Οι φτωχοί τα εξιλαστήρια θύματα!
Πληρώνουν την κρίση χωρίς να φταίνε!
• Το έγκλημα αυτό όφειλε να το
εμποδίσει η κρατούσα Εκκλησία
Του Γαβριήλ Θ. Λαμψίδη
[email protected]
Οι αλήθειες του Ευαγγελίου δεν μπαίνουν σε καμιά σύγκριση. Γι’ αυτό είναι πάρα πολύ σκληρό το τίμημα για όσους τις ανταγωνίζονται, όπως επίσης για όσους δεν τις λαμβάνουν υπόψη τους. Η κρατούσα Εκκλησία, που συνεχίζει να παραμένει δούλη του Καίσαρα, ακόμη και σήμερα, ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Δεν τις λαμβάνει υπόψη της, παρά το γεγονός ότι οι δεσποτάδες συστήνονται ως εκπρόσωποι του Χριστού επί της γης και συνεχιστές του έργου των αποστόλων! Σπανίως – κι’ αν έγραφα, καθόλου, θα ήμουν πιο ακριβής – αναφέρονται οι δεσποτάδες και οι «αυλικοί» τους ιεροκήρυκες στη δυναμική της ρήσης του Κυρίου: « Πυρ ήλθον βαλείν επί την γην και τι θέλω ει ήδη ανήφθη » ( Λουκά 12, 49 ). Σε ελεύθερη απόδοση: « Φωτιά ήλθα να βάλω στη γη και τι άλλο θέλω αν έχει κιόλας ανάψει ». Και σε ακόμη πιο ελεύθερη απόδοση: « Ήρθα για να δείτε ότι το να είναι οι φτωχοί τα εξιλαστήρια θύματα είναι φωτιά και τι άλλο θέλω από το να δείτε το έγκλημα αυτό και να το εμποδίσετε »…
Είναι σωστή η εκτίμηση ότι η αυτοκτονία του 77χρονου, Δημητρίου Χριστούλα, είχε την επίδραση συνταρακτικού γεγονότος πάνω στην Ελληνική κοινή γνώμη και ότι ο χρόνος της οδυνηρής περιπέτειας που περνάει η Πατρίδα μας χωρίστηκε στα δύο, αφήνοντας πίσω το πηχτό σκοτάδι της απελπισίας. Αυτό που θα ακολουθήσει από εδώ και μετά δεν θα έχει καμιά σχέση με αυτό που συνέβαινε πριν από την ηρωϊκή θυσία του 77χρονου. Οι δηλώσεις των χρεοκοπημένων και βουτηγμένων στην ευθύνη πολιτικών, οι αερολογίες του αχυράνθρωπου, που παριστάνει τον «πρωθυπουργό» και οι διεθνείς συνωμότες που συντονίζουν σε καθημερινή βάση τα τσιράκια τους εδώ, βρήκαν το μάστορά τους, καθώς μέσα από το διάβημα του συνειδητοποιημένου αυτού Έλληνα, ξεπρόβαλλε όχι απλά η ελπίδα, αλλά η βεβαιότητα ότι για άλλη μια φορά τα αδύνατα θα γίνουν δυνατά και ο Ελληνισμός θα αναδειχτεί σε πνευματικό τιμονιέρη των λαών της Οικουμένης.
Δυστυχώς, η κρατούσα Εκκλησία δεν αντιλήφθηκε τίποτα! Περιορίστηκε σε μια δήλωση, με την οποία εξέφραζε τη …λύπη της και γύρισε στη βόλεψή της. Η αγωνία των δεσποτάδων είναι μήπως ο σύμμαχός τους Καίσαρας προχωρήσει στη διακοπή της μισθοδοσίας των ιερέων. Αλλά για τους γνωρίζοντες, η αγωνία των δεσποτάδων είναι θεατρική. Διότι τέτοιο ζήτημα δεν υφίσταται, προέκυψε τεχνηέντως για να ανανεωθεί και να γίνει σκληρότερος ο έλεγχος των δεσποτάδων πάνω στον ιερό κλήρο και για να αισθάνονται οι οικογενειάρχες, ως επί το πλείστον, ιερείς ότι η μοίρα τους εξαρτάται από τον (…ανύπαρκτο έτσι κι’ αλλιώς ) δυναμισμό των δεσποτάδων.
Η κρατούσα Εκκλησία δεν παίζει κανένα ρόλο ακόμη, παρ’ ότι οι αδιόρθωτοι πολιτικοί διαχειρίζονται αυθαίρετα, παράνομα και αντισυνταγματικά όλες τις υποθέσεις που αφορούν το παρόν και το μέλλον της πατρίδα μας. Ελληνικό Έθνος και Ορθοδοξία θα έπρεπε κανονικά να ήταν στο πόδι προ πολλού χρόνου. Δεν χρειαζόταν να κάνει κανείς το συντονιστή. Διότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχουν στρατόπεδα και αντίπαλοι. Όταν ενωθούν, για να εκπληρώσουν το χρέος τους, Ελληνισμός και Ορθοδοξία, τα εμπόδια εξαφανίζονται και όπως διάβολος φοβάται και φεύγει στη θέα της καταλυτικής δύναμης του Σταυρού, έτσι θα είχαν εξαφανιστεί και δαιμονισμένοι πολιτικοί από το προσκήνιο. Μέχρις ώρας, οι αναθεματισμένοι πολιτικοί και οι ξένοι «προϊστάμενοί» τους, μπορούν και αλωνίζουν γιατί η κρατούσα Εκκλησία και οι αχρηστευμένοι από τον κομματισμό θεσμικοί φύλακες της ακεραιότητας της χώρας, αποδείχτηκαν κατώτεροι των κρισίμων περιστάσεων.
Επιτρέπει η κρατούσα Εκκλησία να δοκιμάζονται έως θανάτου οι Έλληνες, ενώ ξέρει ότι δεν έφταιξαν σε τίποτα κι’ ενώ ξέρει επίσης ότι εκείνοι που κατέστρεψαν ολοσχερώς την οικονομία της χώρας και την εξευτέλισαν διεθνώς, έχουν εξασφαλίσει για τους εαυτούς τους και «του πουλιού το γάλα», ως αντίτιμο της προδοσίας. Τι αντιπροσωπεύει με αυτή τη στάση της η κρατούσα Εκκλησία και, μήπως, μόνο γι’ αυτό το λόγο κρατιέται σφιχτά από το χέρι του Καίσαρα, γιατί ακριβώς δεν της έμεινε υπόληψη απέναντι στο λαό του Θεού;
Μπορεί η κρατούσα Εκκλησία να μην διαθέτει τρόπο δυναμικής παρέμβασης, αλλά και δεν χρειάζεται να έχει. Το Ευαγγέλιο είναι πιο δυνατό από όλα τα στρατεύματα της γης μαζί. Όταν μπει μπροστά η Εκκλησία θα ακολουθήσει σύμπας ο λαός του Θεού. Αλλά αυτό το ξέρουν ότι θα συμβεί μόνον οι πιστοί και το αγνοούν οι αθεόφοβοι και οι καιροσκόποι…
