Το Σκοπιανό πριν το κλείσιμο – Μία βουλευτική ψήφος – η 151η θα ζυγίζει αιώνων Ελληνική ιστορία

ΤΟ  ΣΚΟΠΙΑΝΟ  ΠΡΙΝ  ΤΟ  ΚΛΕΙΣΙΜΟ  ΤΟΥ

 ΜΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ  ΨΗΦΟΣ – η  151η– ΘΑ  ΖΥΓΙΖΕΙ  ΑΙΩΝΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΙΣΤΟΡΙΑ.

Το  παρόν  σύντομο  ιστορικο-πολιτικό  αφήγημα  αφορά  την  καταιγιστικής  ταχύτητας  <<ωρίμανση>> του  ζητήματος της  ονομασίας  της  χώρας  των  Σκοπίων,  η  οποία  έφθασε  <<επι  ξηρού  ακμής>>=στην  κόψη  του  ξυραφιού, επαφιεμένη  στην  ψήφο  (1) ενός  Βουλευτού.Oνομασία  ενός  κρατικού  μορφώματος  που  έλαβε  σάρκα  και  οστά  το  έτος  1944,  με  την  λήξη  του  Β΄Π.Π.,ενταγμένο  στην  ένωση  πολλών  βαλκανικών  κρατών την  ονομαζόμενη  Γιουγκοσλαβία (Νέα  Σλαβοχώρα).  Ο  σκοπός  σαφής,  να  αναχαιτισθούν  οι ισχυρές βλέψεις  της  Βουλγαρίας  για  κάθοδο  στο  Αιγαίο  δια  της  Βαρδαρίας  χώρας  και  της  Μακεδονίας  μας.  Οι  βλέψεις  της  Βουλγαρίας  επίκαιρα  υπερενισχύοντο  από  την  ισχυρή  Ρωσία, μεγάλη  Ευρασιατική  χώρα, νικήτρια  κατά  του  άξονος  Γερμανίας-Ιταλίας-Ιαπωνίας,  με  τις  προαιώνιες  φιλοδοξίες  καθόδου  στις  θάλασσες  της  Μεσογείου,  αυτήν  την  φορά  με  όχημα  την  κομμουνιστική  Βουλγαρία.  Μετά  δε  την  <<μοιρασιά>>  του  ευρωπαϊκού  κόσμου στην  Γιάλτα σε  σφαίρες  επιρροής των μεγάλων  δυνάμεων  και  την  έναρξη  του  Μακαρθισμού  στις  ΗΠΑ,  εδραιώθη  η  μετονομασία  της  έως  τότε  ονομαζόμενης  ΒΑΡΔΑΡΙΑΣ  σε  <<Δημοκρατία  της  μακεδονίας>>.  Το  ζήτημα  εγεννήθη  από  την  εποχή  της  μεγάλης  Βουλγαρίας του Σαμουήλ( 996-1014μ.Χ),εσίγασε  επί  αιώνες  έως  έτος  1878,οπότε  με  την συνθήκη  του Αγίου  Στεφάνου(προαστίου  της  Κων/πόλεως)  μεταξύ  Ρωσίας  και  Τουρκίας, κατόπιν  του  νικηφόρου  Ρωσο-Τουρκικού  πολέμου, επεξετάθηκαν  τα  σύνορα  της  Βουλγαρίας  έως  τον  Όλυμπο,  για  χρονικό  διάστημα  ολίγων  μηνών.Επηκολούθησε  λυσσώδες  βουλγαρικίνητο  κίνημα  επιδρομών στην  τουρκοκρατούμενη  Μακεδονία  με  σκοπό  την  φυσική εξόντωση του  Ελληνικού  στοιχείου  ή  τον  βίαιο  εκβουλγαρισμό  του.

Ας  σημειωθεί  δε  ότι  επροκλήθηκαν  (15)δεκαπέντε  Ρωσοτουρκικοί  πόλεμοι  με  απώτερο  σκοπό  την  κάθοδο της  Ρωσίας στην  Μεσόγειο,  η  δε  Τουρκία  οφείλει  την  ύπαρξή  της  χάρις  σε  αυτήν  την  διαχρονική επιδίωξη της  Ρωσίας,  επειδή  μόνιμα  στηρίζεται  οικονομικά,  στρατιωτικά,διπλωματικά  από  τις  Δυτικές δυνάμεις(Αγγλία,  Γαλλία, Γερμανία  και  ήδη  ΗΠΑ)  από  την  εποχή  του  Φλμεράυερ ( 1790-1861), ως  προμαχώνας  κατά  της  στρατιωτικο-πολιτικής  ανάπτυξης  της  Ρωσίας. Αυτήν  την  εκδοχή  δεν  ήταν  σε  θέση  να  σταθμίση  η  κυριαρχούσα ανιστόρητη  πολιτική,    διπλωματική  και  πνευματική  ελίτ  της χώρας την εποχή  της  Μικρασιατικής  εκστρατείας  της  Ελλάδος,  με  σκοπό  την  ανάσταση  της  Βυζαντινής  Αυτοκρατορίας. Δεν  είχε  συνειδητοποιημένη  αυτήν  την  πάγια  τακτική  των  δυτικών  δυνάμεων  έναντι  της  Ρωσίας,  η  οποία  ως  ομόδοξη κατά το χρισιανικό  δόγμα με  την  Ελλάδα  χώρα  θα  προσεγγίζετο  πολιτικά,  θα  συμμαχούσε,  θα  γινόταν μεγαλύτερη  σε  δύναμη  χώρα  και  θα  αποτελούσε  ποικίλη  απειλή. Μάλιστα  δε  ακόμη  περισσότερο  ενισχυμένη  αυτή  η εκδοχή  από  την  Ρωσική  θέση  ότι  πρέπει  να  μετουσωθεί  η  Μόσχα  σε  Τρίτη  Ρώμη,  μετά  την  κατάργηση  της  δεύτερης  Ρώμης(Κωνσταντινούπολης)  με την  άλωσή  της  από  του  αλόθρησκους  τούρκους.Αυτή  η  εκδοχή  ετονίζετο  υπέρμετρα από  ΤΟ  ΓΕΓΟΝΟΣ  ΤΟΥ  ΓΑΜΟΥ  ΤΗΣ  ΣΟΦΙΑΣ  ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΙΝΑΣ,  τελευταίου  γόνου  της  αυτοκρατορικής  οικογένειας  των  Παλαιολόγων  του  Βυζαντίου  και  διάδοχο  του  θρόνου,  με  τον  Ρώσο ΙΒΑΝ  Γ΄  το  έτος 1472.Και  εάν  δεν  υπήρχε  η  Τουρκία  μεταξύ  Ελλάδος  και  Τουρκίας  θα  έπρεπε  να  εφευρεθεθεί  μία  άλλου  είδους  δύναμη  που  να  αποτρέπει  την  προσέγγιση  των  δύο  χωρών  και  Λαών. Ιδού  το  μυστικό  της  προδιαγεγραμμένης  νομοτελειακά    Μικρασιατικής  καταστροφής  της  Ελλάδος,  ενώ  θα  ηδύνατο  να  κεφαλαιοποιήσει  τα  οφέλη  των  απελευθερωθέντων  εδαφών που  είχαν  κατακυρωθεί  με  την  ΣΥΝΘΗΚΗ  ΤΩΝ  ΣΕΒΡΏΝ,  αντί  να  επιδίδεται  σε  κυνήγι  μαγισσών  στο χιμαιρικό  όραμα  του  εθνικού  μεγαλοϊδεατισμού.

               Ας  σημειωθεί εμφαντικά  ότι  το  ενδιαφέρον  της  σημερινής  Ρωσίας  για  την  ΜΑΚΕΔΟΝΟΠΟΊΗΣΗ  ΤΗΣ  ΒΑΡΔΑΡΙΑΣ  είναι  έντονο,  με  τον  υπουργό  εξωτερικών  να  δηλώνει  επίσημα  ότι  θα  προσφύγει  στον  ΟΗΕ  κατά  της  συμφωνίας  των  Πρεσπών,  ο  δε  Βούλγαρος  πρωθυπουργός  θα  προτάξει  VETO  αναφορικά  με  την  <<μακεδονική  γλώσσα>>, όπου  θα  απαιτηθεί, αφού  αυτή  είναι  μία  διάλεκτος,  ένα  υβρίδιο  της  βουλγαρικής   και  όχι  ιδιαίτερη γλώσσα.

 

 

 

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ  ΤΟΥ  ΣΚΟΠΙΑΝΙΚΟΥ  ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ—Η ΣΗΜΕΡΙΝΉ  ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ  ΤΟΥ  ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.

Αυτά  αναφέροναι  ως  προσδιοριστικά  στοιχεία  του  ερωτήματος  γιατί  πρέπει  να  ονομασθεί  εξαναγκαστικά  η  FYROM  ως δημοκρατία  τη βόρειας  μακεδονίας  και  όχι  ΒΑΡΔΑΡΙΑ. Στην συνέχεια  παρατίθεται  υλικό  αναφορικά  με  το  προκείμενο  θέμα.

Το πολυεθνικό κρατίδιο  των Σκοπίων, του οποίου ο πληθυσμός αποτελείται από Βούλγαρους  κατά  65%  περίπου (αυτοί είναι και που παριστάνουν τους «Μακεδόνες»), Αλβανούς (το 1/3 του πληθυσμού του), Σέρβους, Έλληνες (200.000 υπολογίζονται οι Έλληνες στα Σκόπια, για τους οποίους δεν μιλά κανείς, σαν να μην υπάρχουν), αποτελεί μόνιμο παράγοντα αστάθειας στην περιοχή των Βαλκανίων.

Υπάρχει Σκοπιανό Εθνικό Ίδρυμα Ιστορίας, που προβάλλει διεθνώς την ανιστόρητη θεωρία της καταγωγής των Σλάβων-Σκοπιανών από τους αρχαίους Μακεδόνες.

Ο  ιστορικός  ηγέτης  των  Σκοπίων   Κίρο  Γκλιγκόρωφ,  πρώτος  πρόεδρος αυτού του  κράτους από  το  έτος  1991  έως  το  1999,      μετά  την  διάλυση  της  Γιουγκοσλαβίας,    εδήλωσε  δημοσίως την 6 Μαρτίου του 1992, σε  γνήσια  συνειδησιακή  ειλικρινή  εξομολόγηση   ότι ,<<εμείς οι Σκοπιανοί είμαστε   Σλάβοι και δεν έχουμε καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες και τον Μέγα Αλέξανδρο>>.   Στα«Απομνημονεύματα», σ. 259 ξεκαθάρισε: «Είμαστε Σλάβοι. Εχουμε έρθει στα Βαλκάνια τον 6ο και τον 7ο αιώνα. Εχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία και από τότε κατοικούμε σε αυτά. Δεν γνωρίζω κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων, αλλά, ακόμα κι έτσι, δεν είναι αυτό που δίνει την ταυτότητα του λαού μας».). Γνωστόν δε οτι εξεχριστιανίσθησαν  από  τους  δύο  βυζαντινούς  ιεραποστόλους  ΚΥΡΙΛΟ  και  ΜΕΘΟΔΙΟ,  χίλια  χρόνια  αργότερα  από  την  ακμή  του  Μακεδονικού  κράτους  με  πρωτεύουσα  την  Πέλλα.Στην  εδαφική  έκταση  του  Σκοπιανού  κράτους  δεν  υπάρχουν  μνημεία  που  να  προδίδουν  στοιχεία  ακμής  του  Μακεδονικού  πολιτισμού,  της  εποχής  του  Φιλίππου  και  του  Μ. Αλεξάνδρου.Η  εδαφική  έκταση  της  Σκοπιανής  χώρας  απετέλεσε  κατακτημένη  απο  το  κράτος  των  Μακεδόνων  και  όχι    κοιτίδα  του  Μακεδονικού  κράτους  και  πολιτισμού.  Η  γλώσσα  των  Σκοπίων   δεν  έχει  κάποια  συγγένεια  με  την  ελληνιστική  του  Μ.Αλεξάνδρου. ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ: «Είμαστε Μακεδόνες, μιλάμε μακεδονικά, είναι δικαίωμά μας»01|02|2018  Δεν θα υπάρξει λύση για το όνομα αν χρειαστεί διαπραγμάτευση για αλλαγή στην εθνικότητα, τη γλώσσα και την ταυτότητα», διεμήνυσε ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων μετά τη συνάντηση με τον Μάθιου Νίμιτς.

          Όταν  επισήμως  δηλώνουν οτι δεν  έχουν  καμία  σχέση  με  τους  αρχαίους  Μακεδόνες,  διεκδικούν  την  κατάκτηση  του  ονόματος  που  εκφράζει  ελληνικότητα  και  Ελληνισμό.  Αυτό  δηλοποιεί  πρόθεση  και στόχευση   ισχυρού  αλυτρωτισμού  σε  βάρος  της  Ελλάδος,  ως  απόλυτη  συνέπεια  στην  από  αιώνων  βουλιμία  των  ποικίλων  ενδιαφερομένων  από  Βορρά  ορμωμένων  διαχρονικών  εχθρών  της  Ελλάδος. «Η “μακεδονική” γλώσσα είναι μια αναγνωρισμένη γλώσσα της ομάδας των σλαβικών γλωσσών», δήλωσε ο Νίκολα Ντιμιτρόφ σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον ειδικό διαμεσολαβητή του ΟΗΕ.  Αφού    η  γλώσσα  των  Σκοπίων  ανήκει  στην  ομάδα  των  σλαβικών  γλωσσών,  πως  μπορεί  να  δικαιολογηθεί  να  ονομασθεί  <<μακεδονική>>  και  να  θεωρείται  δίκαιο για να γίνει;  Τήν 16-2-18, απολογιστικά  δηλώνει:<< Έχουμε ωριμάσει και δεν χρειαζόμαστε πλέον ρίζες 2.000 ετών για να νιώσουμε αυτοπεποίθηση, καλύτερα να συνεργαζόμαστε για πράγματα που μετρούν στο σήμερα >>,  και συνεχίζει  «Είναι καλύτερο να συνεργαζόμαστε και να συναγωνιζόμαστε για πράγματα τα οποία έχουν σημασία σήμερα παρά να ανταγωνιζόμαστε για το ποίος είχε τις περισσότερες δοξασμένες νίκες και ήττες στην πλούσια ιστορία μας. Αυτή ακριβώς είναι και η προσέγγισή μας για τη διαφορά που έχουμε με την Ελλάδα>>.   { Εδώ  παρενθετικά  πρέπει  να  επισημανθεί  ότι  η  βουλιμία  αρπαγής του ονόματος  και  της  Ιστορίας  της  Μακεδονίας  δεν  αφορά << τα πράγματα  τα  οποία  έχουν  σημασία  σήμερα>>,  τα  οποία υπηρετούνται  ΑΠΡΌΣΚΟΠΤΑ  ΜΕ  ΤΟ  ΟΝΟΜΑ  BARDASKA,  για  την  ένταξη  των  Σκοπίων  στο  ΝΑΤΟ  και  ΕΕ}

Ο δήμαρχος Σκοπίων Πέτρε Σιλέγκοφ δηλώνει(5/5/2018) ότι «Αρκετά από τα μνημεία διαστρεβλώνουν και παρερμηνεύουν ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα όχι μόνον της Μακεδονίας αλλά και του κόσμου», και προσθέτει ότι <<ο Αλέξανδρος ουδέποτε υπήρξε μέρος της κανονικής ιστορίας της χώρας του>>.  Συνεπώς  οι  σκοποί    που  στοχεύονται να  υπηρετηθούν με  το  όνομα  ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι  πολύ  βαθύτεροι  των  εμφανιζομένων,  βεβαιότατα  εις  βάρος  του  Ελληνισμού.

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ  ΚΑΙ  ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΕΣ  ΤΗΣ  ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ  ΤΩΝ  ΠΡΕΣΠΩΝ  ΔΗΛΩΣΕΙΣ  ΤΟΥ ΖΑΕΦ  την21-9-2018: «Δεν υπάρχει άλλη Μακεδονία πέρα από τη δική μας». Το πρακτορείο ΜΙΑ των Σκοπίων  μετέδωσε τις ακόλουθες δηλώσεις του πρωθυπουργού των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ, από τις ΗΠΑ.  : «ένα μέρος της γεωγραφικής ενότητας της Μακεδονίας είναι στην Ελλάδα, ένα στην Βουλγαρία και το βόρειο τμήμα είναι στη χώρα μας».  Ειδικότερα, εδήλωνε πριν την ανασκευή του δημοσιεύματος την 21-9-2018: «Το βόρειο τμήμα της Ελλάδας είναι Ελλάδα, το δυτικό τμήμα της Βουλγαρίας είναι Βουλγαρία. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ. Δεν υπάρχει άλλη στον κόσμο. Και γνωρίζοντας την προοπτική και το μέλλον αυτό πρέπει να το κάνουμε για τις επόμενες γενιές, για τα παιδιά μας. Και για αυτό πιστεύω ότι  είναι ένας σοβαρός λόγος για να ενωθούμε».
       Στην ίδια συνέντευξη ο Ζάεφ επαναλάμβανε ότι η κύρωση της συμφωνίας θα έχει ως αποτέλεσμα ο «μακεδονικός λαός» να έχει μία διεθνώς αναγνωρισμένη πατρίδα με αναγνωρισμένη «μακεδονική» γλώσσα, ενώ κανείς δεν θα μπορεί κατόπιν να αρνηθεί «τη μακεδονική μαςταυτότητα». Ο Ζάεφ, πάντως, αναγνώριζε ότι η προσθήκη του «Βόρεια» στο όνομα της χώρας δεν γίνεται εύκολα αποδεκτή από τους πολίτες.

Η  συμφωνία  των  Πρεσπών,  από  την  υπογραφή  της  την17-6-2018  έως την    21-9-2018,  σε  διάστημα  μόλις  τριών  μηνών,  μετήλλαξε  το  όνομα  των  Σκοπίων  από  Gorna Μακεδονία  σε  Μακεδονία  της  Ευρώπης  και  σήμερον  σε  μία  και  μοναδική  Mακεδονία,  των  Σκοπίων.  Αν  αυτός  ο αφορισμός  του  Ζάεφ, (απόλυτα  πολιτικού και  εθνικιστικού χαρακτήρα),  δεν  είναι    διακήρυξη  προς  τους  πολίτες  της    Βαρδαρίας  περί φανερού  αμείωτου  αλυτρωτισμού  κατά  της  Ελλάδος  και  αιτία  καταγγελίας  της  συμφωνίας  των  Πρεσπών,  τι  άλλο  θα  ήθελε  να  ιδεί  η  πολιτική  και  πνευματική  Ηγεσία  της  Ελλάδος,  για  να  εγερθεί  από  την  πολιτική  ύπνωση;  Δεν είναι αυτή  η  διακήρυξη  συγκαλυμένο casus  beli  και  σαφής  αιτία  έγκαιρης  καταγγελίας  της  συμφωνίας,  για  πρόληψη    μελλοντικών  χειρίστων  εθνικών  δεινών;  Δεν  φαίνεται  καθαρά  ότι  αυτήν  την  τακτική  του  Ζάεφ  την  καλύπτουν  και  την  ενισχύουν  οι  προστάτες  και  πάτρωνές  του,  οι  οποίοι  σε  όλες  τις  περιπτώσεις  λεκτικής  αναφοράς  για  την  Βαρδαρία- Σκόπια, την  αποκαλούν  μονίμως  παράνομα Μακεδονία;

  ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η  απλή,  αλλά  κατανοητή  ανάγνωση  των  ανωτέρω  καταδεικνύει  τις  κρυφές  και  δόλιες  σκοπιμότητες  σε  βάρος  της  Μακεδονίας  και  ολόκληρης  της  Ελλάδος.  Κάποτε  η  Μακεδονία  εκινδύνευσε  από  τον  Πανσλαβισμό,  τώρα  κινδυνεύει  από  τον  παναμερικανισμό.

 

 

 

ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ  ΣΚΟΠΙΩΝ:ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ  ΚΑΙ  ΟΧΙ  ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ.

Απερρίφθη  στο  παρελθόν  η  ονομασία  των  Σκοπίων  ως  Σλαβομακεδονία,  η  οποία  συνύφαινε  την  ιδιότητα  του  λαού  ως  σλαβικής  προέλευσης  που  την  κατοικεί  σήμερον, (περί  το  70% είναι Σλαβ0-βουλγαρικής  εθνότητας,  εγκατασταθέντος  περί  τον  7ο αιώνα  Μ.Χ.), με τήν ιστορική  γεωγραφική  έκταση τμήματος της  αρχαίας  Μακεδονίας,  του  κράτους  του  Φιλίππου  και  Μ. Αλαξάνδρου.  Η  ονομασία  της  Σκοπιανής  χώρας(Βαρδαρίας)  ως  Β. Μακεδονίας,  εμπεριέχει  έδαφος  τμήμα  της  αρχαίας  ιστορικής  και  ταυτόχρονα γεωγραφικής  Μακεδονίας.  Όμως  ο  Σκοπιανός   λαός  που  την  κατοικεί  σήμερον  είναι εντελώς  ξένος  ως  προς αυτήν,  πανθομολογημένο  κατ’  επανάληψη  από  Σκοπιανούς  επισήμους,  όπως  αυτά  εκτίθενται  στο  ειδικό  κεφάλαιο  της  παρούσης.

Η παγκόσμια  πρακτική  στην  ονομασία  των  κρατών  είναι  να  ονοματοδοτούνται  με  το  όνομα και  τον  πολιτιστικό  χαρακτήρα  του  λαού  που κατοικούνται  και  όχι  διαφορετικά.  Παραδέίγματα:  Είναι  δυνατόν  να  ονομάζεται  σήμερον  η  Ιταλική  μεγαλόνησος  Σικελία,  η  οποία  υπήρξε αρχαία ελληνική χώρα, κοιτίδα  σημαντική  ελληνικού  και  παγκόσμιου  πολιτισμού  (Αισχύλος-Αρχιμήδης),με  κάποιο  επίσημο  όνομα  ελληνικό,  αφού  ήδη  κατοικείται  από  Ιταλούς;  Είναι  δυνατόν  να  ονομασθεί  η  Μ. Ασία  Ελλάδα,(σημερινή  Τουρκία),  όπου  ήκμασε αρχαίος  ελληνικός  πολιτισμός  και  μεταγενέστερα  ο  βυζαντινός  με  καθαρά  ελληνοχριστιανικό  χαρακτήρα;  Είναι  δυνατόν  να  ονομάζεται  μέρος  της  Αιγύπτου  Ελλάδα,  επειδή  κάποτε  κατακτήθηκε  από  τον  Έλληνα  Μακεδόνα  Βασιλέα  Μ.Αλέξανδρο, ο  οποίος  μάλιστα ίδρυσε  την  πόλη  Αλεξάνδρεια  που  διατηρεί τιμητικά αυτό  το  όνομα  αμετάλλακτο για  εικοσιτέσσερες  αιώνες,  οι  δε  επίγονοί  του (Πτολεμαίος Α΄-  2ος αιώναςΠΧ)  ίδρυσαν  την  ξακουστή  Αλεξανδρινή  βιβλιοθήκη;  Είναι  δυνατόν  να  ονομάζεται  Βουλγαρία  η  Ελλάδα,  επειδή  περιστασιακά  επεκτάθηκε  ιμπεριλιαστικά  στον  ελληνικό  χώρο    μεταξύ  των  ετών   996-1014  μ.Χ όπως  και  το  1878  με  την  βραχύβια  συνθήκη  του  Αγ.  Στεφάνου,  μετά  την  λήξη  του  νικηφόρου  Ρωσοτουρκικού  πολέμου,  ή  Βουλγαρία   να  ονομάζεται  Ελλάδα,  επειδή  για  κάποιους  αιώνες  ήταν  αυτή  η  χώρα  υποτελής  στην  Βυζαντινή  Αυτοκρατορία;  Είναι  δυνατόν  να  ονομασθεί  η  Ελλάδα  Γερμανία,  επειδή  κατεκτήθη    από  την  δεύτερη  και  η  κατοχή    διετηρήθη επι  τέσσερα  έτη  1941-1944;  Είναι  δυνατόν  και  νοητό  να  ονομάζονται  Τουρκία   τα  σημερινά  κράτη  των  Βαλκανίων, η  Βουλγαρία, η  Ρουμανία, το  Μαυροβούνιο,η  Ουγγαρία,  η  Τσεχία, η Αυστρία  έως  τα  πρόθυρα  της  Βιέννης, μέρος  της  Ισπανίας, επειδή  κάποτε  η  Οθωμανική  αυτοκρατορία στην  πλήρη  της   επέκτασή  είχε  κατακτήσει  αυτές  τις  χώρες;   Όμως  ονοματίζεται  η Αλάσκα ως  επικράτεια  των  ΗΠΑ(Αμερική)  επειδή  κατοικείται σήμερον απο  Αμερκανούς  και  όχι  ως χώρα  των  (αποδεκατεσθέντων) Εσκιμώων,  ούτε  και  <<παλαιά  Ρωσία>>,  από  την  οποία  αγοράσθηκε  η  έκταση  της  πολιτείας  της  Αλάσκας  το  έτος  1867.

 

           Ποτέ  και  πουθενά  στον  κόσμο  δεν   είναι ιστορικά  καταγεγραμμένο  να  προδιαγράφεται  το όνομα  του  κράτους,  ο χαρακτήρας  και τα  προσδιοριστικά  στοιχεία του  Λαού  από  την  γεωραφική  έκταση  όπου   εγκαθίσταται  και  κυριαρχεί.

Δέν  διαφοροποιείται,  δεν  μεταλλάσσεται  ο  πολιτισμός,  ο  ψυχισμός,  ο  εθνοτισμός, η  γλώσσα, το  θρήσκευμα  ενός  Λαού  υπό την  επίδραση     του  τόπου  που  κατοικεί.   Τούτο  ισχύει  και  δια  τον Σκοπιανικό Σλαβικό  ΛαόΔεν  Μακεδονοποιήθηκε  με  την  εγκατάστασή  του  στην  συγκεκριμένη  εδαφική  έκταση  κατά  το 7ο αιώνα  ΜΧ.,  η  οποία  απετέλεσε  στην  αρχαιότητα  κατακτημένη  χώρα  του  Μακεδονικού  Βασιλείου  και  όχι  η  Μητρόπολη  του  Ελληνικού  κράτους  των  Μακεδόνων. Διατηρήθηκε  ίδιος αυτός ο  Λαός (Σλαβικός)  που  ήταν  όταν  ήλθε  και  εγκαταστάθηκε  στην  Βαρδαρία  χώρα,  με  εξαίρεση  τον  εκχριστιανισμό  του  από  τους  Ιεραποστόλους  Κύριλλο  και  Μεθόδιο,  όπως  συνέβη  και  με  την  μεγάλη  Σλαβική  χώρα  την  Ρωσσία.  Κάθε  απόπειρα  οικειοποιήσεως  του  Μέγα  Αλέξανδρου,  του  κράτους  του,  της  Ιστορίας  του,  του  πολιτισμού του,  της  δόξας  του,  είναι  φανερή  πρόθεση  και  προσπάθεια αρπαγής  από  ανίκανους  φυσικούς  ιδιοκτήμονες.  Αυτό  πρέπει  να  γίνει  ακράδαντα πιστευτό  από  εμάς  ώστε  να  διαχυθεί  αυτή  η  αντίληψη  προς  κάθε  κατεύθυνση  και  να  εξαλειφθεί    η  φαινομενική  αφελής  κρίση:<<για  ένα  όνομα  κάνετε  έτσι;>>.    

Μήπως π.χ. υπήρξε  κάποια  περίπτωση  λευκών  εποίκων  κατά  την περίοδο  της  αποικιοκρατίας, στην  αφρικανική  ήπειρο,  στην  Ινδία, στην  Αυστραλία,  στην  Λατινική  Αμερική,  στην Β. Αμερική  ν’ αποβάλλουν οι ευρωπαίοι έποικοι  τα  προγονικά    χαρακτηριστικά  τους,  να  μεταλλαχθούν  πολιτισμικά  και  να  ενταχθούν  στην  ανθρωποβιοκοινωνία  των  ανθρώπων  που  κατέκτησαν  με  αιτία  την  αλλαγή του  τόπου;    Το  εντελώς  αντίθετο  συνέβη.     Διετήρησαν αυτούσια όλα  τα  προσδιοριστικά  πολιτιστικά  και  λοιπά  στοιχεία  και  ουδεν  απερρόφησαν  απο  τους  πληθυσμούς  των  χωρών  που  εποίκησαν.  Ονομάτισαν  δε  την νέα χώρα   με το όνομα  της πατρίδας  τους  που  άφησαν,  κουβαλώντας  τον  πολιτισμό,  την  παράδοση,  την  ταυτότητα  του  Λαού.

Στο  προκείμενο  θέμα  δεν  δικαιολογείται  ο  Σλαβογενής  Σκοπιανικός  Λαός  να  ονομασθεί  μακεδονικός,  επειδή  ουδεμία  ιστορική, πολιτιστική, γενεολογική  και  αιματολογική    σχέση  και  συγγένεια  εχει   με  τους  φυσικούς   απογόνους  και    φορείς  των  χαρακτηριστικών  στοιχείων,  των  αρχαίων  μακεδόνων  του  4ου  αιώνος  Π.Χ.  Φιλίππου  και  Μ. Αλεξάνδρου,   που  είναι  οι  σημερινοί  Έλληνες,  γεγονός  που  το  ομολόγησαν ήδη  με  αφοπλιστική  ειλικρίνεια   οι  ίδιοι  οι  Σκοπιανοί  επίσημοι  κατα  καιρούς.(κεφ. Ρητορικές  Σκοπιανών). 

Είναι  δε  πολιτικο-διπλωματικό  παράδοξο  να  διατυμπανίζουν   Έλληνες,  αιρετοί  άντιπρόσωποι  του  Ελληνικού  Λαού  στο  Ελληνικό  κοινοβούλιο,  ότι  δεν  μπορούν  να  επιβάλλουν σ’ ένα  κράτος το  πως  θα  ονομάζεται– (κατά  το  έτος  2018  ως και στο  παρελθόν, εξέχον  μέλος της αξιωματικής  αντιπολίτευσης),–  έστω  και  αν  έχει  τον  όρο  Μακεδονία.

 

Φαίνεται  ότι  δεν  έχει Σημασία  για  τις  δύο αυτές θέσεις  των  Ελλήνων  πολιτικών- ( αντιπολίτευσης  και κυβέρνησης)-ότι  έχουν αρπαγεί  από  το  Ελληνικό  εθνικό  ιστορικό  περιουσολόγιο οι όροι  της  Μακεδονίας  από  το  κράτος  των  Σκοπίων.  Αν  αυτό  δεν  είναι  παγκόσμια  πρωτοτυπία  παραδείγματος  προς  αποφυγή,  βασισμένο  στην  ανικανότητα  των    διαχειριστών της  κρατικής  εξουσίας,  τότε  βεβαιότατα  είναι  ένα  προσχεδιασμένο  έγκλημα,  για  το  οποίο  δεν  υπάρχει  απολογητικός  λόγος.  Άς μην  παραβλέπουμε δε το  ανάλογο  και  εντελώς  όμοιο  στην  ουσία  του  Ευρωπαϊκό  προηγούμενο  της  επιβολής  της  Γαλλίας επι  της  Αγγλίας, προκειμένου να  εισέλθει  στην  ΕΕ,   την  ονομασία  ΗΝΩΜΕΝΟ  ΒΑΣΙΛΕΙΟ (UK)  και  ΟΧΙ  ΩΣ  ΜΕΓΑΛΗ  ΒΡΕΤΑΝΙΑ, από  τον  λόγο  ότι  μία  επαρχία  της  Γαλλίας  απέναντι  από  την  βρετανική  νήσο  ονομάζεται  Βρετάνη.  ΑΥΤΟ  ΑΠΟΤΕΛΕΙ  ΙΔΑΝΙΚΟ  ΠΡΟΤΥΠΟ  ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ  ΤΗΣ  ΣΚΟΠΙΑΝΗΣ  ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ  ΚΑΙ  ΤΩΝ  ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ  ΚΑΙ  ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ   ΠΙΕΣΕΩΝ,  ως  όπλο  στην  Ελληνική  Πολιτική  και  Διπλωματία  για  αποτροπή  της  <<μακεδονοποίησης>>  των  Σκοπίων

Ο βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και Η’ αντιπρόεδρος της ΒουλήςΚώστας Ζουράρις, σε κείμενό του αναφορικά με την Συμφωνία των Πρεσπών  την11-1-2019,  με τίτλο «Μακεδονία σακατεμένη», αναφέρει  ότι  αυτή  καταστρέφει τὴν ἀρτιμέλεια τῆς ἱερῆς Γαίας Μακεδονίας. Καὶ, ἐμᾶς τὶς-τοὺς Μακεδόνισσες-Μακεδόνες μᾶς ἀκρωτηριάζει: τὸ Ἀκέραιον τῆς σωματοψυχῆς μας γίνεται πιὰ σερνάμενο σακατιλίκι. Ἐς αἰεί;Άν κάποιοι μοῦ κλέψουν ἀπὸ βιβλίο μου, παράγραφο ἢ φράση, ἐπίσης καὶ αὐτοὶ τιμωροῦνται, γιὰ «κλοπὴ πνευματικῆς ἰδιοκτησίας». Ποιὰ ποινὴ προβλέπεται γι’ αὐτούς, ποὺ μᾶς ἔκλεψαν τὸ ὄνομα; Ἡ διεθνής τους ἀναγνώριση,ὡςνομιμοποιημένωνλωποδυτῶν!!

Η  Ελληνική  ευαισθησία  για  αποτροπή  μιάς  τέτοιας  εξέλιξης  δεν  είναι  ένας  εθνικιστικός  ρομαντισμός.  Είναι  εθνική  αναγκαιότητα  στην  διαφαινόμενη  απειλή  κατά  της  εθνικής  ακεραιότητας  της  χώρας  μας  από  τον μόνιμο διαχρονικά  ποικιλόμορφο  αλυτρωτικό ιμπεριαλισμό   των  βορείων  γειτόνων  μας,  ευθέως  δι’  εαυτούς  ή  εμμέσως  για  κρυπτόμενους  πάτρωνές  τους.  Η  Ιστορία    έχει  καταγράψει  πολλές  φορές την εκδήλωση αυτού  του  αλυτρωτισμού  με  πολεμικές  και  άλλες  εχθρικές  ενέργειές  των  εις   βάρος  της  Ελλάδος. Στην  τρέχουσα  χρονική  περίοδο  οι  ΗΠΑ  και    όλοι οι  άλλοι  με  κοινά   και  όμοια συμφέροντα,  δια  των  πιέσεων  προς  την  Ελλάδα  τους  δικούς  των  στόχους  πρωτίστως  υπηρετούν.

Είναι  αυτονόητο  ότι  η  Ελλάδα  πρέπει  να  προτάξει  την  πρέπουσα  γραμμή  στα  εθνικά  της  συμφέροντα,  τα  οποία  δεν  είναι  άλλα  από  την  διαφύλαξη  του  ονόματος  και  της  ιστορίας  της  Μακεδονίας,  αναγνώριση  της  χώρας  των  Σκοπίων  με  το   ιστορικό  της  όνομα  ΒΑΡΔΑΡΙΑΣ,  με  έκφραση τυπικής εννοίας  και  ουσίας  Σλαβικού  χαρακτήρα  εθνότητας,  Γλώσσας,  Εθνικής  συνείδησης  και  με  αυτό  να  εισέλθει  ισότιμα  στην  χορεία  των κρατών  του  ΝΑΤΟ  και  της  ΕΕ,  χωρίς  ουδεμία  αντίρρηση  από  μέρους  της  Ελλάδας.        

 

            Η  επιμονή  των  ένθερμων όψιμων (Δυτικών) φίλων  των  Σκοπιανών  να  δοθεί  το  όνομα  Μακεδονία  στα  Σκόπια,  με  κατάφωρη  αδικία  στην  Ελλάδα, ενέργεια  διαμετρικά αντίθετη με  τις  κατά  καιρούς  φιλελληνικές  θέσεις  των,  καταδεικνύει  την  ασυνέπειά  των  στην  υποχρέωση  τήρησης  φιλικών  και  συμμαχικών  υποσχέσεών  των,  ταυτόχρονα  δε  και  μέγιστη  αχαριστία  προς  την  Ελλάδα  για  τις  θυσίες  Της  στους  συμμαχικούς  πολέμους  στον βωμό   υπεράσπισης  των  Δυτικών  αξιών  της  ελευθερίας  και  της  Δημοκρατίας.

 

.

Μετά  απ’  αυτά  τα  ιστορικά  δεδομένα  πως  είναι  δυνατόν  να  θεωρηθεί ότι  <<ήταν  δίκαιο  και  έγινε  πράξη>> και  να  αναγνωρισθεί   μια  έκταση  εδάφους,  η Βαρδαρία  χώρα,  η οποία  απετέλεσε  μέρος    του  βασιλείου  της αρχαίας Μακεδονίας, που  το  όνομά  της  ως<<Δημοκρατία  της  Μακεδονίας>>  χαλκεύθηκε  το  έτος  1945, με  ραδιούργες  πολιτικές  σκοπιμότητητες  στην  αντιπαλότητα  Γιουγκοσλαβίας  και  βουλγαρίας,  στα  μόνιμα  ενδιαφέροντα  αυτών  των  χωρών   καθόδου των στο  Αιγαίο  με  την  κατάκτηση  της  Μακεδονίας;

Με  την  υπο  ψήφηση  συμφωνία  των  Πρεσπών  η  ΒΑΡΔΑΡΙΑ  ΧΩΡΑ  μετατρέπεται  εις  Όλον,  με  το  διεθνώς  ανεγνωρισμένο  όνομα  (Βόρεια  ) μακεδονία  και  η  πραγματική  μας  ΜΑΚΕΔΟΝΊΑ  θα  είναι  στην  παγκόσμια  αφάνεια,  επειδή  κάθε  αναφορά  θα  αναγράφεται  και  θα  προφέρεται  με  το  προσωνύμιο  του  Ελληνικού  κράτους.  ΌΛΑ  ΔΕ  ΑΥΤΑ  με  αιτία  μία  ψήφο  στην  Ελληνική  Βουλή,  την  151η  του  κυρίου  ΚΩΣΤΑ  ΖΟΥΡΑΡΙ

Κύριε  Ζουράρι  δεχθείτε  το  κέλευσμα  (παράκληση-προτροπή)  του  Ελληνικού  Λαού  που  η  γοερή  φωνή  του  φωνάζει  να  εκφέρει  την  γνώμη  του  δια  δημοψηφίσματος.  Έχετε  πλήρη  επίγνωση  των  επερχομένων  δεινών  στην  χώρα  με  αυτήν  την  συμφωνία.  Είσθε  πνευματικός  άνθρωπος,  διανοούμενος,  Ελληνο-εθνολάτρης  και  πρέπει  να  πράξετε  το  επίκαιρο  επιτακτικό  σας  καθήκον  προς  την  Πατρίδα,  τον  όπου  ΓΗΣ  ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ. Μην  υπερψηφίζετε  την  Συμφωνία  των  Πρεσπών. 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΧΑΡΧΑΝΤΗΣ ενεργός  πολίτης,

πρώην  Αντιπρόεδρος  ΣυλλόγουΣυνταξιούχων  Δημοσίων  Υπαλλήλων  Ν, Τρικάλων,