Γκρίζα μέρα ρίχνει το πέπλο της
Γκριζόλευκα και βαριά κρέμονται τα σύννεφα από πάνω
Κλειστός ορίζοντας
Περιορίζει το μάτι
Σιωπή μελαγχολική απλώνεται
Ηρεμία παράξενη
Γαλήνη αλλόκοτη
Νηνεμία απόκοσμη
Βαριά η καρδιά μα και ανάλαφρη μαζί
Ράθυμη η ψυχή
Νωχελικό το σώμα
Οι αισθήσεις αφουγκράζονται
Τους παλμούς της φύσης
Οι ρυθμοί πέφτουν
Αργά και σταθερά η εξωτερική ηρεμία
Ενσταλάζεται εσωτερικά
Τι οξύμωρο!
Το γκρίζο έξω καθαρίζει το μέσα
Τα βαριά σύννεφα βαραίνουν
Τον νου και την διάθεση
Μα ξαλαφρώνουν την καρδιά
Ανασαίνει, ελευθερώνεται
Η καθημερινή τρέλα μπαίνει στην άκρη
Σκέψεις καθαρίζουν
Συναισθήματα ελαφραίνουν
Τα μάτια της ψυχής ανοίγουν
Χρόνος πολύτιμος για ενδοσκόπηση
Ανάταξη εσωτερική
Ανάταση ψυχική
Το γκρίζο έξω φέρνει το άσπρο μέσα
Το πρίσμα του λευκού αναλύεται
Σε πολυποίκιλα εσωτερικά χρώματα
Σε ιδιαίτερες λεπτές αποχρώσεις
Αρώματα μεθυστικά αναδίδονται
Από της ψυχής το λουλούδι
Μέθεξη, μεγαλείο!
Το ουράνιο τόξο της προβάλλει!
Από την ποιητική συλλογή «Λυρικά Χρώματα»
Της Ρίτας Ρώμπαπα
