Βαθιά στεναχωρημένος, ψυχικά κατακερματισμένος, σωματικά ράκος, έτσι νιώθω… φαντάζομαι και η πλειοψηφία των Ελλήνων Ορθοδόξων.
Το αίτιο να μην το αναλύσουμε, άλλωστε τόσοι ειδικοί, «έγκριτοι» περισπούδαστοι, υπερφίαλοι μίλησαν και αποφάσισαν ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ!
Είδαμε πολλά τραγικά να γίνονται, κάποιοι ανακάλυψαν τη χαρά της οικογένειας, του περιπάτου, της βόλτας με τον σκύλο-όλα καλά- εμείς όμως που είχαμε μάθει αλλιώς;
Αποδείξαμε την «νομιμοφροσύνη» όπως και την «υπακοή» μας στα κελεύσματα των ειδικών, αρχιερέων, πολιτικών, γιατρών και άλλων… που έχουν κυριολεκτικά με βία «επιβάλει» την απομάκρυνσή μας από τον οίκο του Θεού, που Σταυρώθηκε και Αναστήθηκε για Εμάς, δείχνοντάς μας τον δρόμο της Αιώνιας Ζωής.
Δεν είμαι θεολόγος, απλά ένας από τους πολλούς που «περιορίστηκαν».
Πιστεύω ειλικρινά ότι οι Αρχιερείς μας «πλανήθηκαν» σε καιρούς πονηρούς! Δεν μπορεί να γνωρίζουμε τι ειπώθηκε στην περίφημη συνάντηση της Δ.Ι.Σ. – Τσιόδρα, ούτε και πόσο τους «φόβισε» η ευθύνη της διασποράς ενός άγνωστου, αδυσώπητου, θανατηφόρου ιού. Άλλωστε είναι στο DNA του γένους μας και η «προστασία», η φύλαξη από κάθε κακό, και ίσως έτσι έπραξαν. Αποφάσισαν, αλλά δεν εισακούσθηκαν! Παρά το γεγονός ότι διαχρονικά η εκκλησία είναι αυτή που αποφασίζει για την «λειτουργία της».
Οι Εκκλησιές Έκλεισαν με πολιτική απόφαση και την ανοχή των αρχιερέων!
Ναι πάλι αφήσαμε μόνο του τον Χριστό όπως τότε! Μόνος στα Πάθη, μόνος στην Σταύρωση, μόνος στην Ανάστασή Του! Εμείς νοερά είμαστε μαζί Του «μένοντας σπίτι» επειδή η «κατ΄οίκον εκκλησία» δίχως ιερέα και αντιμήνσιο δεν υφίσταται!(κι ας λένε ότι θέλουν κάποιοι…)
Καταπατήθηκε κάθε ιερό και όσιο. Αμφισβητήθηκε ο ρόλος της Θείας Λειτουργίας, ακόμη και το «μέγα» μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, η ίδια η Θεία Κοινωνία, λοιδορήθηκε! Σημειώνω δε ότι έντεχνα, και εκ του πονηρού, κάποιοι κάνουν διάκριση της Θείας Λειτουργίας από τη Θεία Κοινωνία, ξεχνώντας ότι είναι αλληλένδετα και ότι χωρίς την Θεία Λειτουργία δεν νοείται Θεία Κοινωνία.
Την ίδια όμως στιγμή είδαμε εικόνες από ξεσαλώματα «ευπαθών» – «ειδικών» ομάδων με την ιδιαίτερα προκλητική ανοχή των οργάνων της τάξεως, που ενώ εκεί δεν επεμβαίνουν-ίσως και δεν μπορούν να πράξουν αλλιώς- ταυτόχρονα επιτηρούν με αυστηρότητα την τήρηση των νόμων έξω και μέσα στις εκκλησίες, μπαίνουν με φακούς και ψάχνουν «παραβάτες» στα στασίδια, διώχνουν και βάζουν πρόστιμα σε όσους προσκυνούν τα Άγια των Αγίων, λοιδορούν και συλλαμβάνουν «ευσεβείς» γυναίκες, παιδιά, άνδρες, ιερείς, δεσποτάδες αντιμετωπίζοντάς τους ως το «χείριστο είδος» της κοινωνίας μας.
Και είναι πραγματικά λυπηρό ότι στην Ελλάδα μας επανεμφανίστηκε η τάξη των ρουφιάνων. Καταδότες, που με προκάλυμμα την νομιμοφροσύνη τους …καταγγέλλουν (πάντα όμως ανωνύμως – παλιά είχαν κουκούλες τώρα η τεχνολογία τους επιτρέπει από το τηλέφωνο, όπως ισχυρίζεται η ΕΛΛ.ΑΣ.) τους Παραβάτες Χριστιανούς!
Πάντοτε είχαμε ρουφιάνους, στη γειτονιά, στην εργασία, στον δρόμο, παντού, και πάντοτε οι ρουφιάνοι κέρδιζαν κάτι υλικό. Σήμερα όμως τι έχουν να κερδίσουν;
Τους ενοχλούν τα παιδιά που παίζουν, που περπατούν; Παιδιά είναι βαρέθηκαν, τι να κάνουν, υπακοή; Σε ποιόν; Δεν βλέπουν τι γίνεται στις “δομές”, στα πανηγύρια και τα αρραβωνιάσματα; Θέλουν να εκτονωθούν να παίξουν – με μέτρο φυσικά. Τί θέλετε, να γίνουν καταθλιπτικοί χρήστες του διαδικτύου; Υπάκουα σκυλάκια δεμένα με λουρί; Ποτέ άλλοτε δεν ήταν πιο υπάκουα τα παιδιά μας… λογικό είναι να υπάρχουν και κάποιες παρασπονδίες…
Και φυσικά δεν Θέλουν οι Πιστοί να πηγαίνουν στις εκκλησίες.
Τους ενοχλεί – πάντοτε τους ενοχλούσε απλά, τώρα βρήκαν ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα τους – οι μικρόψυχοι. Πολέμιοι της «Σύναξης τῶν Ορθοδόξων Πιστῶν», απέναντι σε όσα είναι αλληλένδετα με το Γένος των Ελλήνων, τον Χριστό, την Πίστη, την Ορθοδοξία. Είναι κάποιοι «κακόψυχοι» που επειδή αυτοί δεν βγαίνουν, δεν πρέπει να βγεί κανένας άλλος… Είναι οι ίδιοι που κάθε Μεγάλη Παρασκευή διοργανώνουν κρυφές ή φανερές κρεατοφαγίες, νεοπαγανιστές, αλλόθρησκοι και άλλοι … που ανήκουν σε ιδιαίτερες ομάδες, όπου, κάθε τι το χριστιανικό προκαλεί τα «σκοτεινά», «δαιμονικά» βάθη της ψυχής τους -ίσως έτσι να διώχνουν τις τύψεις. Όλοι αυτοί, οι απέναντι, παραμένουν μία μικρή μειοψηφία μπρός στο σύνολο του ελληνικού λαού.
Και ήρθε το κερασάκι στην τούρτα… μία όμορφα καλοστημένη επικοινωνιακή φιέστα από τον «ανηψιό» του πρωθυπουργού, τον δήμαρχο Αθηνών, με τις «ευλογίες» του «θείου» (αυτού που έκλεισε τις εκκλησιές) και φυσικά με «συνοδεία» της αστυνομίας, που τόσες μέρες έκοβε πρόστιμα… όπως στο αγροτικό που έκανε περιφορά την Παναγία την Τρυπητή. Προς Θεού, δεν έχω τίποτα με την αξιόλογη και καταξιωμένη κυρία Πρωτοψάλτη, πιστεύω ότι το έκανε με χαρά και αγάπη προς τον συνάνθρωπο, άλλωστε δεν της χρειάζεται αυτή η προβολή για την καριέρα της. Αναρωτιέμαι όμως: αλήθεια πόσο δύσκολο ήταν να επιτραπεί κάτι ανάλογο τη Μεγάλη Παρασκευή, ή το Μεγάλο Σάββατο, με τις κατά τόπους τελούμενες περιφορές-λιτανείες; Φαίνεται ότι κάτι είναι λάθος σε όλη αυτή την «κρίση», κάτι είναι στημένο (για το καλό μας…)κάτι «ζέχνει» και η μυρωδιά είναι αφόρητη…
Και έπειτα … πρώτη Μαίου, ήρθαν τα εξ αριστερών «χορευτικά» σχήματα της πλατείας συντάγματος (θυμίζοντας άλλες εποχές και άλλους …) να προστεθούν στο ήδη απαράδεκτο σκηνικό. Είναι πλέον επιβεβαιωμένο και πασιφανές ότι οι μόνοι που υπάκουσαν είναι οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όλοι οι άλλοι είναι ελεύθεροι να κάνουν ότι «γουστάρουν»…
Ο Χριστός ενοχλεί, είναι επικίνδυνος, ο Ορθόδοξος Λαός είναι επικίνδυνος, πρέπει να συμμορφωθεί “προς τας υποδείξεις”, να «μαντρωθεί» να ελέγχεται κάθε στιγμή όπως τα πρόβατα… γιατί έτσι θα μπορέσει να δεχτεί και άλλες αποφάσεις και πρακτικές.
Συγχωρέστε με μακρηγόρησα έχω άλλα τόσα να γράψω, αλλά όπως μου είπε κάποιος φίλος γιατρός σε μία τυχαία συνάντηση, όταν με είδε με μάσκα και γάντια:
«Τα καρναβάλια τελείωσαν βγάλε την μάσκα»
(επιτέλους ας καταλήξουν! φοράμε μάσκα ή όχι, πού, πότε πώς και ποια;)
Οι μάσκες έπεσαν… και ο νοών νοείτω …
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Πέτρος Γ. Γώγος
