21η Απριλίου 1967. Η μέρα που σημάδεψε και έβαλε τη χώρα μας στον γύψο για μία επταετία. Το άρμα που κατέλυσε κάθε έννοια δημοκρατίας και προόδου. Το μυστρί που μοίρασε κάθε κομμάτι εθνικού πλούτου και έπλασε μικροαστικούς μύθους, που άνοιξαν τις πρώτες μεγάλες πληγές στην οικονομία της χώρας μας. Το ανοιχτό παράθυρο, που μέσα του είδαμε την Κύπρο να σκλαβώνεται. Την υδροφόρα που έφερνε σπανίως νερό στα ξερονήσια, που στέρησε τα καλύτερα χρόνια των ανθρώπων μας. Τα κελιά και τις ταράτσες που αναπαρήγαγαν τον ήχο του πόνου των βασανιστηρίων.
Αυτές τις ζοφερές, πικρές εικόνες οφείλουμε να εξιστορούμε για να μην ξαναβρεί τη χώρα μας τέτοια κατάντια. Να μην τους χαρίσουμε ξανά ούτε χιλιοστό γης να καταπατήσουν, να μην βρουν ξανά χώρο να ξεδιπλωθούν οι πρακτικές τους. 53 χρόνια από την αποφράδα μέρα, ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΧΟΥΝΤΑ – ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ.
Η Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Φλώρινας
Θεοπίστη (Πέτη) Πέρκα