ΤΟΥΡΚΙΑ- ΕΛΛΑΔΑ: ΣΧΕΣΕΙΣ ΟΡΓΗΣ
Το φαινόμενο Ρετζεπ Ταϊπ Ερτογάν, ο ηγέτης και πρόεδρος της γείτονος Τουρκίας, μια αμφιλεγόμενη όσο και αινιγματική προσωπικότητα που έχει κατορθώσει με τον τρόπο του να προβληματίζει τους μεγάλους ηγέτες του κόσμου. Αντιτίθεται προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, αλλά και τις ΗΠΑ, όταν αυτοί γίνονται εμπόδιο στην αλαζονεία και τα μεγαλεπίβολα σχέδια δημιουργίας της γαλάζιας πατρίδας των ονείρων του, όπως και της αναβίωσης της πάλαι ποτέ οθωμανικής αυτοκρατορίας, όνειρο βέβαια ανέφικτο τα σημερινά δεδομένα. Επιχειρεί την εντυπωσιακή του προβολή προς το εσωτερικό του ακροατήριο, κάτι που το έχει ανάγκη, προκειμένου να παραμένει στην εξουσία μεθυσμένος και γαντζωμένος σ΄αυτήν.
Όμως δυστυχώς η αιχμή του δόρατος είναι η Πατρίδα μας που του χαλάει τα όποια επεκτατικά σχέδια και διεκδικεί Νησιά, Βραχονησίδες, υφαλοκρηπίδα, υπέδαφος, ακόμη και χερσαία εδάφη. Συχνά ακούμε διάφορες αρνητικές απαξιωτικές αλλά και απειλητικές δηλώσεις, ανάλογα με τις ορέξεις των διαφόρων στελεχών και συνοδοιπόρων του Ερτογάν, που ευθέως αμφισβητούν ακόμη και τις διεθνείς υπογεγραμμένες συνθήκες, όπως κάνει άλλωστε και ο ίδιος ο Τούρκος ηγέτης.
Σε τελευταία ανάλυση για όλα τα κακά της μοίρας τους φταίνε οι Έλληνες και δεν χάνουν την ευκαιρία με κάθε τρόπο να μας δείχνουν τις εχθρικές τους διαθέσεις.
Πριν ένα χρόνο γίναμε μάρτυρες των επεισοδίων στον Έβρο, όπου Τούρκοι συνοριακοί Στρατοχωροφύλακες έσπρωχναν εκβιαστικά τους ταλαιπωρημένους μετανάστες να διαβούν τα χερσαία σύνορά μας. Αναγκάζοντάς μας, στην κατασκευή έξτρα οχυρωματικών έργων και την πιο αυστηρή φύλαξη των συνόρων μας, με συμμετοχή και φρουρών από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως ένδειξη αλληλεγγύης, αλλά και προάσπισης των Ευρωπαϊκών συνόρων, δίνοντας έτσι το ανάλογο μήνυμα στους γείτονές μας.
Η ίδια πιεστική κατάσταση επικρατεί και στα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου. Η Τουρκία χρησιμοποιεί τους εξαθλιωμένους μετανάστες εκβιαστικά, ως μέσον πίεσης προς την Ε.Ε. για να ενδίδει στις ορέξεις τους συνήθως για οικονομικές απαιτήσεις και όχι μόνο. Με αυτή την κακή συμπεριφορά και εκτοξεύοντας μόνιμα απειλές και παραβιάσεις κατά της πατρίδας μας και υπό την απειλή ενός προκλητικά επιδιωκόμενου θερμού επεισοδίου με απρόβλεπτες καταστροφικές συνέπειες και για τις δύο χώρες. Έχουμε γίνει κατά καιρούς μάρτυρες τέτοιων επεισοδίων ανάμεσα σε πολεμικά πλοία των δύο χωρών και ευτυχώς δεν ενδώσαμε. Υπό αυτές τις συνθήκες είμαστε διαρκώς υποχρεωμένοι να εξοπλιζόμαστε με νέα σύγχρονα όπλα και να διατηρούμε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις σε ξηρά, αέρα και θάλασσα με δυσβάστακτο υψηλό κόστος. Δαπάνες τις οποίες θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε σε κοινωνικούς τομείς βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής των Ελλήνων.
Η Τούρκικη αντιπολίτευση, όπως και όλοι οι σώφρονες πολίτες, φαίνεται ότι δεν έχουν την δυνατότητα να σταματήσουν την ξέφρενη και καταστροφική πορεία του απρόβλεπτου και επικίνδυνου Ερτογάν. Η Τουρκία δυστυχώς γι΄αυτήν, πληρώνει βαριά το οικονομικό τίμημα της αλλοπρόσαλλης πολιτικής του ηγέτη της με διαρκή υποτίμηση του νομίσματος της, καθώς και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των τούρκων πολιτών, ιδιαίτερα των χαμηλών τάξεων δηλαδή των περισσοτέρων.
Καθεστωτική αντίληψη διακυβέρνησης έχοντας με την στήριξη των ακραίων εθνικιστών εντός και εκτός κοινοβουλίου. Ο τούρκος ηγέτης έχει συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες του κράτους, λειτουργεί και συμπεριφέρεται σαν πραγματικός δικτάτορας, έχοντας εκτοπίσει και φυλακίσει με διάφορα προσχήματα όλους τους αντιπάλους του πολιτικούς, στρατιωτικούς, δικαστικούς και άλλους. Δυστυχώς έχει εξελιχθεί σε επικίνδυνο ηγέτη για την Διεθνή κοινότητα, αλλά και για την ίδια του την χώρα.
Η Τουρκία έχει επεκτείνει την στρατιωτική της παρουσία σε άλλες χώρες της Αφρικής και της Ασίας.
Έχει εμπλακεί στη Συρία, σε έναν ανούσιο όσο και καταστροφικό πόλεμο απ’ όλες τις πλευρές, οικονομικό, πολιτικό, αλλά και απώλειας ανθρωπίνων ζωών προσπαθώντας να αποκομίσει γεωπολιτικά και οικονομικά οφέλη. Ο κ. Ερτογάν θέλει να επιβληθεί ως μεγάλη περιφερειακή δύναμη, αδιαφορώντας για το τεράστιο κόστος σε μία κλυδωνιζόμενη και σε δεινή θέση οικονομία που δείχνει να έχει ξεπεράσει τα όρια της.
Εξήντα δύο διερευνητικές επαφές μεταξύ επιτροπών των δύο χωρών μας, δίχως κανένα ουσιαστικό επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Η ελαστική δυστυχώς πολιτική της Ε.Ε. προς την Τουρκία, καθαρά για λόγους δικών της επιμέρους συμφερόντων, δεν θέλει να προχωρήσει σε επιβολή κυρώσεων. Την ίδια παρελκυστική ταύτιση ακλουθούν, τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΗΠΑ και μία Τουρκία η οποία παίζει σε όποιο ταμπλό τη συμφέρει κουνώντας το δάχτυλο σε όποιον θεωρεί εμπόδιο των σχεδίων της και κυρίως σ΄εμάς και την Κύπρο.
Ο τούρκος ηγέτης δεν αναλογίζεται ότι τα εδάφη που αμφισβητεί τώρα ήταν και είναι Ελληνικά, αλλά και η μισή δική του χώρα κάποτε ήτανε Ελλάδα. Τα παράλια του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας, αλλά και ο Πόντος ακόμη και σήμερα είναι γεμάτα από αιμάτουσες πόλεις με Ελληνικές ρίζες.
Η Τουρκία οφείλει μέγα μέρος της αρχικής της ανάπτυξης κυρίως στον ελληνικό της πληθυσμό ο οποίος μετά από αλλεπάλληλους και σκληρούς διωγμούς έχει απομείνει πλέον εξαιρετικά ελάχιστος. Χάρη ιδίως και στην ύπαρξη του οικουμενικού Πατριαρχείου.
Φέτος εορτάζουμε την ιστορική επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 και την αποτίναξη από τον Τουρκικό ζυγό. Είναι πολλά τα κράτη που μας τιμούν και γιορτάζουν μαζί μας. Οι μόνοι ασφαλώς που αισθάνονται άβολα είναι οι Τούρκοι γείτονές μας.
Για εμάς σαν έθνος, η Τουρκία αποδεικνύεται ένας επεκτατικός, αναξιόπιστος και ασυνεννόητος κακός γείτονας, τον οποίο κανείς δεν θα ήθελε να έχει.
Καλαμαριά 30-03-2021
Συμεών Σταματόπουλος
