Καμία μόνη της!
Σπάμε σιωπές, διεκδικούμε ουσιαστική ισότητα για την γυναίκα
Οι χρόνιοι αγώνες των γυναικών συνεβαλαν στην καθιέρωση της 8ης Μαρτίου από τον ΟΗΕ, ως Ημέρα Δικαιωμάτων των Γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο. Καθιερώθηκε για να υπενθυμίζει τα ίσα δικαιώματα των γυναικών στην κοινωνία, στην εργασία, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην πολιτική και στην οικογένεια.
Δεκαετίες μετά, η ανισότητα σε βάρος των γυναικών και όλων των θηλυκοτήτων συνεχίζει να υπάρχει. Τα έμφυλα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις είναι εδώ και περιμένουν την ανατροπή τους. Οι βιασμοί γυναικών, ο σεξισμός στον εργασιακό χώρο, η εκμετάλλευση της εξουσίας του θύτη προς το θύμα, η ενδοοικογενειακή βία, είναι παρόντα και το βλέπουμε καθημερινά.
Οι καταγγελίες γυναικών που βρήκαν το κουράγιο να φέρουν στο φως τις ιστορίες τους και να καταγγείλουν δημόσια τα περιστατικά κακοποίησης και σεξουαλικής παρενόχλησης που υπέστησαν στο χώρο εργασίας τους, άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου. Ολοένα και περισσότερες γυναίκες σπάνε την σιωπή τους και καταγγέλλουν όσα δυσμενώς υφίστανται. Παρά το θάρρος τους, έρχονται αντιμέτωπες με δυσμενή σχόλια και αντιδράσεις, από αρκετούς και αρκετές που σπεύουν για μία ακόμη φορά σε γνωστές πρακτικές κατηγορίας των θυμάτων, αμφισβήτησης των λεγομένων τους και μεταφοράς της ευθύνης στα ίδια τα θύματα.
Την ίδια ώρα η κυβερνητική πολιτική και μάλιστα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός επικαλείται μηδενική ανοχή στην έμφυλη βία, ανακοινώνοντας το metoogreece.gr, μια ηλεκτρονική πλατφόρμα καταγγελιών. Κανένα πλαίσιο, κανένας αποδέκτης της καταγγελίας, αντίθετα ακόμη ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα.
Η πραγματική κυβερνητική πολιτική κρύβεται πίσω από τη συνεχή υποβάθμιση του πλέον αρμόδιου φορέα σχεδιασμού, παρακολούθησης και αξιολόγησης των πολιτικών ισότητας και καταπολέμησης της έμφυλης βίας, δηλαδή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας (ΓΓΙ), η οποία αποτελούσε το βασικό μηχανισμό για την ισότητα στην Ελλάδα, ήταν η μετεξέλιξη του πρώτου θεσπισμένου Συμβουλίου Ισότητας των δύο Φύλων. Ιδρύθηκε το 1982. Επί ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του Οικογενειακού Δικαίου, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας, θέσπισε με νόμο την ισότητα των δύο φύλων. Άλλαξε στην ουσία το νομοθετικό πλαίσιο που συντηρούσε διακρίσεις λόγω φύλου. Ενίσχυσε την κοινωνική υποστήριξη της γυναίκας. Διαμόρφωσε μία νέα αντίληψη για το ρόλο των δύο φύλων. Ενθάρρυνε τη συμμετοχή της γυναίκας στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας. Κατάργησε επίσημα τον θεσμό της προίκας και νομιμοποίησε τις αμβλώσεις. Ζητήματα καθόλου εύκολα για την εποχή, αφού θα προκαλούσαν αντιδράσεις εντός του συντηρητικού ιδεολογικού καθεστώτος.
Η υποβάθμιση της Γραμματείας λοιπόν ξεκίνησε τον Ιούλιο 2019, με τη μεταφορά της στο Υπουργείο Εργασίας από το Υπουργείο Εσωτερικών, παραγνωρίζοντας τη θεμελιώδη διάσταση ότι η ισότητα των φύλων οφείλει να υπάρχει σε όλες τις πολιτκές του Κράτους. Ακολουθήθηκε η περαιτέρω υποβάθμιση και ουσιαστική κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας στην πράξη, με το πρόσφατο Π.Δ. 3/6.1.2021, όπου εκτός του χαρτοφυλακίου της Οικογενειακής Πολιτικής που είχε ήδη προστεθεί, υπερφορτώθηκε και αυτό της Δημογραφικής Πολιτικής. Έτσι, το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την κατάργηση της Ισότητας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η μείωση του πληθυσμού δεν είναι ένα πολυδιάστατο κοινωνικό και οικονομικό φαινόμενο, αλλά ότι φταίνε οι γυναίκες…
Πλέον η Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φυλών, στο Υπουργείο Εργασίας, με παύση των οριζόντιων πολιτικών, χωρίς διακριτό προϋπολογισμό, χωρίς οργανόγραμμα, χωρις συγκεκριμένο περιεχόμενο, παρά μόνο μια συντηρητική σύζευξη με την οικογένεια και τη δημογραφική πολιτική, αποτελεί επικίνδυνη οπισθοδρόμηση στο θέμα της ισότητας των φύλων, καθώς μειώνεται το εύρος των πολιτικών ισότητας και εναγκαλίεται με παρωχημένες αντιλήψεις όπως π.χ. οι γυναίκες είναι για το σπίτι και το μεγάλωμα των παιδιών.
Επιπρόσθετα στα παραπάνω, η Κυβέρνηση αποφασίζει να φέρει σε ψήφιση το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, διάταξη που έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με την Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης), όπου ξεκάθαρα δεν επιτρέπει την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα που δρα κακοποιητικά, είτε άμεσα είτε έμμεσα προς αυτό, κάνοντάς το θεατή κακοποιητικών συμπεριφορών, όπως επίσης επιβάλλει να λαμβάνεται υπόψη η κακοποιητική συμπεριφορά του θύτη σε θέματα επικοινωνίας, γονικής μέριμνας και επιμέλειας. Η συνεπιμέλεια υπάρχει ήδη στην νομοθεσία, εφόσον υπάρχουν οι προδιαγραφές και η συναίνεση και των δύο γονέων.
Για όλα αυτά, η κοινωνική επιταγή ορίζει εδώ και τώρα αποκατάσταση και ενίσχυση των πολιτικών ισότητας στην πράξη:
– Απόδοση δικαιοσύνης στο σύνολο των υποθέσεων κακοποίησης και σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας, με παραδειγματικό τρόπο, ώστε να λογοδοτούν οι δράστες και όχι τα θύματα.
– Άμεση κύρωση από την Ελλάδα της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 190 σχετικά με την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας.
– Άμεση επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, η οποία συνιστά και τον αρμόδιο Φορέα παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από την Ελλάδα, και επανένταξή της στο Υπουργείο Εσωτερικών ως αυτοτελή φορέα, υπεύθυνο για την παρακολούθηση και εφαρμογή των πολιτικών ισότητας οριζόντια, καλύπτοντας όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης.
– Άμεση και πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βία κατά των γυναικών (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).
– Άμεση απόσυρση του Νομοσχεδίου για την Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια, το οποίο η Κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει εν ονόματι δήθεν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων, χωρίς κανέναν προηγούμενο διάλογο με τις φεμινιστικές οργανώσεις, συλλογικότητες, κ.α.
