε μια θέση απλά και να ζητάμε να έρθει έτσι, αν και όποτε, χωρίς να καλύπτεται, δεν μου λύνει το πρόβλημα. Ζητάμε να ανοιχτούν περισσότερες θέσεις και να μπορέσουν να καλυφθούν τα κενά που έχει πραγματικά μια πόλη, ακριτική πόλη, της άκρης της Ελλάδας, της οποίας δεν γίνεται έχει και αυτή η πόλη παιδιά, δεν έχει μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη.
Μέλος του Συλλόγου Γονέων Δημοτικού Σχολείου Αμυνταίου
Στηρίξαμε αυτή την πολύ σωστή πρωτοβουλία που πάρθηκε από γονείς, έτσι ώστε να λυθεί όσο πιο άμεσα γίνεται το ζήτημα που προέκυψε με το νοσοκομείο Φλώρινας. Στηρίχθηκε από πολλά διοικητικά συμβούλια των σχολείων του Αμυνταίου, γιατί κακά τα ψέματα είναι κάτι που μας αφορά όλους.
Είμαστε γονείς, όλοι έχουμε παιδιά τα οποία ξέρουμε πόσο εύκολα αρρωσταίνουν, είναι φυσιολογικό να αρρωσταίνουν, αλλά ξέρουμε και πόσο φυσιολογικό είναι το 2025 να υπάρχει ένας γιατρός στο νοσοκομείο για να μπορεί να υποδεχτεί τα παιδιά μας και να μας πει ας πούμε τι πρέπει να γίνει.
Μιλάω για τα απλά, αλλά υπάρχουν και σοβαρά περιστατικά. Εδώ να αναφέρω ότι στο κέντρο υγείας Αμυνταίου δεν υπάρχει παιδίατρος μόνιμος, καλύπτονται κάποιες μέρες μέσα στο μήνα, που σημαίνει ότι εμείς έτσι και αλλιώς πρέπει να μετακινηθούμε για οποιοδήποτε πρόβλημα.
Η κατάσταση είναι τραγική. Αντί σήμερα να μιλάμε για το πώς θα παρέχουμε τις καλύτερες υπηρεσίες υγείας στα παιδιά μας, μιλάμε για το πώς θα έχουμε το βασικό, δηλαδή έναν γιατρό καθημερινά στο νοσοκομείο. Γι’ αυτό το λόγο το αίτημα είναι να καλυφθούν μόνιμες θέσεις και στο κέντρο υγείας Αμυνταίου, να μην γίνονται μπαλώματα, γιατί και με την απάντηση δηλαδή της διοίκησης του νοσοκομείου με τις εφημερίες που μας λέει ότι καλύπτονται, καλύπτονται αλλά πώς, καλύπτονται με γιατρούς, οι οποίοι φεύγουν από άλλες θέσεις, που εκεί θα έπρεπε να είναι, για να καλύψουν τις θέσεις εδώ πέρα στο νοσοκομείο και φεύγουν πάλι και μένει μία γιατρός η οποία έχει συνολική εικόνα και τη συνολική ευθύνη για το νοσοκομείο.
Γιάννης Πλιάτσικας, Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Φλώρινας
Διαχρονικά εδώ στην επαρχία έχουμε προβλήματα σε κάποιες κλινικές όταν στελεχώνονται με δύο και τρεις γιατρούς που φτάνουν ίσα ίσα εφημεριακά και όταν προκύπτουν κάποια προβλήματα όπως οι εγκυμοσύνες, όπως παραιτήσεις, όπως συνταξιοδοτήσεις να μην υπάρχει η δυνατότητα κάλυψης ώστε να υπάρχει το επαρκές προσωπικό και καλύπτονται οι κλινικές εφημεριακά με μετακινούμενους γιατρούς από άλλες δομές υγείας. Όσον αφορά την παιδιατρική γνωρίζουμε και εμείς ότι έμεινε μια παιδίατρος διότι συνταξιοδοτήθηκε μια κυρία, έχει βγει στη σύνταξη μια άλλη και πρέπει να βρεθούν κίνητρα ώστε να προσελκύσουν άλλους γιατρούς.
Από τα κίνητρα που δόθηκαν με την αύξηση στις άγονες περιοχές, σε κάποια επιδόματα κλπ, η τελευταία προκήρυξη βγαίνει και πάλι άγονη, άρα πρέπει να σκεφτούν κάποιοι στο υπουργείο ότι πρέπει να δοθούν κάποια νέα κίνητρα, πιο ισχυρά ώστε να προσελκύσουμε γιατρούς για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Αυτό που μπορεί να γίνει στην παιδιατρική αν υπάρξει τροποποίηση του οργανισμού γιατί είναι κατειλημμένες οι θέσεις με κάποια κυρία σε μετακίνηση και κάποια κυρία που είναι σε άδεια. Υπάρχουν δηλαδή κίνητρα ευελιξίας που μπορούν να δοθούν αλλά από εκεί και πέρα πρέπει γενικά να δοθούν πιο ισχυρά κίνητρα για να έρθουν οι γιατροί σε αυτήν την περιοχή που είναι λίγο δύσκολο να καλυφθεί η οποία έχει βαρύ χειμώνα, δύσκολες μετακινήσεις και πρέπει να το δουν κάπως με πιο κοντινό τρόπο και με πιο ισχυρά κίνητρα.
Αγνή Σιδηροπούλου, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία ΠΕ Φλώρινας
Η παιδιατρική είναι πυλώνας της υγείας που αφορά μια ευαίσθητη ομάδα, τα παιδιά, με και χωρίς αναπηρία, που θα πρέπει να αγκαλιάσει όλα, να υπάρχει σε συνεχή καθημερινή παρουσία παιδιάτρου σε όλες τις δομές, τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια.
Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να πω ότι διαβάζοντας σήμερα ένα δελτίο τύπου του διοικητή του νοσοκομείου, το οποίο σαφώς παλεύει για την υποστήριξη του παιδιατρικού τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας, η φράση ότι η όποια μετακίνηση των παιδιάτρων δεν φέρνει δυσκολίες στις δομές από τις οποίες μετακινήθηκαν. Λυπάμαι πάρα πολύ, η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Οι δομές, και μάλιστα τυγχάνει να δουλεύω στη δομή, στηρίζω το παιδιατρικό ως υγειονομικός υπάλληλος, γίνεται αξιόλογη δουλειά στο παιδιατρικό και γενικότερα στο πλέγμα των εμβολίων και παιδιατρικής υποστήριξης και παρακολούθησης παιδιών, με και χωρίς αναπηρία.
Στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, που αυτή τη στιγμή πρέπει να τονίσουμε ότι το Υπουργείο μιλάει για υποστήριξη και μεγάλη σημασία δίνει σε αυτή, παρ’ όλα αυτά, και για μένα θα πω ότι τη λέξη αφαίμαξη, παίρνω τον μοναδικό παιδίατρο που είναι εκεί, για να πάμε να λύσουμε ένα εξίσου σοβαρό πρόβλημα στο νοσοκομείο.
Λοιπόν, ναι και το νοσοκομείο είναι σημαντικό και πρωτοβάθμιο κέντρο. Αν θα έβαζα σε μία ζυγαριά και τη μία βαθμίδα υγείας και την άλλη, δεν κλίνει προς τα πουθενά. Λοιπόν, οπότε, φτάνουμε σε σημείο να έχουμε τον κίνδυνο μπροστά μας, να μην δίνουμε την άμεση φροντίδα και παρακολούθηση, με κίνδυνο τη μη ασφαλή υγεία και προστασία των παιδιών μας. Μιλάμε για παιδιά, το ξαναλέω, με και χωρίς αναπηρία, που χρήζουν της παρακολούθησης αυτής σε σημαντική και καθημερινή υποστήριξη. Το μέλημα μας είναι να παλέψουμε όλοι για την πλήρη στελέχωση όλων των δομών, με επαρκή και κατάλληλο προσωπικό, σε μόνιμη βάση και όχι συμβάσεις ή επικουρικό που ακούμε και από εκεί και πέρα, να δούμε λίγο σε κεντρικό επίπεδο, τι σημαίνει όταν λέμε δημόσια υγεία.
Υγεία, υγεία και τίποτα άλλο διότι η αναπηρία είναι στο κατώφλι ολονών μας.
Στυλιανή Λάλα, παιδίατρος νοσοκομείου Φλώρινας
Είμαι η μοναδική μόνιμη παιδίατρος στο νοσοκομείο, υπάρχουν δύο ακόμα συναδέλφισσες που είναι εκτός της κλινικής, η μία με συνυπηρέτηση και η άλλη με άδεια με αποτέλεσμα από τις αρχές Μαρτίου να είμαι μόνη μου στην κλινική σαν μόνιμο προσωπικό. Υπάρχουν μετακινούμενοι γιατροί οι οποίοι έρχονται και καλύπτουν τα εφημεριακά κενά έτσι ώστε οι κόσμος να εξυπηρετείται στα επείγοντα, κάποιοι έρχονται από το πρωί για να μπορέσω και εγώ να πάρω τα νόμιμα ρεπό από τις εφημερίες μου. Απλά το θέμα δεν λύνεται με αυτόν τον τρόπο, γιατί χρειάζεται μια ομάδα γιατρών η κάθε κλινική για να λειτουργήσει, μια ομάδα επιστημόνων που θα ανταλλάξουν απόψεις, θα ανταλλάξουν εμπειρίες για να είναι πιο σωστή η περίθαλψη των παιδιών και όχι ένα μόνο ιατρικό μυαλό το οποίο θα έχει την ευθύνη της κλινικής 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο.
Δεν υπάρχει δεύτερος γιατρός να καλύψει το κενό αν φύγω εγώ σε διακομιδή η κλινική θα μείνει χωρίς παιδίατρο.
Ιωάννης Κοσκοσάς, Διευθυντής Μαιευτικής – Γυναικολογικής κλινικής
Είναι άμεσα συνυφασμένη η Γυναικολογική με την Παιδιατρική κλινική. Στον βαθμό που δεν υπάρχει κάλυψη της παιδιατρικής, έχει ξανασυμβεί και το ξέρετε, δυσκολεύεται και η λειτουργία της Μαιευτικής κλινικής στον μικρό ή μέγιστο βαθμό ανάλογα με τι προβλήματα υπάρχουν στην παιδιατρική κλινική.
Το πρόβλημα της στελέχωσης δεν είναι μόνο στην παιδιατρική κλινική. Στο νοσοκομείο υπάρχουν και άλλες κλινικές που έχουν πολύ μικρό αριθμό γιατρών, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που δείχνει αυτή τη στιγμή τα προβλήματα του ΕΣΥ τα οποία χειροτερεύουν κατά τη γνώμη μου. Είναι βαθύτερο πρόβλημα πολιτικής υγείας.
