Οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία, υφίστανται τη διακριτική μεταχείριση και γίνονται θύματα κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού. Δεν νοείται σε μια εποχή που η γυναίκα κατορθώνει να συνδυάσει πολλαπλούς και αντικρουόμενους ρόλους, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, να αποκλείονται ομάδες γυναικών από τομείς της καθημερινής ζωής.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, με αφορμή την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ημέρα που θυμόμαστε και τιμούμε τους αγώνες που έδωσε και συνεχίζει να δίνει το γυναικείο κίνημα, τονίζει ότι οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία, ακόμη περισσότερο οι πρόσφυγες και οι μετανάστριες με αναπηρία, οι μονογονείς, οι φυλακισμένες, οι τοξικοεξαρτόμενες, υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις τόσο λόγω του φύλου τους, όσο και λόγω της αναπηρίας τους. Για την ΕΣΑμεΑ η προώθηση της έμφυλης ισότητας των γυναικών με αναπηρία/χρόνια πάθηση και των μητέρων παιδιών με αναπηρία απαιτεί την οριζόντια ενσωμάτωση της διάστασης της αναπηρίας στο σύνολο των πολιτικών και πρακτικών και την ανάπτυξη στοχευμένων πρωτοβουλιών από την ελληνική Πολιτεία. Ιδιαίτερα λόγω της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, που η χώρας μας έχει κυρώσει με το νόμο, και το άρθρο 6 αυτής, που τονίζει:
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρίες υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις και, εν προκειμένω, λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη και ίση απόλαυση, από αυτά, όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη ανάπτυξη, προαγωγή και ενίσχυση των γυναικών, με σκοπό την εγγύηση της άσκησης και απόλαυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών που καθορίζονται στην παρούσα Σύμβαση.
