Από όλες τις αρετές- καλοσύνες- προτερήματα, πιο ψηλά βρίσκεται η αγάπη στην κλίμακα- σκάλα των Χριστιανικών αξιών. Όπως από τη δικαιοσύνη «τη συλλήβδην- συνολική αρετή» των αρχαίων Ελλήνων εκπορεύονται όλες οι άλλες αρετές, για παράδειγμα: τιμιότητα, φιλαλήθεια, υπευθυνότητα, εργατικότητα, συνέπεια, το ίδιο και από την αγάπη πηγάζουν οι άλλες Χριστιανικές αρετές, πίστη, ελπίδα, ταπεινοφροσύνη, φιλοξενία, φιλευσπλαχνία, υπομονή (καρτερικότητα) αυτοθυσία. Ενόψει των Χριστουγέννων η αγάπη αποκτά αυθεντικό και επιτακτικό χαρακτήρα στην πράξη για αλληλεγγύη- αλληλοβοήθεια όλων μας προς τους πάσχοντες- αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας για βασικά αγαθά επιβίωσης. Η φτώχεια που επεκτείνεται και παρατείνεται ολοένα και περισσότερο στο κατώτερο κοινωνικό στρώμα, δεν πρέπει να μας αφήσει σε καμία περίπτωση ανάλγητους- άπονους και ανεπηρέαστους μπροστά στη δυστυχία των συνανθρώπων μας.
Η χειμερινή περίοδος που διανύουμε είναι ιδιαίτερα σκληρή στο νομό μας με τις χαμηλές θερμοκρασίες και αυτό σκορπάει φόβο στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες για επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης. Το προσκλητήριο σάλπισμα του Δήμου Φλώρινας για τη συγκέντρωση αγαθών παραμονές των γιορτών με το σύνθημα «Αγάπη- Αλληλεγγύη» δίνει ελπίδα και παρηγοριά στους φτωχότερους για την έμπρακτη συμπαράσταση των πολιτών της Φλώρινας. Παρόμοιες πράξεις αγάπης γίνονται σε όλους τους Δήμους της χώρας μας για την άμβλυνση- ελάφρυνση των πιο φτωχών οικογενειών. Η αγάπη είναι τρόπος ζωής απλός και ταπεινός γι’ αυτό και υιοθετείται εύκολα ως συνήθεια από τους ανθρώπους του μόχθου, του μεροκάματου. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι και άνθρωποι πλούσιοι δεν εμφορούνται από αισθήματα αγάπης- προσφοράς. Δεν δοκιμάζεται στα λόγια μόνο τα καλά η αγάπη, αλλά κυρίως στην πράξη. «Μη αγαπώμεν λόγω μήδε γλώσση, αλλά εν έργω και αλήθεια» τονίζει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Στη θεία λειτουργία της εκκλησίας μας η αγάπη είναι η κεντρική ιδέα της τελετουργίας. Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς Κορινθίους αναφέρει τον ύμνο της αγάπης με αξεπέραστο ανθρωπιστικό νόημα. Αποσπασματικά στην παράγραφο 7-8 του ύμνου: η αγάπη πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας είναι γνωστό ανέκαθεν ιδίως σε δύσκολες περιστάσεις της κοινωνίας, όπως σήμερα με την κρίση.
Ο εθελοντισμός και τα συσσίτια των Μητροπόλεων επιτελούν έργο κοινωνικό καθημερινά σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος. Οι άνθρωποι της καλοσύνης και της αγάπης προσφέρουν στους άλλους με οποιονδήποτε τρόπο και για τον εαυτό τους σχεδόν τίποτε. Γεμίζει η ψυχή τους χαρά και ευχαρίστηση όταν βοηθήσουν κάποιον άλλο. Το βλέμμα και το πρόσωπο των ανθρώπων που εκπέμπουν αγάπη μας πείθει πολλές φορές από το παρουσιαστικό τους και μόνο. Το αίσθημα της ψυχικής ηρεμίας και γαλήνης φωλιάζει στα μάτια και στις καρδιές των ανθρώπων που αγαπούν, είναι καλοσυνάτοι. Στην καθημερινή ζωή πολλές φορές παρεξηγούν την αγάπη στην παραφθαρμένη της έννοια του αγαθού, του οπισθοδρομικού, του άξιου για έμπαιγμό και λοιδωρία- κοροϊδία. Τέτοια νοοτροπία έχουν βέβαια όσοι απαξιώνουν την αγάπη στην πράξη, στη ζωή, ως ένα φαινόμενο διαστροφής. Η αγάπη όπως και η αλήθεια ως υπερχρονικές αξίες διαποτίζουν πάντοτε τις καρδιές των ανθρώπων μόνο όταν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να ευδοκιμήσουν και να βλαστήσουν ανθρωπιστικοί καρποί μετά από τιτάνια αποθέματα υπομονής, εργατικότητας μάλιστα ανιδιοτελούς- χωρίς προσωπικό συμφέρον, ως πράξη αληθινής κυριολεκτικά αυτοθυσίας.
Ολοκληρώνοντας το σημερινό μας δημοσίευμα θα σταθώ να επισημάνω μόνο μία φράση του Αγίου Αυγουστίνου: Το μέτρο της αγάπης είναι να αγαπάς χωρίς μέτρο. Χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία και χαρά.
Πέτρος Πρ. Γούλιος
