Στο πλαίσιο των διήμερων εκδηλώσεων για τα 20 χρόνια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες «Αθήνα 2004» που διοργανώνουν ο Δήμος Φλώρινας, η Π.Ε. Φλώρινας και ο ΠΑΣ Πήγασος Φλώρινας και είναι ενταγμένες στο «Πολιτιστικό Καλοκαίρι 2024», παραβρέθηκε στην πόλη μας ο Έλληνας παλαιστής Απόστολος Τασκούδης, Ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα όπου κατέλαβε την έκτη θέση.
Τον κ. Τασκούδη υποδέχτηκε στο διαδραστικό πάρκο του Αθλητικού Συλλόγου «Πήγασος» Φλώρινας ο προπονητής του Συλλόγου Γιάννης Λονδράκης με σκοπό να τον ξεναγήσει στις αθλητικές εγκαταστάσεις της πόλης μας αλλά και να δείξει ο Ολυμπιονίκης «τα μυστικά της πάλης» σε μικρούς αθλητές του «Πήγασου».
Ακολούθησε συνέντευξη τύπου, με τον διακεκριμένο αθλητή να μιλάει για την πορεία του στον χώρο του αθλητισμού αλλά και τη σκληρή δουλειά που απαιτήθηκε για να φτάσει στην κορυφή. Ο ίδιος επεσήμανε την επιτυχία του στη φράση υπομονή, επιμονή, αφοσίωση αλλά και στήριξη από την οικογένειά του.
Ξεκίνησε από πολύ μικρός να ασχολείται με τον αθλητισμό , αγάπησε το άθλημα της πάλης «πάλεψε» για ανέβει στην κορυφή με σταθερά βήματα, με κόπο και θυσίες που όμως τελικά τον δικαίωσαν.
Υπογράμμισε την πολλή μεγάλη σωματική κούραση αλλά την ακόμα μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση την οποία ο ίδιος διαχειρίστηκε με υπομονή και επιμονή και φυσικά με την στήριξη των δικών του ανθρώπων.
Σήμερα, κάνοντας το μεγάλο άλμα από τον πρωταθλητισμό στην προπονητική, έχει έναν δικό του Σύλλογο στις Σέρρες και προπονεί αθλητές που ενδιαφέρονται για την πάλη αλλά και αθλητές που έχουν στόχο τον πρωταθλητισμό.
Για την ψυχολογική στήριξη ανέφερε ότι έχει τεράστια σημασία για τις επιδόσεις ενός αθλητή.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι ο κ. Τασκούδης με την εμπειρία του αλλά και με τα προσωπικά του βιώματα θα συμβούλευε κάθε νέο αθλητή που έχει στόχο την κορυφή με ένα μήνυμα «υπομονή στην επιμονή και να πονάς στην προπόνηση για να γελάς στους αγώνες».
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Βρισκόμαστε στο διαδραστικό πάρκο του Αθλητικού Συλλόγου «Πήγασος» Φλώρινας μαζί με τον Ολυμπιονίκη Απόστολο Τασκούδη.
Ερώτηση (Εβελίνα Αριστείδου): Θέλουμε λίγο να μας πείτε για την προσωπική σας πορεία και βασικά ποια ήταν η έμπνευσή σας για να ξεκινήσετε αυτό το άθλημα.
Απάντηση (Απόστολος Τασκούδης): Μάλιστα, πολύ ωραία. Ακούστε τώρα. Πέντε χρονών μας έβαλε ο πατέρας μου εμένα και τον αδερφό μου στον τάε κβον ντο. Για τρία χρόνια, τέσσερα περίπου, ήμασταν στο τάε κβον ντο και συγκεκριμένα, αν δεν κάνω λάθος, ήταν το ITF ο τύπος του τάε κβον ντο που κάναμε. Μετά πήγαμε στην πάλη, μας πήγε στην πάλη, δεν το γνωρίζαμε ήμασταν μικρά παιδιά 8-9 χρονών, δεν μπορείς να γνωρίζεις όλα τα αθλήματα. Οι Σέρρες φημίζονται, έχουν παράδοση στην πάλη. Αν έχετε ακούσει έχουμε την παραδοσιακή πάλη. Οι θρησκευτικές πανηγύρεις που διοργανώνονται στα χωριά κορυφώνονται με το άθλημα της πάλης, με αγώνες στο άθλημα της πάλης οπότε έχουμε μια παράδοση και από εκεί και πέρα μπορώ να πω ότι το αγάπησα.
Φυσικά ήταν οι γονείς πάντα δίπλα γιατί πολύ εύκολα ένα παιδί θα βαρεθεί, θα κουραστεί, θα πονέσει και θα σταματήσει. Αν είναι δίπλα οι γονείς, είναι αυτοί που θα υποστηρίξουν για να μείνει το παιδί και να συνεχίσει. Στην πορεία άρχισα να δείχνω κάποια δείγματα πολύ καλά σχετικά με τις επιδόσεις μου. Ήμουνα δεύτερος, τρίτος στην Ευρώπη στους παίδες, ήμουνα πέμπτος στον κόσμο, έκτος στην Ευρώπη οπότε προχωρήσαμε στον πρωταθλητισμό δηλαδή ένα ένα βήμα τη φορά. Πολλές φορές που χρησιμοποιώ ένα παράδειγμα είναι ότι το βουνό δεν το ανεβαίνεις κάθετα, το ανεβαίνεις σιγά σιγά απλά αν δεις έναν άνθρωπο όταν είναι στην κορυφή λες πως το ανέβηκε, σιγά σιγά. Και κορυφώθηκε η αθλητική μου καριέρα με πέντε παγκόσμια μετάλλια στην πάλη στην άμμο και την έκτη ολυμπιακή θέση στην Αθήνα το 2004.
Ερώτηση (Εβελίνα Αριστείδου): Άρα η οικογένειά σας ήταν πολύ υποστηρικτική για να συνεχίσετε αυτό το άθλημα από ό,τι καταλαβαίνω και αφού φτάσατε στην κορυφή. Υπήρχε κάποιος αθλητής ο οποίος σας ενέπνευσε για να φτάσετε στην κορυφή;
Απάντηση ((Απόστολος Τασκούδης): Ναι, υπήρχαν κατά καιρούς. Υπήρχαν πάρα πολλοί αθλητές και όχι απαραίτητα από το άθλημα της πάλης. Δεν θα ξεχάσω την συντοπίτισσά σας το 92 που ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης την Βούλα Πατουλίδου, που ήταν χρυσή Ολυμπιονίκης και τον Πύρρο Δήμα τότε. Βλέπαμε στην τηλεόραση και λέγαμε και οι δύο κι εγώ κι ο αδερφός μου θέλουμε να γίνουμε σαν αυτούς. Δηλαδή αμέσως σας έδωσα ένα παράδειγμα. Ωστόσο, ναι, έχω κάποιους πολύ δυνατούς αθλητές στην πάλη κάποιοι είναι Ρώσοι, κάποιοι είναι Αμερικάνοι γιατί κι αυτοί έχουν πολύ μεγάλη παράδοση σε αυτό το άθλημα.
Ερώτηση (Εβελίνα Αριστείδου): Τώρα είστε προπονητής και έχετε δικό σας σύλλογο σωστά; Πριν, όταν ήσασταν αθλητής, πώς ήταν μια τυπική ημέρα προπόνησης για να φτάσετε στην κορυφή;
Απάντηση(Απόστολος Τασκούδης): Και εκεί θα σας καλύψω και στο προηγούμενο ερώτημα για την οικογένειά μου που είπατε. Χωρίς υπερβολή, επί κάποια χρόνια, όλο το σπίτι και όλη η οικογένεια λειτουργούσε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, μόνο για αυτόν τον σκοπό και μόνο για αυτόν τον στόχο. Από το πρωί με έτοιμο φαγητό από τη μητέρα μου, με συγκεκριμένη διατροφή, να φεύγω από την προπόνηση με την τσάντα έτοιμη, να γυρίζω, να τρώω ξανά, να ξεκουράζομαι, να ξανασηκώνομαι για προπόνηση, να ξαναγυρνάω, να ξανατρώω και όλο αυτό φανταστείτε επί χρόνια αλλά, γενικότερα, πολλές φορές παραλληλίζω ας πούμε τον πρωταθλητισμό με έναν κορυφαίο, ας πούμε γιατρό, με έναν κορυφαίο νομικό, με έναν κορυφαίο τέλος πάντων κάποιο άλλο επάγγελμα με έναν κορυφαίο στο είδος του. Οτιδήποτε κάνεις, αν το κάνεις στοχευμένα με σκοπό είναι πολύ λίγες οι πιθανότητες να μην πετύχεις αλλά το θέμα είναι η υπομονή στην επιμονή. Πόσο επιμένεις και πόσο υπομένεις.
Ερώτηση (Εβελίνα Αριστείδου): Σίγουρα υπήρχε και η σωματική κούραση η οποία φαντάζομαι ότι ήταν τεράστια, την ψυχολογική όμως πίεση και κατά τη διάρκεια των προπονήσεων αλλά κυρίως πριν από έναν μεγάλο αγώνα πως την διαχειριστήκατε;
Απάντηση(Απόστολος Τασκούδης): Ναι. Δεν ξέρω αν μπορώ να σας απαντήσω τώρα σε αυτό και να σας το δώσω έτσι να καταλάβετε. Είναι πολύ δύσκολο. Σίγουρα μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι, σίγουρα μέσα από αγώνες, από εμπειρίες αγωνιστικές και όλα αυτά, σίγουρα όλοι δεν έχουν την ίδια ψυχολογία, δεν μπορούν να έχουν την ίδια ψυχολογία. Δεν θα ξεχάσω, ακούστε τώρα μια ιστορία, το 2004 είμαστε την βραδιά πριν να αγωνιστούμε και κάναμε παρέα με κάποιους Ρώσους αθλητές οι οποίοι, ο ένας το συγκεκριμένα ας πούμε, ήταν ήδη μια φορά χρυσός Ολυμπιονίκης. Εγώ πήγαινα, ο μικρότερος αθλητής στην διοργάνωση, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορούσα να πετύχω, ήμουνα προετοιμασμένος αλλά οκ. Λοιπόν και μας εξηγούσε το πόσο άγχος είχε για την επόμενη μέρα και εγώ τον άκουγα και λέω, είναι δυνατόν αυτός που είναι χρυσός Ολυμπιονίκης να έχει άγχος; Και όμως, γιατί είχε άγχος; Γιατί έπρεπε να το επαναλάβει, ήθελε να ξαναβγεί χρυσός Ολυμπιονίκης οπότε το άγχος, δεν τον ενδιαφέρει η δεύτερη και η τρίτη θέση ενώ αν μου έλεγες εμένα δεύτερη ή τρίτη θέση θα σου έλεγα, ναι εννοείται. Ο άλλος αθλητής είχε άγχος για την πρώτη θέση, γιατί ήθελε μόνο αυτή. Και εγώ δεν είχα άγχος γιατί εντάξει ήταν και η άγνοια κινδύνου τότε αλλά σε επόμενους αγώνες υπήρχε το άγχος απλά με τον καιρό το καταπολεμάς, το παλεύεις.
Ερώτηση (Εβελίνα Αριστείδου): Η πιο δύσκολη στιγμή στη καριέρα σας;
Απάντηση(Απόστολος Τασκούδης): Η πιο δύσκολη είναι κάποιοι σοβαροί τραυματισμοί που είχα, που εκεί είναι η ψυχολογική κατάσταση γιατί και το άθλημα της πάλης είναι ένα άθλημα που επιβαρύνει πάρα πολύ το σώμα πέρα από την ψυχολογία αλλά από εκεί και πέρα θα σας πω ότι η πιο δύσκολη στιγμή είναι ίσως όταν πρέπει να σταματήσεις. Δεν το έχω πάρει εγώ απόφαση μέσα μου.
Ερώτηση (Εβελίνα Αριστείδου): Τώρα με την προπονητική και με τον σύλλογο οι επόμενοι στόχοι;
Απάντηση(Απόστολος Τασκούδης): Οι επόμενοι στόχοι ξεκινούν από Σεπτέμβριο. Όπως σας προανέφερα είναι ήδη τέσσερα χρόνια λειτουργίας ο παλαιστικός σύλλογος. Τα δείγματα είναι πάρα πολύ καλά γιατί και εγώ δεν το γνώριζα προπονητικά τι μπορώ να πετύχω. Έχουμε πανελλήνια πρωταθλήματα, οι αθλητές έχουν πάρει χρυσά, ασημένια, χάλκινα. Τώρα που σας είπα κορυφώθηκε είναι πολύ μεγάλη επιβεβαίωση και για μένα ώς προς το έργο μου και όπως σας είπα πολλές φορές και στους γονείς λέω κάνουμε τέσσερις φορές την εβδομάδα προπόνηση, εγώ έκανα πρωί- βράδυ, έξι στα εφτά. Μπορεί να γνωρίζω περισσότερα πράγματα από ό,τι γνώριζα τότε αλλά και να δίνω στα παιδιά τώρα έτοιμη τροφή μασημένη ας το πούμε αλλά οι προπονήσεις είναι πολύ λίγες δηλαδή δεν μπορώ να δώσω. Για να μπορέσει να γίνει ένα παιδί πλέον με τα ερεθίσματα που έχει, με την επαγγελματική αποκατάσταση που υπάρχει, τη δυσκολία στην χώρα μας και όχι μόνο για να το πάρω εγώ το παιδί και να του πω ή στο γονιό και να του πω μπορώ να σε κάνω πρωταθλητή και για το εξωτερικό αλλά θα πρέπει να σταματήσεις όλα τα υπόλοιπα δεν πρόκειται να το δεχτεί κανένας οπότε είναι προτεραιότητα, και στους γονείς το λέω πάνω από όλα, να φτάσουμε σε κάποια πανελλήνια μετάλλια, να πάρουν τα παιδιά τα μόρια, να βοηθηθούν στο σχολείο και αν έχουν τα δείγματα για τον πρωταθλητισμό και μπορείτε να τα υποστηρίξετε εγώ μπορώ, είμαι εδώ.
Ερώτηση (Εβελίνα Αριστείδου): Το μέλλον της πάλης στην Ελλάδα πως το βλέπετε;
Απάντηση(Απόστολος Τασκούδης): Είχε κάνει μια κοιλιά, όχι μόνο η πάλη αλλά όλος ο ελληνικός αθλητισμός όμως επειδή βλέπω νέα παιδιά, θα τολμήσω να πω σαν εμένα, που έχουν όρεξη να ασχοληθούν βλέπω ότι ανεβαίνει αρκετά όσον αφορά σίγουρα τη συμμετοχή και από εκεί και πέρα και τις επιδόσεις γιατί έχουμε καλούς αθλητές. Μπορεί να μην λειτουργεί πλέον ως εθνική ομάδα με 10-15 αθλητές στην αποστολή αλλά μπορεί να στείλουμε τρεις-τέσσερις αθλητές σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα αλλά να μπορέσουν να διακριθούν οπότε έχουμε καλύτερες μονάδες να πω και όχι ως εθνική ομάδα ως σύνολο.
Ερώτηση (Εβελίνα Αριστείδου): Στους αθλητές που σας έχουν ως πρότυπο και θα ήθελαν να φτάσουν στην κορυφή όπως εσείς τι συμβουλές θα δίνατε για να μπορέσουν να φτάσουν μέχρι εκεί;
Απάντηση(Απόστολος Τασκούδης): Πολλές φορές λέω, στους γονείς πρώτα απ’ όλα, να επενδύσουν στα παιδιά τους και θα δουν στο μέλλον το κέρδος, το όφελος ας το πούμε αλλά για έναν αθλητή 14-15 χρονών που μπορεί να καταλαβαίνει πλέον και ήδη αρχίζει και παίρνει πιο σοβαρά αυτό που κάνει θα ήθελα να του πω αυτό που είπα και προηγουμένως, υπομονή στην επιμονή και να πονάς στην προπόνηση για να γελάς στους αγώνες.
Εβελίνα Αριστείδου
