Τὰ Χριστούγεννα εἶναι μεγάλη ἑορτὴ φορτωμένη μὲ παιδικὲς ἀναμνήσεις, καὶ τὴν περιμένομε μὲ μὶα ἰδιαιτερότητα, τὴν χαρωπὴ προσμονή τοῦ δώρου. Καὶ τὸ αἴσθημα αὐτὸ δὲν ἔχει σχέσι μὲ τὴν ἡλικία.
Βεβαίως ἡ σκέψις καὶ ἡ φροντίδα τῶν περισσοτέρων στρέφεται στὴν φαντασμαγορία, στὰ στολίδια, στὰ φωτάκια, στὰ τραπέζια ποὺ τὰ διακρίνει, παρὰ τὴν κρίσι, μιὰ κάποια ἀφθονία καὶ ποικιλία. Οἱ συναντήσεις μὲ πρόσωπα ποὺ θὰ ἔρθουν ἀπὸ μακριά εἶναι μία ἄλλη εὐχάριστη πλευρὰ τοῦ χριστουγεννιάτικου κλίματος. Εἶναι ὅλα ὡραῖα καὶ εὐχάριστα ποὺ συνοδεύονται καὶ μὲ πολλὲς εὐχές. Κάποιοι, βεβαίως ἔχουν ἀκόμα στὸ νοῦ τους καὶ τὸ κύριο πρόσωπο τῆς ἑορτῆς, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός. Τὴν γέννησί του ἑορτάζομε, αὐτὸς ἔδωσε καὶ τὸ ὄνομα τῆς ἑορτῆς. Καὶ θὰ ἑορτάσουν καὶ θὰ τὸν λατρέψουν στὸν “οἶκο” του, ποὺ ἐπίσης θὰ λαμπροστολισθῆ, καὶ θὰ τὸν προσκυνήσουν, ὅπως οἱ σοφοὶ μάγοι καὶ οἱ ἁπλοὶ ποιμένες. Καὶ θὰ ψάλλουν μαζί μὲ τοὺς ἀγγέλους τὴν δόξα στὸν οὐρανὸ καὶ τὴν εἰρήνη στὴν γῆ καὶ τὴν καρδιά!
Κυρίως νὰ μὴ λησμονήσωμε ὅμως, ὅτι δίπλα μας καὶ γύρω μας ὑπάρχουν ἄλλοι ἄνθρωποι, ποὺ στεροῦνται ὅσα ἐμεῖς ἀπολαμβάνομε. Αὐτοὺς πρέπει νὰ τοὺς δοῦμε τώρα μὲ προσοχή, καὶ νὰ μποῦμε γιὰ λίγο στὴν θέσι τους. Ξέρετε ὅτι ἂν νοερὰ ἀνταλλάξουμε τὶς θέσεις μας, τότε δὲν θὰ χρειασθῆ νὰ ποῦμε τί πρέπει νὰ κάνωμε. Χωρὶς καμμία προτροπὴ καὶ ὑπόδειξι θὰ ἀνοίξουν τὰ μάτια μας καὶ θὰ δοῦν, θὰ ἀνοίξει ἡ καρδιά μας καὶ θὰ τοὺς καταλάβει. Μετὰ θὰ ἀνοίξει ἡ ἀγκαλιά μας καὶ θὰ τοὺς χωρέσει. Μετὰ θὰ ἀνοίξει τὸ πορτοφόλι μας καὶ θὰ τοὺς ζεστάνει. Ἐπί τέλους ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ κάνωμε τὸ σωστό, νὰ κάνωμε τὸ καλό. Νὰ δώσωμε! Ξέρετε πάλι ὅτι δὲν θὰ στερηθοῦμε τίποτε ὅταν θέλομε νὰ δώσωμε μὲ τὴν καρδιά μας, μὲ σύνεσι καὶ γνῶσι. Ἂν μιὰ φορὰ δὲν πιοῦμε τόν “φραπέ”, γιὰ παράδειγμα, καὶ τὸ ἀντίτιμό του πάει στὸ χέρι τοῦ πτωχοῦ, ὄχι μόνον δὲν χάνομε ἀλλὰ καὶ κερδίζομε τὴν χαρὰ ποὺ θὰ δοῦμε στὸ πρόσωπο τοῦ “πλησίον”. Τώρα ἂν κανεὶς δὲν ἔχει δώσει ποτέ, αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ τὸ καταλάβη. Ὅμως μποροῦμε τώρα νὰ δοκιμάσωμε. Χριστούγεννα χωρὶς τὸν πτωχὸ δίπλα μας, στὴν καρδιά μας, στὸ χέρι μας, εἶναι Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό. Ὁ Χριστὸς δὲν περπατάει τώρα δίπλα μας, διότι ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανούς, ἀλλὰ ἄφησε δίπλα μας ἐκείνους ποὺ θὰ μᾶς δώσουν εἰσιτήριο γιὰ τοὺς οὐρανούς. Χαρούμενα Χριστούγεννα θὰ μᾶς δώσει τὸ ἅπλωμε τῶν χεριῶν μας σὲ ἐλεημοσύνη πρὸς τοὺς πτωχοὺς ἀδελφούς μας.
Μὲ ἱλαρότητα ἂς δώσωμε. Ἔτσι ἁπλᾶ.
Δημ. Π. Ρίζος
