Η μοναξιά των Χριστουγέννων
Σε βλέπω θαρρείς εμπρός μου στην μοναχική κάμαρά σου, καθισμένη στην παλιά ξεθωριασμένη σου πολυθρόνα.
Διατηρείς το ωχρό γλυκό σου πρόσωπο κι ας είναι λαβωμένο από τον χρόνο.
Κέρινο ομοίωμα αλλοτινής εποχής..Πρόσωπο ανέκφραστο,αχρωμάτιστο,βουτηγμένο στα παγωμένα αισθήματά σου και η αφόρητη μοναξιά σου, οδοιπορεί μάταια στην έρημο της ύπαρξής σου…
-Πώς τρέχει έτσι ο χρόνος;; Ποιος τον κυνηγά;;
Η ζωή και τα βιώματά σου,κλειδωμένα καλά στο ντουλάπι της μνήμης σου και όλες οι σκέψεις σου ταυτισμένες με την θλίψη..
Αλίμονον..
Χριστός γεννάται..
Γαλήνεψε πια απ΄τα παλιά σου πάθη. Δώσε την συγγνώμη σου. Γέμισε την ψυχή σου με ζεστασιά και ομορφιά…Κλέψε λίγο χρόνο από τον διπλανό σου,άλλωστε ροκάνισε αυτός πολύ απ΄τον δικό σου..
Και θυμήσου,η καρδιά και το πνεύμα ξέρουν να παλεύουν,αντέχουν,είναι πολεμιστές..
Χριστός γεννάται..
Άναψε το τζάκι κι αφουγκράσου..Για δες οι φλόγες !!! -πεταλούδες χρυσοκίτρινες,γεμάτες φως, αθώες κι αυτές,χορεύουν ασταμάτητα..
Και όσο αυτές αυτοπυρπολούνται από έρωτα,εσύ μην πεις,’φοβάμαι γιατί έπεσε το σκοτάδι’…
Στόλισε την κάμαρά σου με λαμπιόνια,χωρίς να σκεφτείς το ηλεκτρικό.
Γιατί από αύριο το ξημέρωμα όλα θα φωτίζουν εμπρός σου..
Χριστός γεννάται,και οι Άγγελοι,θα ψάλλουν μελωδικά ‘ Ωσαννά Αληθώς γεννάται.’
Γιατί ν΄αποτελείς εξαίρεση;
Χαίρε.Δεν είσαι μόνη.Σε σκέπτομαι.
Γι αυτό την ημέρα των δώρων,θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο να σου ζεστάνει το πέτο..
Για την ζεστασιά της ψυχής σου όμως,εσύ ευθύνεσαι..Μπορείς..σε ξέρω καλά..
Μόλις χτυπήσει δώδεκα,να κοιμηθείς ανάλαφρα στον ίσκιο της καρδιάς σου με τις όμορφες αναμνήσεις να στραφταλίζουν στα όνειρά σου..
………………………………………………………………….
Καλά Χριστούγεννα σε όλους εσάς.
Καλά Χριστούγεννα στους μοναχικούς ανθρώπους..
Αγγελική Γραφάκου
