Τη 10η Ιουνίου 2019 φθάνει στο χωριό μας, δυσάρεστη είδηση, που συνταράσσει τη μικρή κοινωνία του χωριού.
Ο Αστυνομικός, Παντελής Μαυρουδής του Ευάγγελου και της Μαρίας, 79 ετών, έπειτα από πολυετή μάχη με το θάνατο αφήνει την τελευταία του πνοή στην Αθήνα.
Όλοι οι συγχωριανοί έχουν να πούν κι ένα καλό λόγο για τον Παντελή, γιατί όντως υπήρξε πολύ καλός, προσιτός, πρόθυμος να βοηθήσει εν ανάγκη και να παρακαλέσει άλλους, αρκεί να εξυπηρετήσει έναν πατριώτη του.
Το σπίτι του ήταν οίκος φιλοξενείας, ξενώνας αλλά σ’ αυτό συνέβαλε όπως θα πούμε παρακάτω και η καλόκαρδη, φιλόξενη γυναίκα του Φωφώ Καραμπέτσου από Αμαλιάδα.
Έζησα και ζήσαμε, εγώ γεννηθείς του 1938, τη δυσκολότερη δεκαετία της πατρίδας μας 1940-1950 ιδιαίτερα για την πολυπαθή Φλώρινα μας. Δεν επιθυμώ να ξύσω άλλο τις μνήμες σας – ο νοών, νοείτω.
Ευγνωμονούμε τους γονείς μας, που παρά τις πολλές οικονομικές δυσκολίες, μας προωθούν στο Γυμνάσιο. Συγκατοικούμε οι τρείς μας, Παντελής Γώγος, Παντελής Μαυρούδης- εξαδέλφια πρώτα κι εγώ. Εκεί καλλιεργείται ο φιλικός δεσμός, οι δυσκολίες τεράστιες, σίτισης, θέρμανσης, ένδυσης, υπόδυσης αλλά δεν μας ενοχλεί γιατί όλα τα παιδιά από τα χωριά ήμασταν στην ίδια μοίρα πάνω κάτω. Μετά τη διετή συγκατοίκηση, οι Παντελήδες διακόπτουν το Γυμνάσιο, τη φοίτηση τους. Ο Παντελής Γώγος πήγε στον “Ευκλείδη” Θεσσαλονίκης. Δε χάνεται κανείς, ο δε Παντελής Μαυρουδής κατατάσσεται στην Αστυνομία Πόλεως- Αθήνα. Φοιτά σε νυχτερινό Γυμνάσιο, παίρνει απολυτήριο και στη συνέχεια φοιτά στην Πάντειο Σχολή. Οι στόχοι του υψηλοί και τους πετυχαίνει.
“Εύγε σου” φίλτατε μου Παντελή.
Εντάσσεται στο Σώμα των Αξιωματικών της Αστυνομίας κι ακολουθεί η ξελιξής του. Έρχεται η πολυπόθητη ώρα του γάμου, παντρεύεται την εκλεκτή και καθόλα άξια Φωφώ Καραμπέτσου, υπάλληλο της Εθνικής Τραπέζης από την Αμαλιάδα του Πύργου Ηλείας. Πλέουν σε πελάγοι ευτυχίας, δεν είναι σχήμα λόγου, είναι όντως ένα ευτυχισμένο ανδρόγυνο. Αποκτούν και την κορούλα τους, την Εύα, η οποία με τον εξαίρετο συζηγό της, Άρη, θα τους χαρίσουν δύο πολυπόθητα εγγόνια, τον Μιχαλάκη και τον μετά το θάνατο του, ονομάζεται Παντελάκης.
Δοκιμάζεται φοβερά τα τελευταία χρόνια η Φωφώ, είναι νύχτα μέρα στο πλευρό του. Προσπαθούν οι γιατροί παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες να παραταθεί η ζωή του, αλλά δυστυχώς την 10η Ιουνίου μέσα στην αγκαλιά της πολύ καλής συζύγου, Φωφώς, η ψυχούλα του – όντως αθώα, παίρνει τον δρόμο για την αιωνιότητα. Το σώμα του ενταφιάζεται στον Άη Γιάννη Αμαλιάδας Του Πύργου Ηλείας, όπως και οι γονείς της συζήγου του Φωφώς.
Αγαπητέ μου Παντελή,
Επέτρεψέ μου να σε κατευοδώσω με έναν ύμνον της Εκκλησίας μας.
«Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστέ, τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου σου, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος.»
Καλή μας Φωφώ,
Σε εσένα ευχόμαστε και παρακαλούμε για την εξ’ ύψους παρηγοριά και τον Καλόν Παράδεισο του Παντελή.
Στα παιδιά σας και τα αγαπημένα σας εγγόνια, να τον θυμούνται.
Αιωνία σου η μνήμη,
οι φίλοι και συγχωριανοί σου.
Στέλλα-Παναγιώτης Τζώτζης