Είναι αδύνατο σε αυτόν που δεν κάνει τίποτε, να ευτυχεί. Κάποιος που μετέχει σε οποιαδήποτε εργασία, προσφέρει έργο – αποτέλεσμα – μέγεθος οικονομικό που εκφράζεται με ικανοποίηση.
Οι συνταξιούχοι για παράδειγμα, αφού δούλεψαν σκληρά πολλά χρόνια σε οποιαδήποτε δουλεία, συσσώρευσαν με τις κρατήσεις του ασφαλιστικού τους ταμείου οικονομικό απόθεμα που απολαμβάνουν ως κοινωνική παροχή – σύνταξη για ολόκληρο το υπόλοιπο της ζωής τους.
Το σημερινό μας γνωμικό απευθύνεται σε όσους έχουν ακμαίες δυνάμεις παραγωγικής ηλικίας νέοι ή ενήλικες και δεν εργάζονται καθημερινά σε οποιοδήποτε τομέα της οικονομίας είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό.
Οι άεργοι – οκνηροί που απέχουν από κάθε εργασία είναι το ζητούμενο πρόβλημα και όχι οι άνεργοι που έχασαν τη δουλειά τους και παίρνουν κάποιο επίδομα ανεργίας για να επιβιώνουν στη ζούγκλα της οικονομικής κρίσης ή κάποιο άλλο κοινωνικό επίδομα πρόνοιας –βοήθημα.
Οι νέοι που δεν απασχολούνται σε καμία εργασία και ζουν με τα χρήματα σύνταξης των γονέων τους και διασκεδάζουν νυχθημερόν, μας λυπεί και μας απασχολεί βαθιά ως θέμα διερεύνησης της συμπεριφοράς τους. Οι μαθητές και οι σπουδαστές – φοιτητές εργάζονται παρακολουθώντας μαθήματα φοίτησης που έχουν παραδόσεις και εξετάσεις για την πρόοδο και ολοκλήρωση σπουδών.
Πολλοί πτυχιούχοι ανωτέρων και ανωτάτων σχολών που δεν απορροφήθηκαν στον τομέα της ειδικότητάς τους ετεροαπασχολούνται – δουλεύουν σε δουλειά διαφορετική του επαγγέλματός τους. Η κρίση και η συνακόλουθη μεγάλη ανεργία επί μία επταετία εξανάγκασε άλλους πτυχιούχους να φύγουν στο εξωτερικό για ανεύρεση εργασίας. Στενάζουν οι γονείς για τα παιδιά τους που δεν βρίσκουν δουλειά και είναι απογοητευμένοι από τις στρατιές πτυχιούχων ανέργων.
Οι ρεαλιστές – πραγματιστές αντιμετωπίζουν τη ζωή όπως έχει διαμορφωθεί και δεν διαμαρτύρονται, όποια δουλειά και αν κάνουν.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα έξοδα τρέχουν καθημερινά και πρέπει να τα αντιμετωπίσουν όχι με δανεικά, αλλά με το μεροκάματο που είναι δυσεύρετο. Γύρω μας, οι μετανάστες ιδίως της Αλβανίας, δουλεύουν πολύ σκληρά σε οποιαδήποτε δουλειά βρουν μπροστά τους, γιατί γνωρίζουν αν επιστρέψουν πίσω στην πατρίδα τους τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Όλοι το γνωρίζουμε ότι οι φτωχότερες χώρες της Ευρώπης και ολόκληρης της
γης, χτυπήθηκαν πιο πολύ από την παγκόσμια οικονομική κρίση και επομένως η ανεργία είναι μικρότερη στις πλουσιότερες και μεγαλύτερη στις φτωχότερες.
Η ωμή πραγματικότητα σήμερα είναι πολύ επώδυνη για τους περισσότερους φτωχούς του κατώτερου κοινωνικού στρώματος οπουδήποτε. Είναι πολύ σφιχτά τα οικονομικά δεδομένα για τον καθένα μεροκαματιάρη ή
άνεργο.
Πολλοί οικονομικά εύρωστοι γύρω μας βοηθούν συνανθρώπους μας με τον ένα ή άλλον τρόπο. Τα κοινωνικά συσσίτια των Δήμων και των Μητροπόλεων της εκκλησίας μειώνουν τις κοινωνικές εντάσεις από την ανεργία που δημιουργούνται σε κάθε πόλη της Ελλάδας. Καλό έργο – αγαθοεργία μπορούν να προσφέρουν όσοι έχουν δουλειά και εμφορούνται από αισθήματα αγάπης για τους φτωχούς ή ανήμπορους πολίτες δίπλα μας. Το ευ πράτειν του σημερινού μας τίτλου σημαίνει ευτυχία, ικανοποίηση στη ψυχή όταν εργαζόμαστε με οποιονδήποτε τρόπο.
Όσοι ατενίζουν τη ζωή με πνεύμα απραξίας – αποφυγής της εργασίας, είναι αδύνατο να προκόψουν – προοδεύσουν με την παθητική τους στάση. Ζουν εις βάρος άλλων οικείων – δικών τους παρασιτικά και αργά ή γρήγορα θα απωθηθούν από την ίδια τη ζωή στο περιθώριο– κοινωνικό αποκλεισμό εξ αιτίας της δικής τους προσωπικής επιλογής που είναι λανθασμένη και αποτυχημένη εκ των προτέρων.
Θα κλείσουμε το σημερινό μας δημοσίευμα με μία έκκληση προς τους αραχτούς νέους που συστηματικά αποφεύγουν κάθε απασχόληση με μία μικρή φράση –γνωμικό: Χωρίς ιδρώτα και κόπο μηδέν.
ΠΕΤΡΟΣ ΠΡ. ΓΟΥΛΙΟΣ
