Στις 9/3/2016, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Επιτροπής Περιφερειών ο Βουλευτής Κώστας Σέλτσας έκανε παρέμβαση όπου έθιξε κυρίως τα παρακάτω θέματα:
1. Η προσπάθεια των ορεινών και ακριτικών περιοχών να αναπτυχθούν και οι δυσκολίες που μπαίνουν από τον αναπτυξιακό νόμο. Το παράδειγμα του Ξινού Νερού και μια πρόταση για το υπουργείο να συμπεριληφθούν μονομετοχικές δημοτικές επιχειρήσεις στον αναπτυξιακό.
2. Μια κριτική στο ν/σ Καποδίστριας που δε βοήθησε στην υπόθεση των τηλεθερμανσεων.
3. Η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας. Κριτική στον ασύνδετο σχεδιασμό των έργων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
4. Δασικοί συνεταιρισμοί: Τι πρέπει να προσέξει το Υπουργείο για να βοηθηθούν οι μικροί αλλά σημαντικοί από άποψης δασικού όγκου δήμοι και κοινότητες της Δυτ.Μακεδονίας.
5. Θέματα πρόσβασης στην περιοχή. Καμπανάκι κινδύνου για το δρομολόγιο Αθήνα- Κοζάνη- Καστοριά και προτεινόμενες λύσεις για την πρόσβαση στις Πρέσπες και τη Βίγλα.
Σας παραθέτουμε απομαγνητοφωνημένο ολόκληρο το απόσπασμα της τοποθέτησης του βουλευτή
Απομαγνητοφώνηση:
”Κ.Σέλτσας:
Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος. Προσωπικά θα μιλήσω για το Ξινό Νερό Φλώρινας που είναι η πατρίδα μου. Μεγάλωσα και ζω και ίσως είμαι από τους λίγους βουλευτές που ζουν σε χωριό. Αυτό είναι τιμή μου, γι’ αυτό πάλεψα και θα συνεχίσω να παλεύω. Το Ξινό Νερό είναι ένα χωριό 1.200 κατοίκων όπου έχει ένα εργοστάσιο, μια κοινοτική επιχείρηση και παράγει το περίφημο ξινόνερο. Εκεί δουλεύουν πάνω από 20 άτομα και είναι υγιής επιχείρηση. Προσπαθεί να αναπτυχθεί αλλά οι τρικλοποδιές του αναπτυξιακού νόμου δεν το επιτρέπουν, διότι δεν επιτρέπουν μονομερείς επιχειρήσεις να μπαίνουν στον αναπτυξιακό νόμο. Πιστεύω ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος να είναι προς αυτή την κατεύθυνση ούτως ώστε να μπουν και οι μονομετοχικές δημοτικές επιχειρήσεις στον αναπτυξιακό νόμο γιατί είναι ένας δρόμος τον οποίο τον επιλέξαμε τη δεκαετία του ’90 και συνεχίζουμε να τον στηρίζουμε και προς αυτή την κατεύθυνση πιστεύω ότι θα οδεύσουν και οι δημοτικές αρχές.
Φυσικά σε ό,τι αφορά τις τηλεθερμάνσεις από τη δεκαετία του ’90 είχαμε καταθέσει μελέτες αλλά δυστυχώς ήρθε ο «Καποδίστριας». Για εμένα κακώς.
Σε ό,τι αφορά το θέμα της ανάπτυξης των ορεινών περιοχών, αν και εδώ και 20 χρόνια έχουν ξοδευτεί χρήματα σε στρατηγικά σχέδια αγροτικής και τουριστικής ανάπτυξης, η γεωργία και το τουριστικό μας προϊόν έχουν παραμείνει μη ανταγωνιστικά. Συγκεκριμένα στη Φλώρινα όπου εκλέγομαι, οι όποιες παρεμβάσεις για την αγροτική ανάπτυξη των προηγούμενων κυβερνήσεων οδήγησαν σε ασύνδετα μεταξύ τους έργα. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ έχουν κατασκευαστεί φράγματα αυτό δεν έγινε με ταυτόχρονη ανάπτυξη αρδευτικών δικτύων και αναδασμών κύριε Αμανατίδη. Το ισχυρό χαρτί των ορεινών περιοχών είναι η φυσική τους ομορφιά και αυτό δίνει τη δυνατότητα για ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Παρ’ όλα αυτά ενώ εκπονήθηκαν μελέτες προώθησης αυτών των μορφών τουρισμού, εκτυπώθηκαν εκατομμύρια διαφημιστικά φυλλάδια και επιδοτήθηκαν εκατοντάδες τουριστικές επιχειρήσεις το όποιο αποτέλεσμα ήταν ισχνό. Επιπρόσθετα αφήσαμε εκτός των όποιων προσπαθειών τη διαφύλαξη του βασικού τουριστικού προϊόντος που είναι το ίδιο το περιβάλλον.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Δυτική Μακεδονία ενώ οι αποκαταστάσεις των ορυχείων είναι για χρόνια στάσιμες εδώ και 20 χρόνια χρηματοδοτούνται καμπάνιες προώθησης του εναλλακτικού προϊόντος. Οξύμωρο!
Τέλος, θα ήθελα να προτείνω στη σημερινή Κυβέρνηση να προχωρήσει σε όποια αναπτυξιακά μέτρα για τις ορεινές περιοχές, να μελετήσει τα λάθη που έγιναν στο παρελθόν και να μην τα επαναλάβει. Η γεωργία θέλει καινοτόμες λύσεις και εξαγώγιμα προϊόντα και όχι καλλιέργειες που είναι βιώσιμες μέσα από την επιδότησή τους. Ο καινοτομικός τουρισμός προϋποθέτει ένα προστατευμένο και αποκατεστημένο φυσικό περιβάλλον.
Σε ό,τι αφορά τα τοπικά του Νομού Φλώρινας. Για τους δασικούς συνεταιρισμούς πρέπει να είμαστε προσεκτικοί διότι στις περιοχές μας, τις ορεινές και τις μειονοτικές περιοχές, υπάρχουν χωριά τα οποία είναι 250 κάτοικοι ή 150 κάτοικοι όπου εκεί ο όρος 25 άτομα για τον δασικό συνεταιρισμό πρέπει να επανεξεταστεί ιδιαίτερα. Επίσης για τις Πρέσπες που είναι ίσως ο σημαντικότερος φυσικός δρυμός της Ευρώπης. Πώς μπορούμε να φτάσουμε στον χιονοδρομικό προορισμό του Πισοδερίου αλλά και στις Πρέσπες; Φυσικά για 45 χλμ. κάνουμε 1,5 με 2 ώρες. Οι Πρέσπες συνορεύουν με δύο γειτονικές χώρες, τη FYROM και την Αλβανία. Αυτό, όμως, τί είναι; Έχει μόνο υδάτινα σύνορα. Δεν έχουμε πρόσβαση χερσαία. Πρέπει οπωσδήποτε να ανοίξει ο μεθοριακός σταθμός, το τελωνείο της περιοχής όπου λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του ’70 για να δεχθεί τουριστικά προϊόντα και τουρισμό από τις γειτονικές χώρες όπως η Βίγλα όπου είναι χιονοδρομικός προορισμός από τη γείτονα χώρα.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΕΛΤΣΑ)
Τέλος, μιλάμε σήμερα για συνδέσεις με υδροπλάνα: Θα σας πω ό,τι όσο ήμουν στην Επιτροπή, με πήρε η συνάδελφος κυρία Τελιγιορίδου, βουλευτής Καστοριάς, και μου ανέφερε ότι υπάρχει ένα σοβαρό θέμα, δηλαδή, ότι ενώ μιλάμε για τουρισμό στην Καστοριά, υπάρχει ο κίνδυνος το δρομολόγιο Αθήνα – Κοζάνης – Καστοριάς με αεροπλάνο να σταματήσει. Δηλαδή, ότι ενώ μιλάμε για υδροπλάνα, κοντεύουν να κλείσουν τα αεροδρόμια.
Αυτό που σας ανέφερα, είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα και θα πρέπει να το δούμε ιδιαίτερα. Εγώ, δεν σας το κατέθεσα ως καταγγελία, αλλά ως γενικό προβληματισμό προς – αυτή την κατεύθυνση – την Κυβέρνηση και την Επιτροπή.
Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.”
