Γράφει ο Μπάμπης Θ. Τριανταφυλλίδης

 

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάστηκαν τα ελευθέρια της Φλώρινας από τον  τουρκικό ζυγό στις 8 Νοεμβρίου.

Το χαρακτηριστικό της φετινής εκδήλωσης ήταν η μεγάλη συμμετοχή των Φλωρινιωτών που κατέκλυσε τις δύο πλευρές του δρόμου  από το ξενοδοχείο Αντιγόνη μέχρι τη συμβολή της λεωφόρου Κ. Καραμανλή.

Νωρίτερα έγινε δοξολογία και κατάθεση στεφανιών.

Τη κυβέρνηση εκπροσώπησε η Γ. Γραμματέας Θεοπίστη Πέρκα. Ακόμα εκτός από τις τοπικές αρχές παραβρέθηκαν ο διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού και ο πρόξενος της Ρωσίας.

Η «ούφκα» του κ. Σέλτσα

Άσχημη εντύπωση προκάλεσε η απουσία από την παρέλαση του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Φλώρινας Κώστα Σέλτσα. Ενώ παρευρίσκονταν τόσο στη δοξολογία όσο και στην κατάθεση στεφανιών απουσίαζε από την παρέλαση. Το ίδιο έκανε και στο Αμύνταιο.

      Σύμφωνα με τα όσα του αποδίδονται ως δικαιολογία, η απουσία του είναι μια αντίδραση-διαμαρτυρία  στο γεγονός ότι το Μαξίμου ορίζει ως εκπρόσωπο της κυβέρνησης στις εθνικές μας γιορτές συνεχώς την κα Πέρκα και καθόλου τον ίδιο.   Είναι μια κοντόφθαλμη πολιτική που στην τελική το μόνο που κατορθώνει ο κ. Σέλτσας  είναι να ζημιώσει  ο ίδιος. Πρέπει να γνωρίζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ότι η αριστερά έχει ψηλές κορφές αλλά και βαθιές χαράδρες και πως τα κόμματα εξουσίας δεν εκβιάζονται.

Έπρεπε να επιλέξει άλλο τρόπο να λύσει τη διαφορά του με το Μαξίμου για τα «συντροφικά μαχαιρώματα».  Οι εθνικές γιορτές δεν προσφέρονται για κομματική εκμετάλλευση και άγρα ψήφων.

   Η απουσία του από την παρέλαση  της Φλώρινας και του Αμυνταίου, είναι απρέπεια προς το θεσμό και τους πολίτες που βρέθηκαν εκεί και προσβολή αυτών που αγωνίστηκαν για πατρίδα και ελευθερία. Τους οφείλουμε την ανάλογη τιμή.  

Στης ιστορίας το διάσελο όρθιος ο γιος πολέμαγε κι η μάνα κράταε τα βουνά, όρθιος να στέκει ο γιός της (Εμπειρίκος).        Αυτούς τους προγόνους μας τιμάμε με την παρέλαση. Αυτούς που αγωνίστηκαν και δεν λύγισαν, δεν έκαναν πίσω.  Και δεν πρέπει να τους απαξιώνουμε με τις ενέργειες μας.  Δεν χωράνε στα ζητήματα αυτά αντιπαραθέσεις. Ας γίνουν σε άλλο γήπεδο.

    Σε μιαν ανθρωπότητα που η δύναμη δεν οδεύει παράλληλα με το δίκαιο και η βία συρρικνώνει τα όνειρα των μικρών λαών, είναι ανάγκη όσοι λαοί μάχονται για την επικράτηση του καλού, να αναβαπτίζονται στις πατρώες υποθήκες. Είναι το χρέος μας προς την εθνική μνήμη.

 «Η πιο μεγάλη πράξη της ζωής μας, λέει ο Γιάννης Ρίτσος στον «αποχαιρετισμό» του είναι η απόφαση του θανάτου μας, όταν υπάρχει κάποια διέξοδος όταν μπορείς και να τον αποφύγεις, και συ τον διαλέγεις σαν τιμή και σα χρέος για τους άλλους, πιο πέρα απ τις ανάγκες σου».

 Δεν πρέπει να βάζουμε στην ίδια ζυγαριά τους ανθρώπους αυτούς

που τιμάμε στην απελευθέρωση της Φλώρινας με το γεγονός ποιος θα εκπροσωπήσει την κυβέρνηση στις εκδηλώσεις.  Αποτελεί ιεροσυλία.

    Δεν δικαιούμαστε  αξίες και ιδανικά να τα θυσιάζουμε στο βωμό πρόσκαιρων σκοπιμοτήτων.

       Ο κ. Σέλτσας  έκανε «ούφκα» με την απόφαση του αυτή.  Αλλά ακόμα και αν αδικήθηκε, είναι δυνατόν ένας βουλευτής, ο εκλεκτός της τοπικής κοινωνίας, να συμπεριφέρεται με αυτόν τον βάρβαρο τρόπο;

Επειδή γνωρίζουμε τις ευαισθησίες του κ. Σέλτσα και μας δημιουργεί έντονο προβληματισμό αυτή του η στάση θέλουμε να του χτυπήσουμε το καμπανάκι, πως αν συνεχίσει την τακτική αυτή,  αν εξακολουθήσει να βαδίζει στο λαθεμένο δρόμο που χάραξε,  αν βλέπει παντού

εσωκομματικούς αντιπάλους και συντροφικά μαχαιρώματα, αν κάνει τέτοιους συμψηφισμούς, φοβάμαι ότι θα οδηγηθεί στην απομόνωση, στην περιφρόνηση των συμπατριωτών του και το αποτέλεσμα θα είναι η αποτυχία. Ο λαός δεν συγχωρεί τέτοιες συμπεριφορές. Τόχει δείξει στο παρελθόν πολλές φορές.

«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις…»  μας λέει  ο Καβάφης κ. Σέλτσα.

 

Μπάμπης Θ. Τριανταφυλλίδης