Χωρίς νότες

Το after της Σούλας πηγαίνει εκκλησία στο τέλος της λειτουργίας όταν μοιράζουν κόλλυβα και καφέδες μαζί με τα νέα της εβδομάδας

είναι κι αυτό ένα είδος κοινωνίας γλυτώσαμε από τα κηρύγματα του Σεβάχ μα οι συνήθειες παρέμειναν, δεν υπάρχει και άλλη διασκέδαση,

τα σίριαλ στην τηλεόραση τα ίδια, ένας φόνος δυο φιλιά και το τρίγωνο της αμαρτίας, κάθε Πέμπτη στην χορωδία μπερδεύουμε την πρώτη

με την δεύτερη, τώρα μάς προστέθηκε και τρίτη φωνή, το χρονογράφημα έγινε χωρογράφημα με την ζωή μας κλειδωμένη σαν ασπρόμαυρη

φωτογραφία σε τοίχο γερμένη περιμένοντας ένα θαύμα, όπως ο μούστος που γίνεται οίνος, με τον κόσμο να βράζει για αλλαγή.

25-10-25.

Ρηγίνος