Για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου βαρυσήμαντα – με βαριά – βαθιά σημασία τα λόγια του εθνικού μας ποιητή της ελευθερίας. Στον Ύμνο για την Ελευθερία ποίημά του αποτελούμενο από 158 στροφές με τρόπο μοναδικό και ανεπανάληπτο όσο και ανεξάντλητο σε μέγεθος σκεπτικό του, οραματίσθηκε βαθυστόχαστα το μέλλον της πατρίδας του σε στέρεες βάσεις της ενότητας – ομοψυχίας όλων των Ελλήνων για την πραγματοποίηση του ονείρου της ανεξαρτησίας με την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού. Ο σημερινός μας τίτλος περιέχεται στους στίχους 3-4 στην στροφή 147 του ποιήματος που μελοποιήθηκε – πλαισιώθηκε με μουσική από τον Νικόλαο Μάντζαρο στις πρώτες – αρχικές δύο στροφές ο Εθνικός μας Ύμνος που σκορπάει ρίγη στις καρδιές όλων των Ελλήνων κάθε φορά που ανακρούεται σε επίσημες εθνικές γιορτές. Οι πόθοι και οι αγώνες τετρακοσίων και πλέον χρόνων δουλείας βρίσκονται με αριστοτεχνικό τρόπο συνδυασμένοι λογοτεχνικά και περιληπτικά, εμπνευσμένοι μέσα από βαθιά συγκλίνηση του ποιητή που τον ανέδειξαν σε αληθινό πρωτοψάλτη της ελευθερίας. Βαθύς γνώστης της ιστορικής πορείας του Έθνους μας χειρίστθηκε την Ελληνική γλώσσα μς απαράμιλλο ασυναγώνιστο τρόπο και αναγνωρίσθηκε ως πρωτομάστορας που έθεσε τις βάσεις της νέας Ελληνικής δημοτικής γλώσσας. Ζακυνθινός στην καταγωγή πέθανε στην Κέρκυρα γνήσιο τέκνο των Ιονίων Νήσων (Επτάνησα) και σπούδασε στην Παβία της Ιταλίας Νομικά, αλλά απορροφήθηκε – αφοσιώθηκε στην ποίηση και λογοτεχνία. Γνώστης της Ευρωπαϊκής πολιτικής των τριών τότε μεγάλων δυνάμεων: Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία που καθόριζαν τις τύχες των εξεγερμένων λαών και ζητούσαν ανεξαρτησία, στην 147 στροφή ολοκληρωμένα τονίζει: Μην ειπούν στον στοχασμό τους, τα ξένα έθνη αληθινά: Εάν μισούνται ανάμεσά τους, δεν τους πρέπει ελευθερία. Η εσωτερική διχόνοια που χαρακτηρίζει ανέκαθεν τη φυλή των Ελλήνων, σε δύσκολες στιγμές του έθνους αποβαίνει καταστρεπτική για τα συμφέροντα ολόκληρου του λαού. Γι αυτό τονίζει στην στροφή Ι44: Η Διχόνοια που βαστάει, ένα σκήπτρο (ραβδί) η δολερή, καθενός χαμογελάει, παρ’ το, λέγοντας και συ. Ι45: Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει έχει αλήθεια ωραία θωριά (εμφάνιση). Μην το πιάσετε, γιατί ρίχνει, εισέ δάκρυα θλιβερά. Είτε σε μια οικογένεια είτε σε ένα κράτος ευρύτερα δεν επικρατεί πνεύμα ενότητας – συνεργασίας – ομόνοιας, αποδυναμώνεται η ισχύς – συνισταμένη δύναμη και τότε γίνεται ευάλωτη – εύκολη στην άλωση – κυριαρχία των ξένων ή επίβουλων εχθρών που καραδοκούν πάντοτε για να μας υποδουλώσουν με κάθε τρόπο. Μόνο με κοινή πορεία – κάθοδο όταν πορευόμαστε είμαστε υπολογίσιμη δύναμη στους εχθρούς μας και δεν τολμούν να μας λυγίσουν. Έχουμε πάμπολλα παραδείγματα από την ιστορία μας για όσα πέτυχε η ενότητα – ομόνοια των Ελλήνων σε δύσκολες περιστάσεις. Στον Μαραθώνα, στη Σαλαμίνα νίκησαν τους Πέρσες ενωμένοι και τους αποθάρρυναν για πάντα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ένωσε όλους τους Έλληνες υπό την αρχηγία του και έφτασε μέχρι τον Ινδό ποταμό. Στα νεότερα χρόνια το ΟΧΙ του 1940 βρήκε ενωμένους όλους τους Έλληνες που πάλεψαν στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας και νίκησαν τους Ιταλούς. Η διχόνοια που επικράτησε αντίθετα μετά και έφερε τον εμφύλιο πόλεμο από το 1946 μέχρι το 1949 άφησε πίσω του νεκρούς, τραυματίες, ερείπια, ανοιχτές πληγές του διχασμού που άργησαν να κλείσουν για πολλά χρόνια μαζί με τη μεγάλη φτώχεια που ακολούθησε. Ο πόλεμος ο εμφύλιος στη Συρία έξι ολόκληρα χρόνια, έστειλε το λαό της ως πρόσφυγες στην Τουρκία και στη συνέχεια στην Ελλάδα με απώλειες στο Αιγαίο πέλαγος και στην απελπισία στην Ειδομένη. Από την ομόνοια προέρχονται τα μεγάλα έργα, τόνισε ο μεγάλος φιλόσοφος από την Ξάνθη Δημόκριτος.
Πέτρος Πρ. Γούλιος
