Ερωτήματα προς τον κ. Κοτζιά

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΚΟΤΖΙΑ

Αρχιμ. Ειρηναίος Χατζηεφραιμίδης,

 Καθηγητής Πανεπιστημίου

΄Οσοι διάβασαν την “ιστορική” συμφωνία, μπορούν να απευθύνουν κάποια ερωτήματα προς τον κ. Υπουργό, ο οποίος απεδείχθη πιστός στις καταβολές του, αλλά και δήλωσε ότι κατανοεί τις αγωνίες μας.

Γνωρίζω βέβαια ότι οι “άσπονδοι φίλοι” θα μου κολλήσουν ταμπέλες. Στηρίζομαι όμως στα λόγια του Πρωθυπουργού μας στη δημόσια τηλεόραση, ότι σέβεται «βαθειά το συναίσθημα της εθνικής υπερηφάνειας» των Ελλήνων, και στις πρόσφατες δηλώσεις του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης στην Βουλή, ότι «η διπλωματία είναι υπόθεση των ίδιων των λαών».

Γι’ αυτό ερωτώ:

1. Γιατί στο προοίμιο της συμφωνίας αποσιωπάται πλήρως η ονομασία FYROM; Ενώ παρατίθεται το όνομα του Πρώτου Μέρους («η Ελληνική Δημοκρατία»), για το Δεύτερο Μέρος γράφεται: «που έγινε δεκτό στα Ηνωμένα ΄Εθνη σύμφωνα…». Προς τι αυτή η αποσιώπηση;
2. Κατά το άρθρο 1, παρ. 3β, η ιθαγένεια του «Δεύτερου Μέρους» θα είναι «Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας». Αναγνω­ρίζεται ναι ή όχι η ταυτότητά τους ως μακεδονική;
3. Στο άρθρο 1, παρ. 3γ, αναγνωρίζεται ως «επίσημη γλώσσα του Δεύτερου Μέρους η Μακεδονική γλώσσα», με την αίρεση του άρθρου 7, παρ. 4, ότι αυτή η γλώσσα «ανήκει στην ομάδα των Νότιων Σλαβικών γλωσσών». Για να καταλάβουμε: Εφόσον αυτή η γλώσσα αναγνωρίζεται ως μακεδονική, η γλώσσα που μίλησε ο Μ. Αλέξανδρος στους υπασπιστές του, «Μακεδονιστί» (Πλούταρχος, Αλέξανδρος-Καίσαρ 51, 6)[1], ανήκει στις νοτιοσλαβικές γλώσσες; Ασφαλώς, ΟΧΙ. Τα άμικτα μιγνύειν.

΄Ασχετα με το τι λέτε παρακάτω, ότι «η επίσημη γλώσσα και τα άλλα χαρακτηριστικά του Δεύτερου Μέρους δεν έχουν σχέση με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία, την κουλτούρα και την κληρονομιά της βόρειας περιοχής του Πρώτου Μέρους», εφόσον χρησιμοποιείται ο όρος «μακεδονική», δεν απαλλάσσεσθε της ιστορικής ευθύνης που επωμίζεσθε.

Το ίδιο ισχύει και για όσα λέγονται στο άρθρο 7, παρ. 1, ότι οι όροι «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» αναφέρονται σε «διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά».

Το όνομα το δώσατε. Δεν μπορείτε να εμπαίζετε κανένα.

4. Στο άρθρο 1, παρ. 4ζ, γράφεται ότι, μετά από την ολοκλήρωση όλων των προβλεπόμενων διαδικασιών, για να ισχύει η συμφωνία, το Πρώτο Μέρος, δηλαδή η Ελλάδα, «θα κυρώσει χωρίς καθυστέρηση την παρούσα συμφωνία». Που πάει η περιβόητη επικύρωση από την ελληνική Βουλή; Μας έχετε δέσει “χερσί και ποσί”;
5. Φιμώνεται ναι ή όχι η αντίθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας, με τα άρθρα 3, παρ. 4. και 6, παρ.2, 3; Ποιες είναι αυτές οι «μη φιλικού χαρακτήρα» δραστηριότητες και ποια είναι τα «αμελλητί» ληπτέα «αποτελεσματικά μέτρα» για την αποτροπή εκδηλώσεων, «που πιθανόν υποδαυλίζουν την βία… ή την εχθρότητα εναντίον του άλλου μέρους», και ενεργειών που «πιθανόν υποδαυλίζουν τον σωβινισμό, την εχθρό­τητα…»;
6. Τι νόημα έχει η κατά το άρθρο 8, παρ. 5 προβλεπόμενη να συσταθεί επιτροπή που θα «αναθεωρήσει οιαδήποτε σχολικά εγχειρίδια…»; Δηλαδή θα παύσουμε να διδάσκουμε την ιστορία μας που δεν έχει στοιχεία αλυτρωτισμού, για να μη θίξουμε τους γείτονες, όπως συνέβη παλαιότερα με τους Τούρκους;
7. Τι σημαίνουν όσα διαλαμβάνει το άρθρο 13 για το δεύτερο μέρος (τα Σκόπια), το οποίο είναι «περίκλειστο κράτος» και τα περί δικαίου της θάλασσας, σε συνάρτηση με το άρθρο 18; Πολλοί αναρωτιούνται: Μήπως συμβαίνει κάτι με κάποιο λιμάνι;
8. Γιατί οι διατάξεις της συμφωνίας θα ισχύουν «για αόριστο χρονικό διάστημα και είναι αμετάκλητες»;

Προσωπικά καλώ όλους τους ανήσυχους και υποψιασμένους να διαβάσουν την συμφωνία και, ει δυνατόν, να διαβάσουν και το αγγλικό πρωτότυπο. Κατά το δη λεγόμενο, «ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες».

΄Οσον αφορά στο erga omnes, ήδη από χθες, στους Ψαράδες, πήγε “περίπατο”. Τα γραφόμενα περί πιθανού λάθους της μεταφράστριας δεν πείθουν.

Υ. Γ. Σχετικά με τις δηλώσεις του βουλευτή μας στην Σκοπιανή DW, αυτές ας μείνουν στην κρίση του λαού. Πολύ μου άρεσε η έκφραση του προσώπου του, όταν με αντίκρυσε στους Ψαράδες. Ερχόμασταν ο καθένας από αντίθετη κατεύθυνση. Τι κρίμα που δεν συναντιώμαστε! ΄Ηρθε ο καιρός που αποκα­λύπτονται «εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί». ΄Αλλωστε, όπως δήλωσε, η Μεγάλη Πρέσπα «έχει και μία γλώσσα με την οποία μπορούμε να συνεν­νοηθούμε και να βρούμε ανθρώπους που θα μας πάνε μπροστά»!!! Δηλαδή η «μακεδονική»; Η απάντηση περιέχεται στις δηλώσεις του.

     [1] Πρβλ. «Μεταλαβών την φωνήν Μακεδονιστί είπεν δακρύων». Historia Alexandri Magni, (Kroll).