Με καλή παρέα, με εκλεκτό τσίπουρο μεζέ και περίπατο στις όχθες του Σακουλεβα ξεχνάμε τα καθημερινά μας ψυχολογικά προβλήματα. Όπως και όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, περνάμε ευχάριστα, μας ηρεμεί , μας φρεσκάρει το μυαλό και τις αναμνήσεις μας.
Τις τελευταίες ψυχρές νύχτες του Μάρτη διάβασα ένα βιβλίο με τίτλο ” Photogrey”.
Ο συγγραφέας διηγείται με έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο τις 16 υπέροχες ιστορίες. Το διάβασα και αισθάνθηκα την ανάγκη να το φωνάξω δυνατά να με ακούσουν όσοι δεν είχαν την τύχη να το απολαύσουν. Το φωνάζω με περηφάνια ,όλοι πρέπει να το φωνάζουμε , διότι ο συγγραφέας Νικήτας Κακκαβάς που το εμπνεύστηκε είναι Φλωρινιώτης.
Ένα μικρό απόσπασμα:
“Ο κύριος πρόξενος; ” ξαφνιάζεται αυτός , τον είχε μισοπαρει ο ύπνος. “Ο κύριος Σεφέρης;” ξαναρωτά. Χωρίς να περιμένει απάντηση ,ανοίγει την πόρτα, “Ο κλητήρας από το προξενείο είμαι. Μπείτε στο αυτοκίνητο , έχουμε αργήσει! Θέλουμε πέντε ώρες δρόμο μέχρι την Κορυτσά και όπου να ναι νυχτώνει “.
……. Το αυτοκίνητο έχει ήδη βγει από τη Φλώρινα. Διασχίζουν ένα οφιοειδή ανηφορικό δρόμο και τον ουρανό κρύβει ο ίσκιος από κάτι θεόρατα κλαδιά από οξιές. Κοιτάζει ολόγυρα εκστασιασμένος την φθινοπωρινή φύση.
………. Σχεδόν μηχανικά σημειώνει σε ένα κομμάτι χαρτί ένα μικρό σχεδίασμα ποιήματος.
” Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου
Ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα
κατά το πλάγιασμα της βροχής
σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες
με τα φύλλα της οξιάς,
καμία φωτιά στην κορυφή τους ‘ βραδιάζει”.
Υ.Γ. Στον πεζόδρομο της όμορφης Κορυτσάς υπάρχει σήμερα πινακίδα σε παραδοσιακό κτίριο που γράφει στα ελληνικά ” εδω υπηρέτησε ο Έλληνας πρόξενος Γεώργιος Σεφέρης”.
Φλώρινα , 21 Μαρτίου Ημέρα ποίησης
