Του Σπύρου Α. Ηλιάδη
-Ένα αγόρι ήθελε ένα ζεστό παλτό, την παραμονή της πρωτοχρονιάς είπε στους γονείς του ότι το βράδυ πριν πλαγιάσει θα το ζητήσει από τον Άι Βασίλη, οι γονείς του δεν μπορούσαν να το αγοράσουν, έτσι του είπαν με πόνο ψυχής ότι δεν υπάρχει Άι Βασίλης και να μην το περιμένει.
-Εκείνη την στιγμή περνούσε από το παράθυρο του φτωχόσπιτου ένας άστεγος, άκουσε όλα όσα είπαν και στην επόμενη γωνία του δρόμου στάθηκε μπροστά σε μια βιτρίνα με ρούχα έβγαλε τα χρήματα που είχε τα μέτρησε τα ξανά μέτρησε και είδε ότι αν πάρει παλτό στο αγόρι δεν θα έχει να φάει τις επόμενες μέρες.
-Για μια στιγμή πήρε το βλέμμα του από την βιτρίνα και το έστρεψε απέναντι στο μπακάλικο έκανε μερικά βήματα προς αυτό μα γρήγορα σταμάτησε, επέστρεψε και το αγόρασε.
-Νωρίς το ξημέρωμα με προσοχή το άφησε στο παράθυρο του αγοριού χτύπησε το τζάμι και έφυγε, ο μικρός ξύπνησε και αντίκρισε το πολυπόθητο παλτό που ονειρευόταν, η χαρά του ήταν τόσο μεγάλη που έτρεξε αμέσως στους γονείς του λέγοντας, «Υπάρχει Άι Βασίλης! κοιτάξτε μου έφερε το παλτό που ζήτησα».
-Την ίδια μέρα η ζωή του άστεγου άλλαξε ο έμπορος ενδυμάτων τον ακολούθησε, είδε την πράξη, την εκτίμησε, τον εμπιστεύτηκε και του έδωσε δουλειά και σπίτι!.-
Ηθικό δίδαγμα: Τον καλοκάγαθο άνθρωπο που δίνει από το στέρημα δεν τον ξεχνά ο Δημιουργός.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
