Η περιγραφή των εργασιακών και κοινωνικών όρων ζωής του/της αναπληρωτή/τριας εκπαιδευτικού αποτελεί πλεονασμό, όλοι/ες μας ζούμε την ίδια πραγματικότητα. Η αξιολόγηση και η ερμηνεία αυτής της πραγματικότητας είναι ένα πολύ δυσκολότερο ζήτημα, πόσο δε μάλλον η ανάληψη αγωνιστικής στάσης και παρέμβασης πάνω στις αιτίες που διαμορφώνουν αυτή την κατάσταση.
Κακοπληρωμένη εργασία, εργασιακή επισφάλεια, απόλυση, ανεργία, ελαστικές σχέσεις εργασίας, περιπλάνηση, αναζήτηση κατοικίας, πανάκριβα ενοίκια, εμπορευματοποιημένα κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό, επικοινωνίες, υγεία, πολιτισμός) είναι στις συζητήσεις όλων μας. Όσο σκληρή και αν μοιάζει η καταγραφή της πραγματικότητας, όση αξία και έχουν τα αισθήματα οργής που γεννά, όλα αυτά αποτελούν, με όρους πολιτικής οικονομίας, στιγμές ενός μονόπλευρου ταξικού κοινωνικού πολέμου απέναντι στους λειτουργούς της εκπαίδευσης και στο δικαίωμα της νέας γενιάς για μόρφωση.
Παράλληλα η ιδεολογική και ψυχολογική πίεση της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Οι διακηρύξεις για νέους διαγωνισμούς μέσω ΑΣΕΠ, η αξιολόγηση και οι απανωτές κρίσεις, μαζί με την απαξίωση της κοινωνικής προσφοράς των παιδαγωγών ολοκληρώνουν μια πραγματικότητα που δεν ταιριάζει στο σήμερα.
Αντιστάθμισμα για τα παραπάνω δεν μπορεί να είναι η ακόμη χειρότερη κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα, οι καλές σχέσεις στις εκπαιδευτικές μονάδες, η καθημερινή επαφή με παιδιά και το μεράκι των συναδέλφων. Έχει έρθει ο καιρός για μια ανώτερη δραστηριοποίηση του καθένα/καθεμιάς μέσα στους συλλόγους και τους κοινωνικούς αγώνες. Διεκδικούμε πρωταρχικά τα αυτονόητα:
Ø Γενναία αύξηση στους μισθούς, ειδικότερα μπροστά στην εκτίναξη του κόστους ζωής.
Ø Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών ΤΩΡΑ, για την κάλυψη όλων των αναγκών. Μείωση της αναλογίας μαθητών ανά εκπαιδευτικό. Μείωση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση.
Ø Επίδομα ενοικίου και κρατική μέριμνα για την εύρεση κατοικία των κρατικών λειτουργών.
Ø Να μειωθούν οι τιμές στα βασικά είδη και στην ενέργεια.
Όλα τα παραπάνω φυσικά αποτελούν «κενό γράμμα», ακόμη και αν είναι οι ανάγκες μας, στο βαθμό που δεν αποκτήσουν υλική δύναμη μέσα από τους αγώνες μας! Οι μέρες της αντισυνταγματικής ψήφισης του νόμου για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι εξαιρετικά διδακτικές. Η κοινωνική δύναμη και πίεση των ιδιωτικών συμφερόντων, των σχολαρχών της εκπαίδευσης, των εμπόρων της ελπίδας χιλιάδων νέων παιδιών για καλύτερες θέσεις στην αγορά εργασίας οδήγησε την Κυβέρνηση σε ωμή καταπάτηση του Συντάγματος, στην ανοιχτή Καταστολή των αγωνιζόμενων φοιτητών και σε ένταση της Ιδεολογικής τρομοκρατίας μέσα από τα γνωστά συγκροτήματα.
Αυτό έχουμε να κάνουμε και εμείς! Είναι ο μόνος τρόπος που καταλαβαίνουν οι κυβερνήσεις και όσοι ομνύουν στα Μνημόνια – κρατικά χρεόγραφα – καπιταλιστικά κέρδη – ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς…
«Μα όλα αυτά δεν γίνονται είναι ουτοπίες», αναφωνούν πάντα οι σειρήνες της υποταγής. Ουτοπία ή καλύτερα δυστοπία είναι να περιμένουμε καλύτερες μέρες με τα παραπάνω να αποτελούν αναπόδραστη πραγματικότητα, το δείχνει η ίδια η ζωή, το δείχνει η εμπειρία χρόνων. Είναι μέρος της ίδιας κοινωνικής κίνησης να μπουν στο επίκεντρο οι πραγματικές μας ανάγκες και στο στόχαστρο οι κοινωνικές αιτίες αυτής της κατάστασης.
Καλούμε όλους τους/τις συναδέλφους/ισσες σε αγωνιστική συμπόρευση, πρώτα και κύρια τους αναπληρωτές και τις αναπληρώτριες! Να πλαισιώσουν κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, να διαμορφώσουμε σε κάθε πόλη και στη Φλώρινα τους χώρους κοινωνικής συνάντησης και αγώνα, ώστε από καλύτερες θέσεις να διεκδικούμε τα αυτονόητα. Καλούμε σε μαζική συμμετοχή σε όλες τις διαδικασίες του συλλόγου μας, ΔΕΝ πρέπει να μας ταιριάζει η απαξίωση και η από-μαζικοποίηση των συλλογικών μας οργάνων.
Καλούμε σε αγωνιστική συμπόρευση με τη λογική των «Αγωνιστικών Παρεμβάσεων & Συσπειρώσεων» σε όλα τα φλέγοντα εκπαιδευτικά ζητήματα, καλούμε σε μαζική υπερψήφιση του ψηφοδελτίου της «Αγωνιστικής Κίνησης Εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» στη Φλώρινα στις επικείμενες εκλογές.
Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Φλώρινας
