ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΩΚΑΣ
«Θεωρώ όμως ότι σήμερα αυτό που είναι σημαντικό είναι η σύνθεση της διαφορετικότητας από ανθρώπους που συμπληρώνουν την προσπάθεια, προκειμένου να βγει η κοινή συνισταμένη για να φτιάξουμε το Δήμο έτσι όπως τον σκεφτόμαστε», επεσήμανε ο υποψήφιος Δήμαρχος Μιχάλης Τσιώκας στη μαζική συγκέντρωση που έκανε για την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του στην αίθουσα του ξενοδοχείου «ΛΥΓΚΟΣ», την Κυριακή 16.2.214.
Ουσιαστικός, πολιτισμένος, χωρίς κορώνες και προκλήσεις, χωρίς μετωπικές επιθέσεις και συγκρούσεις, ο Μιχάλης Τσιώκας παρουσίασε ένα ξεχωριστό προφίλ υποψήφιου, που δεν είδαμε μέχρι σήμερα. Αναφέρθηκε στον ίδιο και τους συνεργάτες του, στις σκέψεις και τα θέλω τους για τον δήμο και το μέλλον του τόπου. «Στέκομαι εδώ, μπροστά σας, για να ζητήσω την εμπιστοσύνη σας, και δίνω ως αντάλλαγμα, μια εμπειρία χρόνων στον τομέα της αυτοδιοίκησης και τη γνησιότητά μου. Τη γνησιότητα ενός ανθρώπου που δε θα σας παρουσιάσει περγαμηνές πτυχίων, αλλά θα σας εγγυηθεί τη καθαρότητά του».
Μίλησε για ανθρώπους του συνδυασμού του με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες που όμως έχουν τις ίδιες αγωνίες και τις σκέψεις για τη λειτουργία του Δήμου. «Μαζί μου και δίπλα μου, έχω την τιμή να βρίσκονται άνθρωποι που το κίνητρό τους ταυτίζεται με το δικό μου.
Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, απ’ όλες τις κοινωνικές ομάδες και όλα τα επαγγέλματα, οι οποίοι βιώνοντας το πάθος για τον τόπο τους, παραμέρισαν τις ιδεολογικές τους διαφωνίες και είδαν τη σύμπλευση ως μονόδρομο».
Για τη σύνθεση ετερογενών αντιλήψεων τόνισε, «για μένα προσωπικά, αλλά και για τον κάθε άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα μου, ο μόνος δρόμος, για να ξεπεράσουμε τον κακό εαυτό μας ή την οποιαδήποτε κρίση που μπορεί να χτυπήσει την πόρτα μας, περνάει μόνο μέσα από τη σύνθεση ετερογενών απόψεων, μέσα από τη συσστράτευση διαφορετικών ανθρώπων».
Για το ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο του συνδυασμού του, ο κ. Τσιώκας επεσήμανε ότι «δεν υποσχόμαστε θαύματα, ούτε κρατάμε μαγικά ραβδιά.
Είμαστε όμως έτοιμοι να κάνουμε τις υπερβάσεις μας γιατί πάνω απ’ όλα, είμαστε ακηδεμόνευτοι.
Είμαι ένας ανεξάρτητος Φλωρινιώτης και το μοναδικό λογαριασμό που θα δώσω, όταν φτάσει η στιγμή, να είστε σίγουροι, πως θα είναι στα παιδιά μας».
Κλείνοντας την ομιλία του προς τους συγκεντρωθέντες φίλους και συνοδοιπόρους στην προσπάθεια του αυτή είπε πως «τα κλειδιά τελικά, της Φλώρινας που θέλουμε, τα κρατάμε όλοι εμείς οι Φλωρινιώτες στα χέρια μας. Αρκεί να ξεκλειδώσουμε τη σωστή πόρτα, και θα έχουμε κάνει τουλάχιστον μια καλή αρχή».
Η ΟΜΙΛΙΑ
Φίλες και φίλοι
Η σημερινή μέρα είναι ξεχωριστή.
Και είναι ξεχωριστή, γιατί έχω τη χαρά, να βρίσκομαι μαζί σας.
Μαζί με φίλους, και συνοδοιπόρους σε μια σημαντική διαδρομή.
Μια διαδρομή, που ξεκινάει επίσημα σήμερα, έχει σαν πρώτο σταθμό, τις εκλογές του Μαΐου, και το κοινό μας ταξίδι, θα συνεχιστεί για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Μια διαδρομή δύσκολη αλλά γεμάτη από όνειρα, οράματα και αλήθειες.
Καταρχήν, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους αλλά και τον καθένα ξεχωριστά, για την παρουσία του σ’ αυτόν το χώρο, και για τη θετική ανταπόκριση στην πρόσκλησή μας.
Η αγωνία μας, θέλω να ξέρετε, πως ήταν μεγάλη.
Σήμερα λοιπόν, θα σας παρουσιάσω μια καινούργια προσπάθεια, της οποίας έχω την τιμή, να είμαι ο κύριος εκφραστής.
Λίγο πολύ, γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας. Πολλές φορές, μας φαίνεται παράξενο να μιλάμε για τον εαυτό μας, αλλά όταν υπάρχει αναγκαιότητα,
το κάνουμε, παρότι κρίνεται άκομψο, ακόμα και από μας τους ίδιους.
Εγώ αισθάνομαι την υποχρέωση, να πω κάποια πράγματα για μένα, για να με μάθουν, όσοι δε με γνωρίζουν καλά, ή ίσως καθόλου.
Είμαι παντρεμένος, με τη Ρούλα Ευαγγέλου.
Έχουμε δύο παιδιά, το Γιώργο και τη Μαρία.
Δύο έφηβους, με τα δικά τους όνειρα, τις δικές τους ανασφάλειες, και τις δικές μας προσδοκίες, για το ιδανικό τους μέλλον. Και δεν υπάρχει νομίζω, πιο όμορφο πράγμα, απ’ το να προσπαθείς, και να οραματίζεσαι, τον ιδεατό κόσμο των παιδιών σου.
Υπήρξα και ‘γω παιδί, με τις ανασφάλειές μου, αλλά και με τα όνειρά μου, τα οποία, από πολύ νωρίς, προσπάθησα να τα διεκδικήσω, μέσα από το μεράκι μου για τα κοινά.
Πάντα βίωνα, τη συμμετοχή ως μονόδρομο, για την καλυτέρευση τόσο της δικής μου ζωής, όσο και του διπλανού μου.
Συγκοινωνούντα δοχεία, που σε σπρώχνουν να παλεύεις, για να κερδίσεις, το στοίχημα του καλύτερου αύριο.
Σήμερα λοιπόν, στέκομαι εδώ, μπροστά σας, για να ζητήσω την εμπιστοσύνη σας, και δίνω ως αντάλλαγμα, μια εμπειρία χρόνων στον τομέα της αυτοδιοίκησης και τη γνησιότητά μου.
Τη γνησιότητα ενός ανθρώπου που δε θα σας παρουσιάσει περγαμηνές πτυχίων, αλλά θα σας εγγυηθεί τη καθαρότητά του.
Γιατί ποτέ στη ζωή μου δεν υπήρξα εύκαιρος και καιροσκόπος.
Είμαι ένας μέσος άνθρωπος, ένας άνθρωπος της καθημερινότητας και το μοναδικό κίνητρο που έχω, είναι η αγάπη μου για τη Φλώρινα.
Μαζί μου και δίπλα μου, έχω την τιμή να βρίσκονται άνθρωποι που το κίνητρό τους ταυτίζεται με το δικό μου.
Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, απ’ όλες τις κοινωνικές ομάδες και όλα τα επαγγέλματα, οι οποίοι βιώνοντας το πάθος για τον τόπο τους, παραμέρισαν τις ιδεολογικές τους διαφωνίες και είδαν τη σύμπλευση ως μονόδρομο.
Ποιος μπορεί να κλείσει τα μάτια του σ’ αυτήν την αλήθεια?
Δυστυχώς για όλους μας, αυτή η αλήθεια, αποκαλύφθηκε σε μια από τις δυσκολότερες στιγμές της ιστορίας μας.
Η τεράστια οικονομική κρίση λοιπόν, έγινε η αφορμή, για να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας. Έγινε η αφορμή να έρθουμε αντιμέτωποι με την έως τότε επίπλαστη πραγματικότητά μας, με τα χειρότερα σενάρια του εαυτού μας.
Αυτά που κρύβαμε πίσω από κομματικές σημαίες και ιδεολογικά αδιέξοδα.
Αυτά που άλλοτε τα παραφουσκώναμε και άλλοτε τα ξεζουμίζαμε, υποκρινόμενοι πως οι χρωματικές διαχωριστικές είναι αναγκαιότητα.
Τι και αν ξεπεράσουμε όμως την οικονομική κρίση αν δεν αλλάξουμε τη νοοτροπία μας?
Αν δεν πάψουμε να αντιμετωπίζουμε το Δήμο μας σαν ένα ζωντανό οργανισμό που μας χρωστάει?
Υποχρέωσή μας είναι να τροφοδοτούμε το Δήμο με τα καλύτερά μας υλικά και να τον σπρώχνουμε να υπάρχει μέσα στο χρόνο, ανεξαρτήτως προσώπων.
Υποχρέωσή μας είναι να παλέψουμε για τη σωστή αυτολειτουργία του με μοναδικό κριτήριο την καλύτερη ποιότητα ζωής που θα δώσουμε σε κάθε Δημότη μας.
Είμαστε πλέον αναγκασμένοι, να μη γυρνάμε την πλάτη μας στα σημάδια των καιρών.
Στα σημάδια εκείνα που αν έχουμε το σθένος να τα αποδεχτούμε, θα κατορθώσουμε στο τέλος να υλοποιήσουμε μακρόπνοα σχέδια.
Για μένα προσωπικά, αλλά και για τον κάθε άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα μου, ο μόνος δρόμος, για να ξεπεράσουμε τον κακό εαυτό μας ή την οποιαδήποτε κρίση που μπορεί να χτυπήσει την πόρτα μας, περνάει μόνο μέσα από τη σύνθεση ετερογενών απόψεων, μέσα από τη συστράτευση διαφορετικών ανθρώπων.
Ανθρώπων που στο κέντρο του πυρήνα τους βρίσκονται, ο Δημότης και ο Τόπος του.
Είναι λογικό, να μη μας αφήνει αδιάφορους, η απαξίωση, που παρατηρούμε πως υπάρχει εναντίον των πάντων.
Είναι ίσως για μας, το μεγαλύτερο στοίχημα, το στοίχημα που οφείλουμε να κερδίσουμε.
Η μεγαλύτερη μάχη που θα δώσουμε και τελικά θα κερδίσουμε.
Θα την κερδίσουμε γιατί έχουμε μάθει στη ζωή μας να λειτουργούμε με διαφάνεια.
Δεν υποσχόμαστε θαύματα, ούτε κρατάμε μαγικά ραβδιά.
Γνωρίζουμε πως τα χρήματα που διατίθενται για την τοπική αυτοδιοίκηση είναι περιορισμένα.
Γνωρίζουμε πως λόγω της οικονομικής κρίσης, η ανέχεια και η πίεση, πολλές φορές μας καταντάνε στατικούς.
Είμαστε όμως έτοιμοι να κάνουμε τις υπερβάσεις μας γιατί πάνω απ’ όλα, είμαστε ακηδεμόνευτοι.
Είμαι ένας ανεξάρτητος Φλωρινιώτης και το μοναδικό λογαριασμό που θα δώσω, όταν φτάσει η στιγμή, να είστε σίγουροι, πως θα είναι στα παιδιά μας.
Βασική πεποίθησή μου, είναι πως είμαστε άνθρωποι άλλης φιλοσοφίας.
Ούτε ειδήμονες υπήρξαμε ποτέ, ούτε δώσαμε ποτέ το δικαίωμα να χαρακτηριστούμε ξερόλες.
Η ειδοποιός διαφορά μας, έγκειται στον τρόπο που βιώνουμε την πραγματικότητα, και στο πως τελικά την αντιμετωπίζουμε.
Το σίγουρο είναι, πως ποτέ και για κανέναν λόγο δε θα δείτε από εμάς, φαινόμενα ηγεμονισμού, και λειτουργίες συγκεντρωτισμού.
Θεωρούμε τουλάχιστον, απαράδεκτο να προκαλούμε.
Απαράδεκτο να προσπαθούμε να επιβάλλουμε πρόσωπα και πράγματα, τα οποία πρωτίστως αντιβαίνουν στο κοινό αίσθημα.
Η προτεραιότητά μας είναι και θα είναι το συμφέρον του Δημότη και του Τόπου μας.
Ως προς αυτήν την κατεύθυνση, και έχοντας πλήρη συναίσθηση της αναγκαιότητας για μεγαλύτερη συμμετοχικότητα, θεωρώ απαραίτητη μια ουσιαστική αποσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων σε πολλά πρόσωπα.
Είναι γνωστό εξάλλου, πως όσοι περισσότεροι προσπαθούν, τόσο καλύτερα, θα είναι και τα αποτελέσματα.
Αν οι Φλωρινιώτες, μας εμπιστευτούν, θέλω να ξέρετε πως δε θα έχουν επιλέξει μόνο έναν Δήμαρχο, δηλαδή εμένα, αλλά και άλλους πέντε. Δηλαδή τους Αντιδημάρχους, οι οποίοι θα έχουν ουσιαστικό ρόλο και αντικείμενο, χωρίς κανένα καπέλωμα. Όπως καπέλωμα, δεν θα υπάρξει και για κανέναν από τους δημοτικούς συμβούλους, που θα λειτουργούν με βάση τις αρχές και τις ιδέες τους. Κάτι αντίστοιχο, θα ισχύει βέβαια, και για τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, που θα είναι εκφραστής όλων των συμβούλων, όλων των παρατάξεων.
Θα έχουν επίσης επιλέξει, 48 προέδρους τοπικών κοινοτήτων, 48 εν δυνάμει μικρούς δημάρχους στον τόπο τους.
Ειδικά για τα τοπικά συμβούλια, δεν υπάρχει λογικότερο πράγμα, απ’ το να επιζητάς τις πρωτοβουλίες τους, και να έχεις ως προτεραιότητα, την υλοποίηση αυτών των πρωτοβουλιών.
Είναι βασικό, να μην ξεχνάμε πως μια πετυχημένη αποσυγκέντρωση θα δημιουργήσει μεγαλύτερη ευθύνη και υπευθυνότητα στους αρμόδιους, οπότε τα κέρδη για τους δημότες και το Δήμο θα είναι πολλαπλά.
Στις εκλογές του Μαϊου λοιπόν, το διακύβευμα που προκύπτει, είναι τυπικά και ουσιαστικά πολύ σημαντικό.
Οι Φλωρινιώτες καλούνται να αξιολογήσουν, και να δώσουν την απάντησή τους σε πεπραγμένα. Καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον, με μοναδικό κριτήριο τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ζωής τους.
Και η ποιότητα δε βρίσκεται μέσα σε υποσχέσεις μεγάλων έργων και τεράστιων λόγων. Ζει μέσα στην πόλη, που ψάχνει να βρει το δρόμο της, στις μεγάλες απαιτήσεις των καιρών. Αναπνέει σε κάθε χωριό που θέλει να βλέπει την πλατεία του, χωρίς αγκάθια και σκουπίδια, που θέλει το σχολείο του, να έχει θέρμανση, που έχει όνειρα ταπεινά, όπως ταπεινοί είναι και οι άνθρωποί του.
Και σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να ανοίξω μια μικρή παρένθεση, για να εξηγήσω το πως αντιλαμβάνομαι τη ζωή ενός Δήμου, μέσα σε ένα μνημόνιο.
Και φυσικά το πρώτο πράγμα που μπορεί να προκύψει, μέσα από αυτήν την προσπάθεια και εύλογα βέβαια, είναι μια ερώτηση
“και συ Τσιώκα? Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο?”
Καταρχήν οι λέξεις ποτέ δε με φόβιζαν.
Και θέλω να είμαι πολύ σαφής.
Η οικονομική κρίση, τελικά είναι απόρροια του μνημονίου ή το αντίθετο?
Αυτό μου θυμίζει, την αιώνια επιστημονική αναζήτηση, για το αν έκανε πρώτα η κότα το αβγό ή το αβγό την κότα.
Δηλαδή αν δεν υπήρχε το μνημόνιο δεν θα υπήρχε και η κρίση?
Το εξευτελιστικό για μένα, είναι πως ήρθε η Ευρώπη μια ωραία μέρα, και μου ζήτησε να κάνω πράγματα, τα οποία έπρεπε ήδη να είχα κάνει μόνος μου.
Ο οικονομικός ξεπεσμός της χώρας μου, είναι μόνο ένα κομμάτι μιας αλυσίδας, με πολλά χαλασμένα κουμπώματα.
Δεν αρκεί να διορθώσουμε το ένα γιατί θα ανοίξει απ’ αλλού.
Το δυστύχημα στη δική μας περίπτωση είναι πως για άλλη μια φορά, σε κρίσιμες καταστάσεις, μεγαλουργεί η ελληνική παθογένεια.
Ο διχασμός είναι τεράστιος, και καλούνται ασθενέστερες ομάδες ανθρώπων, να πληρώνουν το τίμημα της αναξιοπιστίας μας.
Αυτό που με προκαλεί περισσότερο, και θα το συνδέσω με το δικό μας Δήμο, είναι πως στην Ελλάδα της κρίσης, που καθημερινά ο κόσμος χάνει τη δουλειά του για το τίποτα, που καθημερινά μας πείθουν πως οι θυσίες μας θα πιάσουν τόπο, αποκαλύπτεται σε μια στιγμή η υποκρισία του όλου εγχειρήματος.
Στη Φλώρινα λοιπόν, της κρίσης και των μνημονίων, τα πράγματα κυλάνε όπως κυλούσανε. Ο παλαιοκομματισμός ζει και ανθεί όπως πάντα. Το νταϊλίκι πουλάει όπως πάντα.
Το κράτος δικαίου κοιμάται βαθειά όπως πάντα. Και η αξιοκρατία είναι άγνωστη λέξη όπως πάντα.
Το ζητούμενο για μένα, κλείνοντας αυτή τη παρένθεση, είναι ο Δήμος μας, με ή χωρίς μνημόνια, να καταφέρει να επιβιώσει, να προσπαθήσει να ανταπεξέλθει, να θελήσει να προχωρήσει.
Δεν έχουμε αυταπάτες .
Οι πόροι στο Δήμο μας, όπως και σε όλους τους Δήμους της χώρας είναι περιορισμένοι.
Το στοίχημα για μας, είναι να τους αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με το μέγιστο σεβασμό στις ανάγκες, αλλά και στις επιθυμίες των Φλωρινιωτών.
Η δική μας φιλοσοφία για την ανάπτυξη του τόπου μας, είναι, τα μεγάλα έργα που έχει ανάγκη η περιοχή μας, να υλοποιούνται χρηματοδοτούμενα απ’ όσο γίνεται περισσότερους άλλους φορείς και κύρια απ’ τα υπουργεία και τη περιφέρεια.
Τους δικούς μας πόρους, θα προσπαθήσουμε να τους αυξήσουμε, απαιτώντας από την πολιτεία τα αυτονόητα.
Το τέλος του λιγνίτη, να αποτελεί, έσοδο του Δήμου και όχι της χώρας, και οι επιχειρήσεις των λιγνιτωρυχείων, να υποχρεούνται, σε δημοτικό τέλος.
Αλλά για όλα αυτά και πολλά άλλα θα υπάρξει αναλυτικό πρόγραμμα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Τα κλειδιά τελικά, της Φλώρινας που θέλουμε, τα κρατάμε όλοι εμείς οι Φλωρινιώτες στα χέρια μας. Αρκεί να ξεκλειδώσουμε τη σωστή πόρτα, και θα έχουμε κάνει τουλάχιστον μια καλή αρχή.
Τόσο εγώ, όσο και οι άνθρωποι που αγωνίζονται δίπλα μου δε φιλοδοξούμε τίποτα περισσότερο, απ’ το να αποτελέσουμε μια καλή αρχή για τον τόπο μας.
Μια αρχή ικανή, να φτύσει απ’ τα σπλάχνα της το σάπιο.
Έτοιμη να ανταπεξέλθει στην κρισιμότητα των καιρών. Δυνατή να ανοίξει την πόρτα του αύριο.
Στις 18 Μαΐου θα σταθούμε μπροστά σας, και θα ζητήσουμε το κλειδί που ξεκλειδώνει τη σωστή πόρτα. Και αυτό που βρίσκεται κρυμμένο εκεί μέσα δεν είναι τίποτ’ άλλο από τη Φλώρινα της καρδιάς μας.
Σας ευχαριστώ.
ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ: κ. Τσιώκα από μικρός συμμετέχετε ενεργά στα κομματικά όργανα του ΠΑΣΟΚ. Θεωρείτε ότι αυτό αποτελεί βαρίδιο για την ανεξάρτητη υποψηφιότητα σας και στην παρούσα εκλογική μάχη;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: κ. Τριανταφυλλίδη σήμερα συγκροτούμε ένα ψηφοδέλτιο και καταθέτουμε την πρόταση μας για το Δήμο, για το πώς πιστεύουμε η Δημοτική Αρχή να διαχειρίζεται τα πράγματα και το μέλλον αυτού του τόπου.
Στη συγκρότηση του ψηφοδελτίου υπάρχουν άνθρωποι από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και με διαφορετικές ιδεολογικές ταυτότητες. Όντως εγώ, όπως και όλοι οι άλλοι που συγκροτούμε το ψηφοδέλτιο προερχόμαστε από κάποιο κόμμα.
Η αλήθεια είναι ότι προέρχομαι από το ΠΑΣΟΚ και κάποια στιγμή πιστεύω ότι αυτό το κόμμα αναμόρφωσε τη χώρα. Έχω εκφράσει τις διαφωνίες μου στα κομματικά όργανα. Θεωρώ όμως ότι σήμερα αυτό που είναι σημαντικό είναι η σύνθεση της διαφορετικότητας από ανθρώπους που συμπληρώνουν την προσπάθεια, προκειμένου να βγει η κοινή συνισταμένη για να φτιάξουμε το Δήμο έτσι όπως τον σκεφτόμαστε.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ
Γεννήθηκε το 1967 στην πόλη της Φλώρινας. Είναι παντρεμένος με την Ρούλα Ευαγγέλου και πατέρας δύο παιδιών. Διατηρεί βιβλιοπωλείο στη Φλώρινα και έχει πλούσια συνδικαλιστική δράση από τα μαθητικά του χρόνια έως και σήμερα. Εκλεγμένος νομαρχιακός σύμβουλος για τέσσερις τετραετίες (1994 – 2010), την περίοδο 1994 – 1998 διετέλεσε γραμματέας του νομαρχιακού συμβουλίου, ενώ την διετία 2004 – 2006 άσκησε τα καθήκοντα του Αντινομάρχη. Από το 2010 είναι εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Φλώρινας έως και σήμερα.
