ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 130η
Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο
τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες
καί τόν εὐσεβῆ λαό
τῆς Μητροπολιτικῆς περιφερείας μας.
Ἀγαπητοί μου. «Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν
καὶ Πνεύματος ἐπιδημίαν».
Προσδοκίες καὶ ἐπαγγελίες αἰώνων ἔφθασαν στὴν ὁλοκλήρωσί τους. Συμπληρώθηκαν σήμερα πενήντα ἡμέρες ἀπὸ τὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Καὶ ἀμέσως συναντήσαμε τὴν Πεντηκοστή, τὸν ἑπόμενο μεγάλο σταθμὸ τοῦ σχεδίου τῆς θείας οἰκονομίας.
Πῶς σημαδεύει ὁ Θεὸς μέσα στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία! Δηλαδὴ τὸ χρονικὸ σημεῖο ποὺ ὀνομάζεται πλήρωμα τοῦ χρόνου. Γιὰ νὰ πραγματοποιήση τὰ μεγαλόπνοα σχέδιά του γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου! Μέγα πλῆθος ἀνθρώπων ἀπὸ τὴν γνωστὴ Οἰκουμένη τοῦ καιροῦ ἐκείνου ἔγιναν μάρτυρες τῶν γεγονότων τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος μας. Εὐλαβεῖς Ἰουδαῖοι προσέρχονταν γιὰ νὰ ζήσουν μὲ τὴν καρδιά τους στὴν καρδιὰ τῆς πατρίδος τους τὴν πρώτη μεγάλη γιορτή τους, τὸ Ἑβραϊκὸ Πάσχα, τὸ ὁποῖο σημαίνει διάβασι! Σαὐτὴν τὴν ἡμέρα μνημόνευαν τὴν πικρὴ σκλαβιὰ τῆς Αἰγύπτου καὶ τὴν θαυμαστὴ διάβασι τῶν προγόνων τους ἀπὸ τὴν Ἐρυθρὰ θάλασσα. Ἀπὸ τὴν θανατικὴ δουλεία στὴν ἐλευθερία, καὶ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο στὴν γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Καινούργιο γέμισμα τοῦ χριστιανικοῦ Πάσχα εἶναι μιὰ ἄλλη διάβασι. «Ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωὴν καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανὸν Χριστὸς ἡμᾶς διεβίβασεν ἐπινίκιον ἄδοντες». Τὰ ἀρχαῖα ἢ καταργήθηκαν, ἢ συμπληρώθηκαν.
Ὅλοι αὐτοὶ οἱ προσκυνηταὶ παρέμεναν στὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ ἄλλες πενήντα μέρες ἀπὸ τὸ Πάσχα τους. Διότι τότε γιόρταζαν καὶ τὴν δεύτερη μεγάλη γιορτή τους, τὴν Πεντηκοστή. Ἡ γιορτὴ διαρκοῦσε μία ἡμέρα καὶ γιόρταζαν τὴν συγκομιδὴ τῶν πρώτων καρπῶν ἢ καὶ τὴν παράδοσι τοῦ Νόμου στὸν Μωϋσῆ ἐπὶ τοῦ ὄρους Σινᾶ. Καὶ πάλι καινούργιο γέμισμα στὴν Πεντηκοστή. Συγκομιδὴ πνευματικὴ πλέον καὶ παράδοσι καινούργιου Νόμου. Τὰ ἀρχαῖα παρῆλθε.
Ὅλοι οἱ παρεπιδημοῦντες ξένοι μιλοῦσαν τὶς γλῶσσες τῶν τόπων τους, ἀπὸ ὅπου προερχόταν. Ἀναφέρονται στὶς Πράξεις κάπου δεκαέξι ἐθνικότητες, ποὺ ἦσαν μαζεμένες ἐκεῖ. Κι ὅλοι αὐτοὶ ἀξιώθηκαν ἐκείνη τὴν πρώτη Πεντηκοστὴ νὰ ἀκούσουν στὴ γλῶσσα τους τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ! Ὅλων ἡ μαρτυρία χρειαζόταν γιὰ τὴν ἐπιβεβαίωσι τοῦ μεγάλου θαύματος ποὺ ἔγινε ἐκείνην τὴν ἡμέρα, ποὺ ἔμεινε πιὰ στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία μας, ὡς ἡ ἁγία Πεντηκοστή!
Ὅταν χτιζόταν ἐκεῖνος ὁ Πύργος τῆς ὑπερηφάνειας ἔγινε ἡ βαβὲλ-σύγχυσι καὶ δημιουργία τῶν γλωσσῶν. Σήμερα ποὺ διανεμήθηκαν οἱ πύρινες γλῶσσες τοῦ ἁγίου Πνεύματος «εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεν» καὶ ἔγινε «μία σύνταξις καὶ μία προσκύνησις».
Τὶ συνέβη κατ’ αὐτὴν τὴν ἡμέρα; Ἔγινε γεγονὸς ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων, αὐτὸ ποὺ προεφήτευσε μὲ ἀκρίβεια 800 χρόνια πρὸ Χριστοῦ ὁ προφήτης Ἰωήλ. Ἔγινε πλημμύρα ἁγίου Πνεύματος. «Τὸ πρωΐ τὴν ἐνάτη ὥρα, ἔγινε ὁ πιὸ εὐεργετικὸς σεισμὸς τῆς ἱστορίας. Ξαφνικὰ ἦλθε βοὴ ἀπὸ τὸν οὐρανό, σὰν βοὴ ὁρμητικοῦ ἀνέμου καὶ γέμισε τὸ σπίτι ὅπου καθόταν συναγμένοι οἱ ἀπόστολοι. Πάνω στὸν καθένα τους κάθισε ἀπὸ μία γλῶσσα πύρινη καὶ γέμισαν-βαπτίσθηκαν ὅλοι μὲ Πνεῦμα Ἅγιο, ὅπως τοὺς εἶχε πεῖ ὁ Κύριος. Ἀμέσως ἄρχισαν νὰ μιλοῦν ξένες γλῶσσες, ὅπως τοὺς ἔδινε τὸ Πνεῦμα τὴν ἱκανότητα νὰ ὁμιλοῦν. Στὰ Ἱεροσόλυμα τὶς μέρες ἐκεῖνες βρισκόταν πολλοὶ εὐλαβεῖς Ἰουδαῖοι ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη τῆς οἰκουμένης. Κι ὅλοι αὐτοὶ ἄκουγαν μὲ θαυμασμὸ καὶ ἔκπληξι ὁ καθένας τους, νὰ μιλοῦν τὴν δική του γλῶσσα. Ἄλλοι ἦσαν σὲ ἔκστασι καὶ ἀπορία σὰν τὶ νὰ εἶναι αὐτό, καὶ ἄλλοι χλεύαζαν λέγοντας, ὅτι οἱ ἀπόστολοι ἦσαν μεθυσμένοι»!
Τότε ὁ ἀπόστολος Πέτρος στάθηκε μαζὶ μὲ τοὺς ἕνδεκα καὶ μίλησε σὲ ὅλο τὸ πλῆθος. Ἀπάντησε στοὺς χλευαστὲς καὶ ἔλυσε τὴν ἀπορία. «Δὲν εἶναι μεθυσμένοι, εἶπε, διότι εἶναι πρωΐ. Καὶ αὐτὸ ποὺ βλέπετε εἶναι ἡ ἔκχυσι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ εἶπε ὁ προφήτης Ἰωήλ. Στὴ συνέχεια τοῦ λόγου ὁ ἀπόστολος Πέτρος συνέδεσε τὴν Σταύρωσι, τὴν Ἀνάστασι κι ἔφθασε πλέον στὴν δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».
Ἀγαπητοί μου. Αὐτὴν τὴν πρώτη μέρα τῆς Πεντηκοστῆς συνεστήθη ἡ Ἐκκλησία μας, τῆς ὁποίας εἴμαστε μέλη κι ἐμεῖς σήμερα καὶ θὰ ὑπάρχη μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων. Εἶναι «Ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία».
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ταμειοῦχος τῆς χάριτος. Μέσα σαὐτὴν ἐνεργοῦνται τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. «Σαὐτὴν γίνεται διὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ πολύτιμη καρποφορία τῶν καρπῶν του. Μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καινουργιώνει ὅλη ἡ κτίσι καὶ ξαναγίνεται, ὅπως ἦταν πρῶτα. Ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πηγάζει κάθε σοφία, φτιάχνει ἀποστόλους καὶ καταστέφονται οἱ μάρτυρες μὲ ἄθλους. Ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πηγάζει πᾶσα ἀγαθοδωρία. Ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πηγάζει ἡ πᾶσα ἁγιότης. Διὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πᾶσα ψυχὴ παίρνει ζωὴ καὶ μὲ τὴν κάθαρσι λαμπρύνεται. Διὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναβλύζουν τὰ νερὰ τῆς χάριτος καὶ ἀρδεύουν ἅπασαν τὴν κτίσιν, πρὸς ζωογονίαν. Μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκτᾶται ὁ πλοῦτος τῆς θεογνωσίας».
«Πνεῦμα ἅγιον ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος». «Ἔλα λοιπόν. Ἔλα, ὦ γλυκὲ Παράκλητε τῆς κατακουρασμένης ψυχῆς. Διότι ἐσὺ εἶσαι σκεπαστής μου σὲ κάθε εὐκαιρία καὶ βοηθὸς στὶς θλίψεις. Ἐσὺ εἶσαι ἡ δύναμι τῶν πληγωμένων καὶ ἡ ἀνάστασι τῶν πεσμένων. Ἐσὺ ἀνεβάζεις τοὺς ταπεινοὺς καὶ καταστρέφεις τοὺς ὑπερηφάνους. Ἐσὺ εἶσαι ὁ πολικὸς ἀστέρας τῶν ναυτικῶν καὶ τὸ λιμάνι τῶν ναυαγῶν. Ἔλα ἐσύ, ποὺ εἶσαι ἡ ἀξεπέραστη ὀμορφιὰ ὅλων. Ἔλα Πανάγιον Πνεῦμα. Ἔλα καὶ ἐλέησέ με. Ἕνωσε τὸν ἑαυτό μου μὲ Σένα. Γίνε γλυκὺς καὶ δεῖξε συγκατάβασι μαζί μου. Ὥστε νὰ γίνη εὐάρεστη ἀπὸ τὴ μεγαλωσύνη Σου ἡ δική μου μηδαμινότητα»(ἁγίου Αὐγουστίνου Κεκραγάριον Μελέτες 9ο σελίδα 46).
Εἴθε ἀγαπητοί μου, νὰ γίνη πραγματικότητα στὴ ζωὴ ὅλων μας αὐτὴ ἡ προσευχὴ τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου καὶ νὰ εἶναι φανερὴ ἡ πνευματικὴ προκοπή μας ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας. Ἀμήν.
Διάπυρος πρὸς τὸν ἀγαθὸν Παράκλητον εὐχέτης ὅλων Σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ
