Στεκόμαστε σήμερα εδώ με βαθιά θλίψη, για να αποχαιρετήσουμε τον αγαπητό μας Πέτρο Γούλιο, έναν άνθρωπο που έφυγε από κοντά μας εντελώς απροσδόκητα, αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο κενό , αλλά και μια πλούσια ,ζωντανή παρακαταθήκη.
Ο Πέτρος γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Άγιο Παντελεήμονα , έναν τόπο που σημάδεψε ολόκληρη τη ζωή και το έργο του. Τον γνώρισα όταν ήμασταν μαθητές στο 6τάξιο Γυμνάσιο Αμυνταίου και από τότε δεθήκαμε με μια φιλία που άντεξε μια ολόκληρη ζωή. Μετά το Γυμνάσιο πήραμε διαφορετικούς δρόμους : εκείνος αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία Φλώρινας, έτοιμος να αφιερωθεί στη διδασκαλία και στα παιδιά του τόπου μας.
Ξανασμίξαμε στη μεγάλη (τότε) δοκιμασία της ζωής, τη στρατιωτική θητεία. Μαζί καταταχθήκαμε το 1969 , μαζί περάσαμε τα δύσκολα αλλά και συντροφικά χρόνια στην Αεροπορία και μαζί απολυθήκαμε το 1972. Υπηρετήσαμε ως χειριστές ραντάρ στον Χορτιάτη, εκεί όπου οι νύχτες ήταν μεγάλες, αλλά η παρέα , το χιούμορ και η ανθρωπιά του Πέτρου έκαναν κάθε δυσκολία πιο ελαφριά.
Ως δάσκαλος υπηρέτησε με ευθύνη και αφοσίωση στα σχολεία της περιοχής μας: στις Πρέσπες , το Κλειδί, τη Φλώρινα. Πάντα ήρεμος, σταθερός, με αγάπη για τα παιδιά και με βαθιά πίστη στη δύναμη της μάθησης. Ήταν από εκείνους τους εκπαιδευτικούς που άφηναν σημάδια στις ψυχές- με το παράδειγμα , την πραότητα και το λόγο τους.
Όμως ο Πέτρος δεν ήταν μόνο δάσκαλος. Ήταν ερευνητής, συγγραφέας , άνθρωπος του πολιτισμού. Το συγγραφικό του έργο είναι πλούσιο: λαογραφικά και παιδαγωγικά βιβλία, δεκάδες άρθρα στο «Ελεύθερο Βήμα της Φλώρινας», όπου για χρόνια κατέγραφε με ευαισθησία και συνέπεια την ιστορία, τα έθιμα και την καθημερινότητα του τόπου μας. Ξεχωρίζουν τα βιβλία του για τα αμπέλια και τα κρασιά, αλλά και για τις λίμνες του Αγίου Παντελεήμονος και των Πετρών – έργα που θα παραμείνουν πολύτιμα τεκμήρια ενός κόσμου που αγαπάμε και που εκείνος, με αγάπη, προσπάθησε να κρατήσει ζωντανό.
Η συνεισφορά του στη λαογραφία και τον πολιτισμό της περιοχής είναι σημαντική. Ήταν άνθρωπος γνήσιος, με βαθιά αγάπη για τον τόπο του και με καρδιά ανοιχτή. Και γι’ αυτό η απουσία του είναι τόσο βαριά. Θα λείψει ιδιαίτερα στην οικογένειά του και στους λοιπούς συγγενείς, στους οποίους εκφράζω και από αυτό εδώ το βήμα τα βαθιά μου συλλυπητήρια. Θα λείψει όμως και από τη στενή του παρέα, τον κ. Γκουντέλα, τον κ. Τζαραλή και τον υποφαινόμενο, με τους οποίους μοιράστηκε ιδέες και αναμνήσεις σε αξέχαστες βραδιές.
Αγαπητοί συγγενείς και φίλοι,
Ο Πέτρος έφυγε ξαφνικά, μα αφήνει πίσω του την καλοσύνη του και το πνευματικό του έργο. Τον ευχαριστούμε για τα χρόνια της συντροφιάς, της συνεργασίας, της φιλίας. Θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και συγκίνηση.
Καλό σου ταξίδι, αγαπημένε φίλε.
Γεωργακόπουλος Κωνσταντίνος
Ιατρός
