Ξέρουμε όλοι πως τις τελευταίες δεκαετίες όλο και λιγότεροι εκκλησιάζονται. Σήμερα οι εκκλησίες είναι σχεδόν άδειες. Και αυτό συμβαίνει όχι γιατί οι Φλωρινιώτες έπαψαν να πιστεύουν αλλά κυρίως γιατί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ξεπερνάνε τις αντοχές τους. Η αγορά έγινε σκληρότερη και ο καθένας και η καθεμιά έχει επιδοθεί στο κυνήγι του μεροκάματου. Να τα φέρουν βόλτα στον οικογενειακό τους κορβανά.
Οι συνεχείς οικονομικές κρίσεις, η μεγάλη ανεργία, οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, άλλαξαν την συμπεριφορά μας. Τρανό παράδειγμα το γεγονός ότι άδειασαν τα χωριά μας. Υπάρχει νέκρα σε πολλά απ αυτά όταν πριν μερικά χρόνια έσφυζαν από ζωή. Μόνο την τελευταία δεκαετία ο πληθυσμός της ΠΕ Φλώρινας μειώθηκε κατά 10.2%. Κοντά σ αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι ο συγκεκριμένος τρόπος άσκησης της διοίκησης της μητρόπολης, οι σχέσεις της με τους πιστούς, μέχρι την έλευση του νέου μητροπολίτη δεν μπόρεσε να αφυπνίσει τους πιστούς.
Δεν λέω ο τέως μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος, ο οποίος εισέπραξε την αγάπη του κόσμου όσο κανένας άλλος μέχρι σήμερα, είναι καλός και άγιος , πράος και νουνεχής, προσωποποίηση της ηρεμίας, μπροστάρης στους αγώνες των Φλωρινιωτών για το πανεπιστήμιο, το φτηνό πετρέλαιο, δεν μπόρεσε να επαναφέρει τον κόσμο στις εκκλησίες.
Συνήθως οι ιεράρχες μας φροντίζανε τα του οίκου τους, εκτελώντας τα θρησκευτικά τους καθήκοντα εντός των εκκλησιών. Δεν λέω καλά είναι αυτά και τα από άμβωνος κηρύγματα αλλά χωρίς εκκλησίασμα είναι δώρο άδωρο. Μέχρι σήμερα η τακτική που εφαρμόστηκε δεν βοήθησε τους πιστούς να επανακάμψουν. Έτσι τουλάχιστον το βλέπουμε εμείς.
Ο νέος μητροπολίτης Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας κ. Ειρηναίος εισάγει «καινά δαιμόνια». Αλλάζει ριζικά την λειτουργία της μητρόπολης, θέτοντας συγκεκριμένους στόχους, που έχουν να κάνουν κυρίως με την έξωθεν καλή μαρτυρία της Μητρόπολης. Έχει ως στόχο να κοινωνικοποιήσει περισσότερο τους ιερείς, βγάζοντας τους από τους ναούς, χωρίς να παραμελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ως ιερείς, εκεί που ζει και δρα ο πολίτης, ο χριστιανός, δίνοντας ο ίδιος το καλό παράδειγμα. Από την άλλη στοχεύει με τον τρόπο αυτό να προσεγγίσει τον κόσμο και να τον ξαναφέρει στις εκκλησίες.
Φιλόδοξος μα και δύσκολος στόχος αλλά όχι ακατόρθωτος.
Στο πνεύμα αυτό είδαμε τον ιεράρχη μας στο μπλόκο των αγροτών στον Φιλώτα να κάνει αγιασμό και στη συνέχεια στην παράγκα που έστησαν οι αγρότες να συζητάει μαζί τους τα προβλήματα τους. Τον είδαμε στην κερκίδα των φιλάθλων στο γήπεδο παρακολουθώντας αγώνα χάντμπολ, σαν ένας από εμάς.
Επισκέφθηκε σχεδόν όλους τους πολιτιστικούς συλλόγους, συνομιλώντας πάντα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πολιτισμός στην περιοχή μας αλλά και τα λειτουργικά προβλήματα των συλλόγων. Είναι ο ποιμένας που θέλει να γνωρίσει σε βάθος το ποίμνιο του πως ζει και πως συμπεριφέρεται.
Ίσως κάποιοι διαφωνήσουν με τα γραφόμενα μου, ίσως διαφωνούν με την κινητικότητα του μητροπολίτη μας, προτιμώντας τον περιορισμένο στα καθαρώς θρησκευτικά του καθήκοντα εντός του ναού.
Ναι, εμένα μ΄ αρέσει να βλέπω τον δεσπότη μας συμμέτοχο στα κοινωνικά δρώμενα και γιατί όχι και στους κοινωνικούς αγώνες μεγάλους και μικρούς.
Γιατί να μην βρίσκεται και ο παπάς με τους φίλους και τους συγγενείς του στην καφετέρια, στην ταβέρνα, στην αγορά, εκεί που χτυπά η καρδιά της κοινωνίας; Πως θα τον νιώσουμε κοντά μας; Κι ο Χριστός γι αυτόν τον κόσμο δεν σταυρώθηκε;
Χρειαζόμαστε ένα Ιεράρχη που θα σπάσει αβγά. Που στην ποιμαντορία του θα σπάσει τα στερεότυπα, θα κάνει ρήξεις με κοινωνικό περιεχόμενο.
Ο κ. Ειρηναίος έχει καλές ιδέες και στόχους όπως:
-Την επαναλειτουργία της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής.
– Την κατασκευή νέου γηροκομείου ώστε οι άνθρωποι να ζούνε αξιοπρεπώς.
– την δημιουργία επισκέψιμου βυζαντινολογικού μουσείου, για την προστασία των βυζαντινών εικόνων, την ανάδειξη και προβολή τους, προς όφελος της Φλώρινας.
– Και φυσικά την επιστροφή των πιστών στους ναούς.
Ναι, θέλουμε έναν ιεράρχη που παράλληλα με τα εκκλησιαστικά του καθήκοντα θα εκτελεί και τα κοινωνικά του καθήκοντα. Θα αγωνίζεται για την καταπολέμηση της αδικίας, θα νοιάζεται για την ποιότητα ζωής του ποιμνίου του.
«Αρχή άνδρα δείκνυσι» και η αρχή του μητροπολίτη Ειρηναίου είναι εξαιρετική. Τα πρώτα δείγματα γραφής είναι ελπιδοφόρα. Ο λαός της Φλώρινας βρήκε ένα θερμό συμπαραστάτη στον καθημερινό του αγώνα για την ζωή.
«Τον πάω», όπως θα λέγανε και τα παιδιά μας.
Μπάμπης Θ. Τριανταφυλλίδης