Είναι γεγονός ότι το τελευταίο καιρό η Φλώρινα λόγω της συμφωνίας των Πρεσπών έχει γίνει το επίκεντρο μιας αντιπαράθεσης και προβολής.
Είναι επίσης γεγονός ότι οι κάτοικοι της Φλώρινας και του Αμυνταίου τούτες τις μέρες ανάβουν κεριά ανάμνησης, μνημόσυνα αγαπημένων προσώπων, που σφράγισαν με το αίμα τους την ακεραιότητα και την ελευθερία της πατρίδας μας στο ΕΠΟΣ του 40.
Παρά τις όποιες προβλέψεις, ο Ελληνικός Στρατός όχι μόνο αμύνθηκε εναντίον των Ιταλών το 1940, αλλά τους ανάγκασε να αποσυρθούν ηττημένοι δεκάδες χιλιόμετρα προς τα πίσω. Ήταν οι στρατιώτες του 28ου και 33ου συντάγματος πεζικού που με την πίστη τους στην πατρίδα και τις αξιοθαύμαστες πολεμικές αρετές τους, συνεισέφεραν τα μέγιστα, ώστε, το μέτωπο Φλώρινας –Καστοριάς να καταρρεύσει γρήγορα, οι ιταλοί να ηττηθούν, με τελικό αποτέλεσμα την προώθηση της 15ης μεραρχίας ως την Κορυτσά!
Φυσικά δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε τον μεγαλειώδη αγώνα που κατέβαλαν οι αγωνιστές στα υπόλοιπα μέτωπα της Ηπείρου, αντιθέτως, η προσφορά τους έχει αναγνωριστεί και τραγουδήθηκε από όλα τα χείλη των Ελλήνων. Όντας Φλωρινιώτης θεωρώ ότι έχω την υποχρέωση να υπενθυμίσω σε κάποιους «σύγχρονους αναθεωρητές της ιστορίας» τον αγώνα που έδωσαν ήρωες το 40 (που αυτοί λησμόνησαν σήμερα), για να ζούνε ελεύθεροι αυτοί.
‘Ήταν παιδιά τα περισσότερα από τα χωριά της περιοχής, στην πλειοψηφία τους ¨δίγλωσσα¨ ελληνόψυχα ελληνόπουλα, «Αξιωματικοί και στρατιώτες … με εφ’ όπλου επετέθησαν ευθύς εξ αρχής ανατρέψαντες τον εχθρόν Ζητωκραυγάζοντας Ζήτω η Ελλάς!».(από το ημερολόγιο των συνταγμάτων).
Από την 28η Οκτωβρίου 1940 ξεκίνησε η κατάληψη υψωμάτων μέσα στο αλβανικό έδαφος, πρώτα το 28 και μετά δύο μέρες το 33 σύνταγμα πεζικού. Εφ όπλου λόγχη και κάτω από τα καταιγιστικά πυρά των ιταλών. Το πάθος και η πίστη τους έφεραν την ανατροπή στο μέτωπο της Δυτικής Μακεδονίας με αποτέλεσμα την οπισθοχώρηση των ιταλικών δυνάμεων, έχοντας φοβερές απώλειες (νεκρούς και τραυματίες ) όπως και τους πρώτους αιχμαλώτους (50 μόνο στο ύψωμα βερνίκ). Ταυτόχρονα οι αλπινιστές του εχθρού υπέστησαν πανωλεθρία στην βόρεια Πίνδο, όταν αποκόπηκαν οι εφοδιοπομπές τους.
Η ιδιαίτερη μνεία που κάνω σήμερα για τα συντάγματα της Φλώρινας τα 28 και το 33, γίνεται για έναν και μοναδικό λόγο. Είναι ο καταλύτης που έκανε τους επιτιθέμενους ιταλούς να αλλάξουν τα σχέδιά τους. Αμυνόμενοι πλέον, προσπαθούν να αποφύγουν μια βαριά ήττα(την οποία υπέστησαν τελικά)και χάσουν το ¨γόητρο του Μεγάλου¨.
Αξιοσημείωτο δε είναι να αναφέρουμε ενδεικτικά μόνο μία ημέρα, την 14η Νοεμβρίου του 1940, όπου επιτιθέμενοι μόνο με εφ όπλου λόγχη και χειροβομβίδες, δίχως την προστασία πυροβολικού, πέτυχαν τον σκοπό τους αλλά το τίμημα ήταν μεγάλο : 42 Νεκροί και 161 τραυματίες !
Τέτοιους Ήρωες έβγαλε ο τόπος μας τέτοια παλικάρια γέννησε η Μάνα Μακεδονία, αυτοί οι ήρωες έκαναν τον Τσώρτσιλ να εκστομίσει εκείνο το περιβόητο «οι ¨Ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες»
Η αλήθεια είναι ότι νιώθω πολύ ¨μικρός¨ για να καταγράψω γεγονότα και χαρακτήρες ηρώων, έχω όμως την εμπειρία της ζωής μου με αυτούς τους Ανθρώπους και τους απογόνους τους, γιατί ακούγοντας από παιδί τις ιστορίες όσων επέζησαν είχα την ευλογία της αφήγησης της πραγματικής ιστορίας και όχι της ¨γιαλαντζή¨ που κάποιοι προσπαθούν να φαλκιδεύσουν σήμερα. Είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε από κοντά τον ¨τυφλό μαέστρο ¨ του ΦΣΦ ο Αριστοτέλης, τότε ανθυπολοχαγό Δημήτριο Λιώτση ( έχουμε την ευλογία των χορωδιών του ακόμα και σήμερα), γνώρισα από κοντά τον άνθρωπο που τον μετέφερε στην πλάτη του και τον έσωσε, έναν άλλο ταπεινό ήρωα που δεν μπορούν οι λέξεις να εκφράσουν το δέος με το οποίο τον άκουγα (όταν μιλούσε με τον πατέρα μου) .(είναι πολλοί ακόμα αυτοί που μπορώ να αναφέρω….)
Αυτούς τους ήρωες τιμούμε εμείς στην Φλώρινα στην επέτειο του ΟΧΙ !
Αυτούς που έδωσαν την ζωή τους για εμάς και τα παιδιά μας !
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ!
Υ.Γ. Η Ιστορία γράφεται από ήρωες στα πεδία των μαχών και όχι από κονδυλοφόρους που υπογράφουν κατάπτυστες συμφωνίες, οι πρώτοι τιμώνται αιώνια, οι δεύτεροι αποδομούνται από τον Λαό!
