του Γεώργιου Τσίπη, αναγνώστη
Διάβασα σε τοπική εφημερίδα της Φλώρινας (“Ηχώ”) το δελτίο προς τα ΜΜΕ που εξέδωσε η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία ούτε λίγο ούτε πολύ απαιτούν από την Θεοπίστη Πέρκα, βουλευτή Φλωρίνης, να παραδώσει την έδρα της, και ως εκ τούτου να μην ανεξαρτητοποιηθεί κομματικά και πολιτικά.
Παρακαλώ θερμά την βουλευτή να μην παραδώσει την έδρα της και τους φίλους του κόμματος να συνέλθουν το συντομότερο δυνατόν, διότι πρώτον λησμονούν ότι οι ίδιοι επέλεξαν την Θ. Πέρκα ανάμεσα σε άλλους τρεις συνυποψηφίους της, εκλέγοντάς την στις εκλογές του Μαΐου με 3.544 σταυρούς, με βάση τους οποίους τοποθετήθηκε πρώτη στον κατάλογο υποψηφίων των εκλογών του Ιουνίου, οι οποίες διεξήχθησαν χωρίς σταυροδοσία. Η επίκληση της τοπικής οργάνωσης του κόμματος στον κώδικα δεοντολογίας υποψηφίων βουλευτών είναι στοιχείο υπό αίρεση, διότι κατ’ αρχήν είναι εντελώς ατεκμηρίωτο το ποιά νομική βαρύτητα έχει ένας κομματικός κώδικας δεοντολογίας, αλλά και αμφίβολο κατά πόσον τηρείται στο ακέραιο και από όλους όσους τον έχουν υπογράψει, ενώ σίγουρα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που θα μας κάνει μάθημα πολιτικής ηθικής (μηδενός εξαιρουμένου των υπολοίπων κυβερνητικών κομμάτων).
Θυμίζω στους αγαπητούς τοπικούς κομματικούς παράγοντες και φίλους του κόμματος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, από το 2015 και μετά, ψήφισε και εφάρμοσε Μνημόνιο, ενώ μέχρι και το 2014 μας πουλούσε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο (πάντα με φόντο τις εκλογές). Θυμίζω επίσης ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρο 60) και τον Κανονισμό της Βουλής των Ελλήνων, στον οποίο εμπεριέχεται ο κώδικας δεοντολογίας των βουλευτών, ως παράρτημα (σελ. 201-209, Παράρτημα του Α’ Μέρους του Κανονισμού της Βουλής, όπως δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 67 Α’ /18-4-2016), oι βουλευτές ψηφίζουν κατά συνείδηση (όσοι έχουν). Δεν εκπροσωπούν ειδικά όσους τους ψήφισαν, ή μόνον τους πολίτες της εκλογικής τους περιφέρειας, και δεν είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις γνώμες εκείνων. Αν το έκαναν, τότε η βουλή δεν θα ήταν θεσμός αντιπροσώπευσης του λαού και του έθνους γενικά, αλλά ειδικών ή κατά τόπους συμφερόντων. Η δε παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα είναι δικαίωμα και όχι υποχρέωση του βουλευτή (Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 60, παράγραφος 2), ενώ η ανεξαρτητοποίηση συντελείται με δήλωση προς τον Πρόεδρο της Βουλής (Κανονισμός της Βουλής, σελ. 27, άρθρο 15, παράγραφος 5, και άρθρο 16, παράγραφος 1).
Θα έπρεπε επίσης τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ να θυμούνται καλύτερα ότι δεν είθισται καθόλου στα κόμματα, και δη (και όχι *δει) της αριστεράς, η εκλογή νέου προέδρου να αποτελεί αφετηρία θετικών εξελίξεων. Αρκεί να αναφερθούμε σε Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή, για να ηχήσουν οι καμπάνες της πολιτικής τερατογένεσης που οδήγησε την χώρα στον πλήρη αφανισμό. Το τί τέλος ψήφισε κανείς στις εκλογές δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, εφόσον η ψήφος είναι μυστική και υπό την έννοια ότι δεν γνωρίζουμε ποιά κίνητρα έχει ο κάθε εκλογέας, ακόμα και όλοι εκείνοι που ψήφισαν το ίδιο κόμμα. Αυτό που μπορούμε να γνωρίζουμε είναι το παραγόμενο έργο, εφόσον υπάρχει, και άρα την δράση του κάθε βουλευτή, ή άλλου εκλεγμένου προσώπου.
Θα πρότεινα λοιπόν στον κομματικό στρατό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και εν γένει στους φίλους από την Φλώρινα, να σκεφθούν σοβαρά το ενδεχόμενο η ανεξαρτητοποίηση της Θεοπίστης Πέρκα να συντελέσει στην συνέχιση του έργου που η ίδια έχει μέχρι στιγμής παράξει (και έχει παράξει, όσες διαφωνίες και αν έχει κανείς μαζί της), ενώ πολύ περισσότερο η αποχώρηση αυτή μπορεί να είναι η αρχή για μια νέα πολιτική πορεία του τόπου και της χώρας συνολικά, και της αριστεράς ειδικότερα. Η Θεοπίστη Πέρκα είναι ένα πολιτικό πρόσωπο με πανελλαδική αναγνωρισιμότητα, και αυτό από μόνο του τιμάει την Φλώρινα.
