Είναι εκείνη η ώρα
Που σκορπά ολούθε μία γλυκειά ανατριχίλα
Που σε μεθά με μύρια μεθυστικά αρώματα
Που σε μαγεύει με την ομορφιά της
Που σαγηνεύει τις αισθήσεις
Που σε πλανεύει με την παραδείσια γοητεία της
Η ώρα εκείνη που υπόσχεται τόσο πολλά
Που ξεσηκώνει τον λογισμό σου
Που σε συνεπαίρνει
Η ώρα εκείνη η μαγική
Που ο ήλιος ζωγραφίζει
Με πορτοκαλί πινελιές το στερέωμα
Που τα γλυκόλαλα πουλιά έχουν πιά σωπάσει
Και μόνο το τριζόνι ακούγεται αχνά
Όταν όλα τα πλάσματα ησυχάζουν
Και αφουγκράζονται το μεγαλείο της μυστηριακής ώρας
Η ώρα που μικρές πυγολαμπίδες
Σκορπούν τις χρυσές ανταύγειες τους
Λάμποντας σαν μυριάδες φαναράκια
Τότε που το θρόισμα των φύλλων
Που ριγούν στην πνοή του αέρα
Συνθέτει την δική του ξεχωριστή μελωδία
Στο κονσέρτο της φύσης
Ενώ το κελάρυσμα του νερού της κρυστάλλινης πηγής
Με την γάργαρη δροσιά της
Βάζει την δική του νότα στην μαγεία της στιγμής
Σούρουπο πιά
Η ώρα εκείνη η σαγηνευτική
Που όλα είναι ήρεμα και γαλήνια
Τα πρώτα αστέρια αχνοφαίνονται
Το ολόγιομο φεγγάρι ξεπροβάλλει
Με την απόκοσμη λάμψη του
Τα φώτα της πόλης ανάβουν ένα-ένα
Το ψηλό καμπαναριό
Με φόντο τον έναστρο ουρανό
Διαγράφεται στο βάθος
Η ασημένια αστροφεγγιά λούζει τα δρομάκια
Τα μονοπάτια, τα χωράφια, τα σπίτια
Από μακριά ξεχωρίζει η πολύβουη, πολυσύχναστη πόλη
Η γαλήνια φύση μοιάζει να την περιγελά
Η θεία εκείνη ώρα
Αληθινή μυσταγωγία
Ύμνος στο κάλλος της φύσης
Αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής
Και μιλά βαθειά μέσα της
Ώρα μαγική!
Ώρα του ονείρου!
Ώρα απόκοσμη!
Που συνεπαίρνει, σαγηνεύει, συγκλονίζει!
Μαργαρίτα Ρώμπαπα
