Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, που μονοπωλεί το πολιτικό ενδιαφέρον, νομίζω ότι είναι σαφές, όσο κι αν οι τόσες προσεγγίσεις και ερμηνείες θολώνουν την εικόνα: η τεχνητή πόλωση, που δημιουργήθηκε από τα στελέχη του Σύριζα, στην προσπάθειά τους να συσπειρώσουν τους πολίτες που κινούνται στον κεντροαριστερό χώρο, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα -αν και αποτελεί τακτική εκλογικού πολέμου στην οποία, κατά γενική ομολογία, έχουν μεγάλη εμπειρία οι αριστεροί.
Παρακολουθήσαμε την αποκαθήλωση της «πρώτης φοράς Αριστερά».
Η κυβέρνηση που, ενώ ισχυρίζονταν ότι είχε βάλει ψηλά τον πήχη της κάθαρσης, της αξιοκρατίας, της προσφοράς στον πολίτη (ιδιαίτερα στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα),κραδαίνοντας το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» αποδείχθηκε:
Υποτελής και πειθήνια όσο λίγες στα ξένα κελεύσματα και απαιτήσεις,
Εχθρική απέναντι στην αριστεία και την προκοπή ως συνέπεια της σκληρής δουλειάς, αντικαθιστώντας τους αρίστους με πετσίτες, καρανίκες, ομπρελοκρατούσες, αφισοκολλητές, χειροκροτητές και λοιπούς οπαδούς του δόγματος “η αριστεία είναι ρετσινιά”, που σε μία νύχτα από κομματικά παιδιά έγιναν ειδικοί σύμβουλοι, κυβερνητικά στελέχη, μεσάζοντες…
Υπερβολικά ανεκτική με τους Ρουβίκωνες και τις άλλες «αδελφές» αναρχικές ομάδες αλλά βιαίως κατασταλτική, με ξυλοδαρμούς, προληπτικές προσαγωγές και άφθονα χημικά για τον λαό που κατέβηκε σε τόσα συλλαλητήρια για την Μακεδονία.
Υπερπροστατευτική για τους κάθε είδους (λαθρο)μετανάστες και για κακοποιούς έγκλειστους στις φυλακές για κακουργηματικές πράξεις αλλά, συνάμα, φοβερά αδιάφορη και προκλητικά υποκριτική για τους απλούς πολίτες που ζουν στην ανασφάλεια και τον φόβο, για τους άστεγους, τους νεόπτωχους, τους ηλικιωμένους, τους νέους και τις νέες, τους άνεργους, και γενικά την, εξαφανισμένη πλέον, «μεσαία τάξη».
Αδίστακτη και επικίνδυνη: οι Αριστεροί κυβερνήτες μας δεν δίστασαν μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια να διχάσουν τον λαό, να επαναφέρουν εμφυλιοπολεμικές έριδες, να χαρίσουν τα πάντα, και στο τέλος να προδώσουν τη Μακεδονία, δηλαδή την Ελλάδα.
Σε ένα τέτοιο τοπίο κλήθηκε ο ελληνικός λαός να ψηφίσει για την Ευρώπη και την αυτοδιοίκηση, και το έκανε! Ο χαλκευμένος φανατισμός περιόρισε τις όποιες συζητήσεις, ευτέλισε το επίπεδο, εξαφάνισε τις θέσεις, αντικατέστησε τα πολιτικά κριτήρια με αυτά του «πάθους» και του «θυμικού», ανέδειξε-για άλλη μια φορά-την κατάρα του διπολισμού, που μπορεί να συμφέρει τα μεγάλα κόμματα, αλλά όχι πάντα τον Λαό.
Έτσι περιορίστηκαν στο ελάχιστο οι όποιες θέσεις των κομμάτων για την Ε.Ε., και τελικά δεν συζητήσαμε ποια Ευρώπη θέλουμε (με εξαίρεση λίγες μόνο φωνές).
Δεν ψήφισε ο λαός για ευρωβουλευτές και αυτοδιοίκηση. Ψήφισε συνειδητά και καθαρά για αυτά που τον πλήγωσαν: τον «πολακισμό» και την έπαρση της καρέκλας, την «ύβρη» των διοικούντων, τους ρουβίκωνες και τους οργανωμένους «δικαιωματιστές», τα χημικά και τη βία σε βάρος των διαμαρτυρόμενων πολιτών.
Αναμφίβολα, ο απόλυτος καταλύτης που οδήγησε στο αποτέλεσμα ήταν (και θα είναι για πολύ ακόμη) η «Συμφωνία των Πρεσπών», περνώντας σε δεύτερη μοίρα τον «οικονομικό πόλεμο» που δέχεται επί εννέα και πλέον έτη η χώρα.
Η ΝΔ κέρδισε, της δόθηκε το δικαίωμα και η εντολή να διεκδικήσει την κυβέρνηση στο μέλλον και να γιάνει τον πληγωμένο εγωισμό του Έλληνα. Εύλογα όμως, εγείρονται πολλά ερωτηματικά, από τις περίεργες «δηλώσεις» διαφόρων στελεχών, μα και του ίδιου του Κ. Μητσοτάκη (θα σεβαστώ την συμφωνία- θα απαλύνω τα αρνητικά της). Ακόμα δε περισσότερο από τις διφορούμενες θέσεις για την οικονομία, την εξωτερική πολιτική και άμυνα και επιπλέον για τα εξίσου σημαντικά (εργασιακά-απολύσεις-ανεργία-συντάξεις-μισθολόγια-ιδιωτικοποιήσεις-ανάπτυξη κ.α).
Το ΚΙΝΑΛ δεν ανέβασε θεαματικά τα ποσοστά του, αλλά οπωσδήποτε ξεκίνησε η επιστροφή των παλαιών πασόκων στον χώρο τους, έπειτα από το πενταετές ταξίδι αναψυχής με το καράβι του Σύριζα, που άρχισε σιγά-σιγά να «μπάζει».
Δεν έχασε η Χ.Α. τα ποσοστά της, απλά κάποιοι «ξύπνησαν» και αντιλήφθηκαν την αλήθεια.
Η «Ένωση Κεντρώων» έπεσε θύμα του διπολισμού -παρόλο που στο εθνικό θέμα φέρθηκε «Λεβέντικα»- την ώρα που το «Ποτάμι» πνιγόταν στα απόνερα της λίμνης και των επιλογών του.
Οι ΑΝΕΛ το ίδιο. Πλήρωσαν την επίμονη ανεκτικότητα απέναντι στον κυβερνητικό εταίρο, κυρίως τον κρίσιμο Ιούνιο του 18…
Όσο για τις «λύσεις» επιπέδου κηραλοιφών, ο χρόνος θα δοκιμάσει την αποτελεσματικότητά τους…
Θεωρώ, τέλος, την παρέμβαση -για μια ακόμη φορά- του τουρκικού παράγοντα στη Θράκη ιδιαιτέρως επικίνδυνη, για λόγους προφανείς. Την ίδια στιγμή, βεβαίως, εμείς έχουμε εγκαταλείψει την Βόρειο Ήπειρο και τους απανταχού της γης Έλληνες…
Τελικά, ο λαός στην πλειοψηφία του ψήφισε με συναίσθημα, λογική και εθνική ευθύνη, αναζητώντας δικαίωση, ανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειας, ένα καλύτερο μέλλον.
Ο σκοπός επετεύχθη! Η κυβέρνηση σε επιθανάτιο ρόγχο, προσπαθεί να έχει όσο το δυνατό λιγότερες απώλειες στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, τις οποίες επέσπευσε γνωρίζοντας ότι όσο περνά ο χρόνος η φθορά που υφίσταται μεγιστοποιείται.
Σταδιακά, πλέον, οι «αγανακτισμένοι» του 2012 μεταλλάσσονται σε «τιμωρούς».
Θεωρώ όμως ότι, το 21% των «Λοιπών» είναι αυτό που στο μέλλον θα καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις, το ποιος και πώς θα κυβερνά. Μέσα σε αυτό υπάρχουν Υγιείς δυνάμεις που οφείλουν να συνεργαστούν με απώτερο σκοπό το συμφέρον της Πατρίδας.
Είναι πλέον στο χέρι των Πατριωτικών οργανώσεων, στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές να ενωθούν, με ένα και μόνο κριτήριο, το συμφέρον της Πατρίδας, και με σταθερή προσήλωση στις ελληνορθόδοξες αξίες του Έθνους μας.
Επειδή πιστεύω ότι, τελικά, στις ευρωεκλογές ο Λαός ψήφισε Ελλάδα…
Έχουμε ιερή υποχρέωση να Ενωθούμε για την Ελλάδα!
Υ.Γ. επισυνάπτω και μία χρήσιμη “τοποθέτηση” στο λινκ :
Ένωση των υγιών δυνάμεων χωρίς ιδεολογικά στερεότυπα και κλισέ
